شهروندان دنیای مجازی روزبه‌روز احساس تنهایی بیشتری می‌کنند. فضای اجتماعی انسان‌ها خلاصه‌شده به جایی که ایمیل‌ها، اس‌ام‌اس‌ها و پیام‌های الکترونیک در شبکه‌های اجتماعی ابزار ارتباط‌گیری انسان‌ها باهم هستند.

انیمیشن «احساس تنهایی به چه ماند» که توسط کمپانی «بازفید» تهیه شده است به موضوع تنهایی انسان در عصر مجازی می‌پردازد:

با وجود مزایای استفاده از اینترنت به‌عنوان یک وسیله ارتباطی، اغلب مردم از جدایی  فضای مجازی از فضای حقیقی شکوه دارند.  بسیاری از کاربران دنیای مجازی ضمن اینکه «دوستان مجازی» خود را دوست دارند، بر این باورند که دوست مجازی مانند دوستی که در واقعیت با گوشت و پوست با او در تماسند، نیست.

حضور مستمر در فضای دیجیتال، به انسان‌ها احساسات جعلی تنها نبودن لحظه‌ای می‌دهد اما لحظه‌ای که لایک‌ها و پیام‌های الکترونیک نمی‌رسند، فشار تنهایی مجدد حس می‌شود.

انسان به دیگری برای حمایت عاطفی، دوستی، همدمی و تجربه حس لذت بخش صمیمیت محتاج است اما آیا دیگری‌های دنیای دیجیتال، دیگری‌های مجازی، این نیاز انسان را ارضاء می‌کنند؟ آیا محبت‌های دوستان گمنام همیشه نامرئی، می‌تواند جایگزینی برای دیدن صورت دوست یا لمس دست دوست باشد؟