در روز دوم این همایش سیامک ظریفکار، روانشناس بالینی و روانشناس اجتماعی، اکبر پویانفر، روانپزشک، ناهید کشاورز روان درمانگر و مشاور امور مهاجران و رضا کاظم‌زاده، روانشناس و روان درمانگر خانواده، سخنرانی کردند.
سیامک ظریفکار سخنان خود را تحت عنوان «خشونت: امری ذاتی یا اکتسابی؟» ارائه داد. او با اشاره به نظرات پیشکسوتان روانشناسی و نیز انتقاداتی که به این نظریه‌ها شده است، اظهار داشت: «با رشد علم ژنتیک و بیولوژی اطلاعات جدیدی به دست می‌آید تا آشکار شود، آنچه در حافظه ارتباطی ما رخ می‌دهد به چه شکل عمل میکند. ذاتی یا اکتسابی تعیین‌کننده نیست. مهم این است که به طرق مختلف با خشونت برخورد کنیم و ریشه‌ها را پیدا کنیم.»
ظریفکار در سخنان خود سه نوع خشونت را نیازمند تحقیق دانست: اول خشونت علیه محیط زیست که کمبود اطلاعات و اطلاع‌رسانی در این زمینه و سیاست‌های کلان حکومتی منجر به نابودی محیط زیست حیات وحش شده است.
از دیدگاه ظریفکار خشونت دوم در برابر حیوانات و سومی خشونت پنهان است؛ به ویژه در بحث جدال جنسیت‌ها؛ تقابل یا تعامل جنسیت‌ها. خشم آشکار در مناسبات رژیم‌های مردسالار، خشم پنهان زنان.
در ادامه ظریفکار فیلم مستند کوتاهی را با عنوان «کوچک و بزرگ»، که ساخته خود او بود، به نمایش گذاشت. در این فیلم در چند اپیزود کوتاه سعی شده بود برخی از جنبه‌های خشونت در جامعه، با روایتی شاعرانه به تصویر کشیده شود.
پادزهری به نام هنر
اکبر پویانفر، روانپزشک ساکن پاریس، در سخنان خود به تاثیر هنر در مقابله پدیده خشونت پرداخت. به اعتقاد وی، «هنر به معنی وسیع کلمه پادزهری فوق‌العاده در مقابل خشم و خشونت است.»
این روانپزشک در ادامه سخنان خود به این نکته اشاره داشت که علم روانشناسی به مخاطب این نکته را می‌آموزد که اضطراب و نگرانی و ترس و ناامنی در کنار خشم و تهاجم، جزء تفکیک ناپذیر زندگی انسان است.
به گفنه پویانفر به خاطر اینکه تمامی احتیاج‌ها و میل‌ها و رانش‌های انسان نمی‌توانند ارضا شوند و به‌خاطر عدم امکانات، مادر نمی‌تواند در کنار کودک حضور دائمی داشته باشد، همین منبع نگرانی و اضطراب و کمبود می شود.
از طرف دیگر در دوران تکاملی و حتی بزرگسالی به خاطر عدم تطبیق خواست‌ها و امیال ما با واقعیت‌ها، چه فردی و چه اجتماعی، نوعی عدم ارضای کامل به سرخوردگی یا به افسردگی و احساس تهاجم می‌انجامد.
به گفته پویانفر احساس خشم و خشونت زیاد یا بازمانده‌ای از سرخوردگی‌های گذشته کم و بیش دور و حل نشده است یا نتیجه سرخوردگی، رنج و درد فعلی است که برای مقابله با آن راه دیگری پیدا نمی‌شود.
به اعتقاد این کارشناس، هنر نقش عظیمی در شخصیت و بازسازی دارد. رانش سازندگی که از تجربیات هنری سرچشمه می‌گیرد، دنباله بازی‌های کودکانه است.
فرهنگ و هنر قادرند تغییرات بزرگی در اقتصاد روانی و به ویژه انرژی روانی به‌وجودآورند.
