عکس از صفخ فیس‌بوک پروانه و داریوش فروهر. در شرح عکس آمده: «پرستو فروهر در خانه پدر و مادرش، چند روز پيش از سالگرد فروهرها و زير تهديد احضار به اوين!» (۲۷ آبان)

پرستو فروهر در تهران است. با وجود نامه احضار دستگاه قضایی که تهدیدی است برای ترساندن و خاموش کردن؛ به تهران رفته است تا مراسم سالگرد قتل‌ پدر و مادرش و دیگر قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای را برگزار کند.

عکسی را که در مقابل می‌بینید از صفحه فیس‌بوک “پروانه و داریوش فروهر”  (به تاریخ ۲۷ آبان) برگرفته شده است. در شرح عکس آمده: «پرستو فروهر در خانه پدر و مادرش، چند روز پيش از سالگرد فروهرها و زير تهديد احضار به اوين!»

مراسم سالگرد قرار است در روز دوشنبه، اول آذر برگزار شود.

در زیر فیلم کوتاهی از جمشید گلمکانی، مستندساز ساکن پاریس، در باره پرستو فروهر و خانه پدر و مادرش را می‌بینید با یادداشتی از سازنده فیلم.

Forouhar_home_1
عکسی از خانه فروهرها، پس از دستبرد به آن در سال گذشته

در تدارک مستندی درباره قتل‌های زنجیره‌ای

آگهی بر.گزاری مراسم سالگرد قتل فروهرها در روزنامه اطلاعات
آگهی برگزاری مراسم سالگرد قتل فروهرها در روزنامه اطلاعات

پرستو فروهر را اولین بار ماه دی ۱۳۷۷ در آلمان – محل زندگی‌اش – دیدم. آشفته بود، ولی مصمم. از مراسم خاکسپاری پدر و مادرش (پروانه و داریوش) که اول آذر در خانه‌شان وحشیانه با ضربه‌های چاقوی ماموران وزارت اطلاعات و امنیت به قتل رسیده بودند از ایران برگشته بود. جلوی دوربین فیلمبرداری‌ام از زخمهای عمیقش حرف زد. در همین فاصله محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، از اعضای کانون نویسندگان نیز به دست ماموران وزارت اطلاعات و امنیت کشته شدند. با دوربینم، دو سال تلاش‌های پرستو را برای شناسایی دستوردهندگان قتل‌های پدر و مادرش فیلم گرفتم. حاصلش فیلم مستند یک ساعته شد که پخش‌های تلویزیونی داشت. از آن پس با پرستو مدام در تماسم. در صددیم مستند دیگری بسازیم و آنچه در روند این پرونده جنایی- ملی روی داده را برای مردم به زبان‌های مهم دنیا بگوئیم.

هجده سال از قتل فروهرها و نویسندگان می‌گذرد. ۱۳ آبان ۱۳۹۵، با پرستو در پاریس به گپ کوتاهی نشستم. چند روز قبل از سفرش به ایران بود تا سالگرد ترور پروانه و داریوش فروهر را تدارک ببیند. در فرصتی اندک مونتاژی ۱۲ دقیقه‌ای از این دیدار کردم. زخمی که پرستو بر تن و روان دارد، زخم تمام کسانی است که مانند حاکمان جمهوری اسلامی نمی‌اندیشند و هر روز قربانی انواع خشونت می‌شوند.

فیلم را ببینید. اگر فکر کردید جالب است برای دیگران هم بفرستید.

جمشید گلمکانی

در همین زمینه