بعد از ساخت پناهگاه اسپید کمر در سال ۱۳۲۵ توسط دکتر گل گلاب ،مهندس میرهادی ، کاظم گیلانپور… و سپس ساخت پناهگاه شیرپلا در سال ۱۳۴۱ با همت کانون کوهنوردان تهران ،در سال ۱۳۴۳ جان پناه کارگر در قله توچال توسط یک گروه کوهنوردی کارگری، به نام گروه کوهنوردان فلزکار ساخته شد.
این جان پناه از دو جهت از دیگر پناهگاه ها متمایز است: اول در ارتفاعی بالاتر از دیگر پناهگاه های ساخته شده تا آن زمان بنا گردیده ، دوم بدست یک گروه کوهنوردی کارگری بدون هیچگونه دریافت کمک های مالی از نهادهای دولتی و فقط با همت و کمک مالی کارگران ساخته شد.
بردن سنگ، ماسه ، سیمان و مهمتر از همه آب به ارتفاع بیش از ۳۹۰۰ متری قله برای ساخت جانپناه، قصه عشق و حماسه است. در ساخت جانپناه کارگر همت و پشتکار کارگران سندیکای کارگران فلزکارمکانیک و مشاوره های ارزنده محمدحسین خوان یغما که بنیان گذار گروه کوهنودان فلزکار در سال ۱۳۴۲ است، بی تاثیر نبود. هرچند که گروههای دیگر کوهنوردی و دانشجویی هم به این حماسه پیوستند اما نقش کارگران فلزکار مکانیک در بناکردن این پناهگاه حماسی است. بی اغراق می توان گفت که گروه کوهنوردان فلزکار یکی از فنی ترین گروههای کوهنوردی اوایل دهه چهل بود و زبده ترین کوهنوردان در آن عضو بودند. اسکندر صادقی نژاد – ناصرگارسچی – جلیل انفرادی – محمد ولایتی – محمد حسین خوان یغما – آذر دوست – فرغانی – محسن عبدلی…. وهمچنین صعود از کلاهک دیواره بند یخچال ، کلاهک تنگ میگون ، سنگ و شکاف بند یخچال و دیواره علم کوه .
این صعودها گروه کوهنوردان فلزکار را آنچنان نامدار کرده بود که هنوز صعودهای آنان می تواند درسی برای گروههای کوهنوردی باشد.در جریان حادثه سقوط گروه کاوه در صعود از دیواره بند یخچال و کشته شدن شروین جزایری این گروه کوهنوردان فلزکار بود که توانست با درایت و سرعت از کشته شدن دیگر کوهنوردان گروه کاوه جلوگیری کند. در این عملیات نجات محمد ولایتی ،ناصر گارسچی، ومحمد خزایلی شرکت داشتند. روایت ساخت این جانپناه که بدون پشتوانه مالی و فقط از جیب های فقیرانه کارگران فلزکارمکانیک تامین می شد، روایتی است از عشق و حماسه و ایثار. شاید نوشته کوهنورد بزرگ گیلانپور در مجله کیهان ورزشی ،که به همت و شرف این کارگران درود فرستاده بود،نشان از ارزشی باشد که این پناهگاه و سازندگان آن ایجاد کرده بودند. هرچه بود عشق بود و فداکاری و آرمان های والای کارگری و انسان دوستانه.
درعکس به یادگار مانده از ساخت این پناهگاه در سال ۱۳۴۳ این افراد شرکت داشتند: اسکندر صاقی نژاد کارگر میل لنگ تراش –رافائل داداش لو نماینده کارگران کارخانه ارج – احمد تاجیک کارگر تراشکار – محسن عبدلی کارگر فلزکار – ابوالقاسم گنجه ای نماینده کارگران کارخانه لیلاند موتور – ناصر گارسچی کارگر قالبساز – بهمن شهوندی از کانون کوهنوردان تهران – ناصر صدری کارگر تراشکار – محمد ولایتی کارگر کارخانه پارس آمریکا و مهدی یزدی کارگر فلزکار.
لینک مطلب در تریبون زمانه