با سلام
من یک میل فرستادم تا در این همایش شرکت کنم , آنها حتی جواب میل را هم ندادند, چه برسد به اینکه من در این همایش شرکت کنم. حتی اگر جا نباشد , میتوانستند با من تماس بگیرند و بنویسند جا نداریم. از افراد تحصیل کرده این انتظار را نداشتم.
با تشکر
کاویار
کاویار / 13 May 2014
بابا تو هم دلت خوش است. اینها همشون باند بازی را با خودشون از ایران آوردند. ***. این که پیام تو یا من را هم بگذارند، معنی خاصی نداره چون از این غربیها یاد گرفته اند که پیامت را بگذارند ولی به هیچ حساب ات کنند. توی خود ایران ملائی، پارتی بازیش از این ایرانیهایی که اومدن و کاری میکنند کمتره. گزینش سختی در اینجا برقراره داداش.
کامران / 13 May 2014
ما چه موجودات جالبی هستیم. آقا یا خانم کاویار اول میگوید که به ایمیلش جواب داده نشده و سپس قضیه به تحصیلات شرکت کنندگان ربط پیدا میکند. یعنی تنها با جواب نگرفتن ایمیلش تحصیلات تمام شرکت کنندگان زیر سئوال میرود. دومی جالبتر است. قضیه از تحصیلات عبور کرده و تمام شرکت کنندگان این برنامه به ناگهان از ملایانی که مملکتش را غارت کردند بدتر می شوند. جواب نگرفتن یکی که حتی اسمش معلوم نیست به تختئه آدمهایی که با نام و نشان از کشورهای دیگر برای درمیان گداشن اطلاعاتشان با سایر هموطنانشان از راه دور آمده اند خاتمه می یابد و دومی ملایان در ایران را بر ایشان ارجح می داند. تنگ نظری و بی انصافی چه که به روز آدمی نمی آورد
آرمان / 13 May 2014
آرمان عزیز! اون اولی شکوه و گله از تحصیلکردگان برگزار کننده کرده است و نه از میزان تحصیلات شرکت کنندگان. این از اولی. دومی که من باشم از غارت مملکت حرفی نزدم مرد ناشی! از تنگ نظری خودمان صحبت کرده ام و با همان ملایان غارت گر که شما میگید مقایسه شان کرده ام. در ضمن خودت با چشمت میبینی که پیام من سانسور شده و ستاره خورده. البته راست میگی ما موجودات جالبی هستیم چون نخوانده و نسنجیده نظر میدهیم.
کامران / 13 May 2014
کامران عزیز ! تو که برنامه را ندیده و شرکت کنندگان را نشناخته در موردشان نظر میدهی خیلی سنجیده رفتار کرده ای؟ تو که به این راحتی آدمها را قضاوت میکنی و آنها را از ملایانی که سی سال است بدترین بلا را سر مملکت ما آورده اند بدترشان میدانی واقعا چه قصدی از این کار داری؟ فقط چون جواب ایمیل یکی دیگر را نداده اند؟! اگر برای حرفت دلیل دیگر داری به ما هم بگو تا آگاه شویم. اگر نه بجای تنگ نظر خواندن و مدام تهمت زدن به دیگران اول نگاهی به اعمال خودت بیانداز. در ضمن مظلوم بازی را نیز کنار بذار. کجا پیامت سانسور شده.با تهمت زدن به شرکت کنندگان همایش و سپس به سایت زمانه و دست آخر به من چه هدفی داری ؟ چه از ملاها دیدی که اینقدر با آنها ملایمت به خرج میدهی در حالی که از دست کسانی که حتی تو را نمی شناسند اینقدر عصبانی به نظر می رسی؟
آرمان / 14 May 2014
با تشکر از تهیه گزارش. بهتر است در متن مربوط به سخنرانی من, بجای “حافظه اطلاعاتی”, “حافظه ارتباطی” آورده شود. مممنون میشوم, آنرا تصیح کنید.
با سپس فراوان
ظریف کار
سیامک ظریف کار / 14 May 2014