اخیراً در نمایشگاهی با عنوان «هنرِ فاسد: حمله به هنر مدرن در دوران آلمان نازی در ۱۹۳۷» که در نیویورک بر پا شده است، حدود ۱۳۰۰ تابلو نقاشی به نمایش درآمده که نزدیک به ۸۰ سال هیچ‌کس از سرنوشت آن‌ها خبر نداشت.
این نقاشی‌ها همه در تصرف فردی به نام «کرنلیوس گرلیت»، فرزند یکی از نازی‌های قدیمی بوده و او در تمام این سال‌ها این آثار را در خانه‌اش در مونیخ پنهان کرده بود؛ اما در سال ۲۰۱۲ و از سر تصادف، جهان از وجود این گنجینۀ ارزشمند از آثار هنرمندان قرن نوزدهم و بیستم اروپا آگاه شد. همۀ این آثار در این خصیصه مشترک‌اند که از نظر نازی‌ها مصادیقی از «هنرِ فاسد۱» محسوب می‌شدند و به همین دلیل از موزه‌ها جمع‌آوری شده یا ضبط و مصادره شده بودند. اما چرا گرلیت در تمام این سال‌ها این آثار را در پستوی خانه‌اش پنهان کرده بود؟
