گوهرتپه یکی از اماکن باستانی قبل از پیدایش نوشتن در شمال ایران، استان مازندران و شهرستان بهشهر است که از سال ۱۳۸۲، حفاری‌های باستان‌شناسانه تیم‌های ایرانی و آلمانی در آن صورت گرفته است. از اواخر دوران نئوسنگی (۶۰۰۰سال پیش)، گوهرتپه به تدریج از حالت یک روستا خارج شده و در مسیر رشد و توسعه به صورت یک شهر در هزاره سوم ق. م (۵۰۰۰سال پیش) ظاهر گردید.
به عنوان یکی از قدیمی‌ترین استقرارگاهای پیش از تاریخ (قابل ظاهر شدن نوشتن) ایران، این سایت اهمیت باستان‌شناسانه دارد و در دوران مس و سنگ (۳۵۰۰ ق. م) شکل گرفته است. انسان‌هایی که در غارهای باستانی مازندران زندگی می‌کردند پس از خروج از غار به مرور باعث پیدایش گوهرتپه شدند و روند حرکت آن‌ها از داخل غار‌ها به زمین‌های اطراف قابل مشاهده است. با توجه به وجود منابع آبی کافی، جنگل، دریا، غار‌ها، منابع سنگی برای تولید ابزار و شرایط مطلوب دیگر، گوهرتپه به صورت تکامل تدریجی مسیر توسعه را پیموده و در دوران مفرغ (۱۸۰۰-۳۰۰۰ ق. م) به شهری بزرگ با وسعت ۵۰ هکتار تبدیل شد است. این تکامل تدریجی و قابلیت مشاهده آن در بقایای شهر باستانی شاخص ویژه این زمین‌هاست.
عکس: محسن رضاپور – خبرگزاری مهر