سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر در حالی روزهای پایانی خود را سپری میکند که میزبان چهرههای سینمایی در کاخ جشنواره بوده است.
فرهنگ ستاره پروری، در میان ایرانیان جایگاهی غریب دارد. مردم طرفدار ستارههای سینما، خوانندگان، آهنگسازها، چهرههای تلوزیونی و نویسندگان میشوند، اما چهرههای فرهنگ و هنر از این طرفداری نفع مالی و معنوی، آنچنان که در جهان مرسوم است، به دست نمیآورند.
[slideshow gallery_id=”27″]
ستارگان فیلمهای هندی بالیوود، ستارگان سریالهای تلوزیونی ترک، مخاطبان فیلمهای آمریکای لاتین همه با تعداد مخاطبی بسیار وسیعتر از تماشاچیان محتواهای فرهنگی و هنری به زبان فارسی طرفاند و این طرفداری نتیجه مادی دارد.
جشنواره فیلم فجر، فرصتی است که دست اندرکاران فیلم و سینما در ایران، «ستاره»های مردمی باشند که جمعیت شان و وضعیت اقتصادی شان آنقدرها “ستاره پرور” نیست.
یعنی مثلا همه جای دنیا فرهنگ ستاره پروری وجود ندارد؟! یا مثلا تو امریکا مردم به جای بردپیت دنبال عکس های چامسکی اند؟ یه چیزایی مینویسید آدم نمیدونه چی بگه!!!!!!!!!!!
سارا / 11 February 2014
آدم آمار مطالعه مملکت رو که میخواند باورش نمیشه تا میبینه مردم چقدر در خواندن متن بیدقتاند؛ حتی متنی به این سادگی. متن حرفش این است که همه جای دنیا ستاره پروری وجود داره اما در ایران ارزش افزدوه این ستاره بودن (یعنی همان پول) لزوما در جیب ستارهها نمیره. فرهنگ ستاره بودن هست، منافعش نیست.
فلانی / 11 February 2014
فیلم “رستاخیز” که ماجرای روز عاشورا و کشته شدن امام سوم شیعیان را به تصویر کشیده، در یازده بخش نامزد دریافت جایزه است واز این رو در صدر جدول نامزدهای سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر قرار گرفته است.!!
پس از آن فیلم “چ” درباره مصطفی چمران، یکی از فرماندهان نظامی ایران که در جنگ با عراق کشته شد، با هشت نامزدی در رده دوم فهرست نامزدهای “سودای سیمرغ” (مسابقه سینمای ایران) قرار دارد!!
عجب ؟!
فقط جای مداحان تیراندازشان خالی است !
hasani / 11 February 2014