خیابان لاله‌زار بیش از همه با سینماها و سالن‌های تئاتر و کافه‌هایش شناخته می‌شد؛ خیابانی که اولین سالن‌های سینما در آن شکل گرفت. لاله‌زار که در گذشته یکی از مهمترین تفرج‌گاه‌های پایتخت محسوب می‌شد، رفته رفته رونق خود را از دست داد و سال‌هاست که به بورس لوازم الکتریکی تبدیل شده است. این خیابان تاریخی هنوز از نشانه‌های زیادی برخوردار است که ظرفیت بازگشت به وضعیتی پایدار و ثبت در فهرست آثار ملی را دارد. به عنوان یکی از مهمترین این نشانه‌ها وجود سالن‌های سینما و تئاتر در این خیابان است که هنوز هم می‌توان از نابودی کاملشان جلوگیری کرد. ثبت در فهرست آثار ملی مسئله‌ای است که با بی‌توجهی شهرداری تهران و سازمان میراث فرهنگی همچنان به نتیجه نرسیده است.
تئاتر نصر - ابتدا در سال ۱۲۹۴ شمسی در قسمت جنوبی «گراند هتل» سالن تئاتری بنا گشت که بعدها در سال ۱۳۲۰ به تماشاخانه دائمی تهران تبدیل شد. سرانجام در سال ۱۳۴۱ به عنوان تئاتر نصر بازگشایی شد.
سینما ایران - در ۵ تیر سال ۱۳۳۹ افتتاح شد.
سینمالاله - نامش پیش از انقلاب ۱۳۵۷ سینما رکس بود که در ۱ مهر سال ۱۳۲۴ افتتاح شده بود.
سینما البرز - ابتدا در سال ۱۳۱۹ با نام سینما ایران آغاز به فعالیت کرد و در دهه ۱۳۳۰ به البرز تغییر نام یافت.
سینما تابان - نبش خیابان لاله‌زار و اکباتان
سینما کریستال - ۳ خرداد ۱۳۲۴ آغاز به کار کرده بود.
سینما کریستال - تقاطع خیابان لاله‌زار و منوچهری
نمایی دیگر از سینما رودکی با نام قدیمی‌اش: متروپل
سینما رودکی - در ۳ آذر ۱۳۲۵ با نام سینما متروپل افتتاح شد و پس از انقلاب ۱۳۵۷ نامش به سینما رودکی تغییر یافت.
