میثم آل مهدی کارگر سابق گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و یکی از سازماندهندهگان مبارزات کارگران در این کارخانه در سالهای گذشته، در پاسخ به پرسش زمانه درباره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ۱۴۰۳ بر نقش و جایگاه اصلاحطلبان و مسعود پزشکیان در تداوم سلطه و ستم موجود تمرکز میکند، چرا که به نظر او تکلیف مردم با جریانهای اصولگرا روشن است.
او میگوید: «شهروند درجه یک و درجه دو» کارتی است که سالهاست اصلاحطلبان با آن بازی کردهاند، البته بدون آنکه نام حذفشدگان حقیقی، یعنی مردم کرد، بلوچ و عرب را بیاورند و حرفی از حقوق بنیادی آنها در خصوص آموزش به زبان مادری، حق تعیین سرنوشت و … بزنند.
میثم آل مهدی تصریح میکند که از منظر مردم کرد، بلوچ و عرب، همچنان که برای طبقه کارگر، میان اصلاحطلب و اصولگرا تفاوتی نیست؛ و هر دو بخشی از نظام سرکوب اند و منافع مادی مشترکی دارند.
او میافزاید:
وانگهی، در مورد اصلاحطلبان پرسشهای بیپاسخ بیشتری وجود دارد. آیا امروز آنها پاسخی در مورد کشتار مردم اهواز در زمان تصدی قدرت محمد خاتمی دارند؟ و اصولا اصلاحطلبانی که توانایی خارج کردن رهبرشان را از حصر ندارند، چگونه میتوانند برای دیگران کاری بکنند؟
میثم آل مهدی ضمن نقد اپورتونیسم اصلاحطلبان، میگوید که نظام قابلیت اصلاح ندارد و باید به شعار بنیادی «اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» برگشت.
این مبارز کارگری فاصله بین مخالفان با اصلاحطلبان را چنین توصیف میکند:
امروز اگر هرکدام از شما دارید برای این انتخابات با گفتمان اصلاحات تبلیغ میکنید و فکر میکنید با اصلاحات میتوان تغییری کرد، به شما میگویم قبل از هر حرفی بدانید خودکاری که امروز میخواهید با آن رأی بدهید، خون دارد، جوهر ندارد.
پاسخ کامل او را ببینید: