مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
محرومیت نرگس محمدی از درمان، زمینه‌ساز «مرگ خاموش» اوست.
ما، جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی، نگرانی عمیق خود را نسبت به وضعیت سلامتی نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ ابراز می‌داریم. وی مدت‌هاست در شرایط جسمی بسیار خطرناکی قرار گرفته است و نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی دارد. علی‌رغم توصیه‌های مکرر پزشکان، مسئولین زندان از اعزام او به بیمارستان خودداری و ادعا می‌کنند تصمیم‌گیری درباره‌ی وضعیت او از اختیار آنها خارج است.
نرگس محمدی، از مشکلات قلبی جدی رنج می‌برد و نیاز به آنژیوگرافی و استنت‌گذاری مجدد دارد. افزون بر آن پزشک‌ها در سینه‌ی او ،توده‌ای مشکوک تشخیص داده‌اند که باید فوراً بررسی شود. در چنین شرایط اضطراری، اعزام او به بیمارستان از شهریورماه تاکنون سه بار به تأخیر افتاده و روند درمان با موانع امنیتی و قضایی مختل شده است.
این عدم رسیدگی و تاخیرها، با توجه به پیامدهای آن، می‌تواند به سیاستِ تحمیل «مرگ خاموش» بر نرگس محمدی تعبیر شود. وضعیت این فعال بین‌المللی حقوق بشر، نمایانگر بحرانی گسترده‌تر است که ده‌ها زندانی سیاسی و مدنی دیگر در ایران با آن مواجه هستند و این برخوردهای فاجعه‌ساز حاکی از در معرض خطر بیشتر بودنِ زندانیان کمتر شناخته‌شده است
ما امضاکنندگان این متن، اعلام می‌داریم که مقام‌های جمهوری اسلامی باید فوراً اقدامات لازم برای اعزام نرگس محمدی به بیمارستان را انجام و دسترسی او به مراقبت‌های پزشکی را تضمین کنند. از جامعه بین‌الملل و فعالان و نهادهای حقوق بشری داخل و خارج نیز می‌خواهیم ضمنِ توجه ویژه به این مهم، پیگیری‌های لازم را در اسرع وقت انجام دهند. جان نرگس محمدی نباید قربانی سیاست‌های سرکوبگرانه شود.
