برگرفته از تریبون زمانه *  
نسرین ستوده

ستوده نماد تلاشگری برای گذار مسالمت‌آمیز است؛

نسرین ستوده یکی از خوشنام‌ترین مبارزان مدنی ایران است؛ او یک حقوقدان ملی و مدنی است که شجاعانه از حقوق اقشار مختلف مردم دفاع کرده و می‌کند؛ او یک دموکراسی‌خواه خشونت‌پرهیز است که صریحا اعلام کرده جمهوری اسلامی اصلاح‌پذیر نیست؛ او خواهان برگزاری رفراندومی آزاد بر سر اصل نظام شده تا از طریقی دموکراتیک و با گذاری مسالمت‌آمیز بتوان ایران را از استبداد دینی به یک دموکراسی سکولار رساند. او مورد احترام جهانیان است و باعث افتخار ایرانیان آزادیخواه. این ویژگی‌های انسانی از نظر جمهوری اسلامی گناهانی نابخشودنی هستند.

جمهوری اسلامی با طرح اتهامات واهی، تکراری و مضحک (نظیر جاسوسی، اقدام علیه امنیت ملی و کمک به تشکیل کلیسای خانگی) و با جرم انگاشتن مطالبات مدنی (نظیر تلاش برای لغو مجازات اعدام، مخالفت با حجاب اجباری، دفاع از حقوق اقلیت‌های مذهبی و درخواست رفراندوم بر سر اصل نظام) او را برای چندمین بار به زندان انداخته است تا وی و دیگر کنشگران مدنی داخل ایران را مرعوب سازد. همچنین با هجوم به منازل بستگان و دوستان نسرین ستوده و دستگیری یکی از همفکرانش (دکتر فرهاد میثمی، فعال مدنی)، نظام تلاش می‌کند تا او را تحت آزار و فشار مضاعف قرار دهد؛ نسرین ستوده در اعتراض به این وضعیت غیرانسانی و غیرقانونی از تاریخ ۳ شهریور دست به اعتصاب غذا زده است.

ما جمعی از دموکراسی‌خواهان و مدافعان «گذار مسالمت‌آمیز» خواهان آزادی نسرین ستوده و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. ایران ما برای گذار از استبداد مذهبی به یک نظام دموکراتیک و ملی نیازمند زنان و مردانی است که در این سالها برای دفاع از حقوق مردم ازخودگذشتگی و ایستادگی کردند و آلوده به فسادهای حکومتی نشدند. صدها زندانی سیاسی و عقیدتی همچون نسرین ستوده، نرگس محمدی، عبدالفتاح سلطانی، آرش صادقی، گلرخ ایرایی، آتنا دایمی، محمد مهدوی‌فر، محمود بهشتی، محمد حبیبی، قاسم شعله‌سعدی و صدها درویش و دانشجو و معلم و وکیل و کارگر و فعال حقوق اقوام و بهایی و سنی و مسیحی و دیگر کنشگران و معترضان مدنی نامدار و گمنام که در گوشه و کنار ایران زندانی شده‌اند، یا مورد فشار و محرومیت‌های مختلف قرار گرفته‌اند، سرمایه‌های اجتماعی کشور هستند که برای یک «گذار مسالمت‌آمیز» تلاش می‌کنند. تضعیف و حذف این کنشگران که رویه چهل ساله جمهوری اسلامی بوده است، موجب خاموش شدن صدای اعتراض و نارضایتی مردم نخواهد شد، همانگونه که چهار دهه سرکوب دگراندیشان موجب فراموشی مطالبات آزادیخواهانه و عدالت‌طلبانه نشده است.

ما امضاکنندگان زیر که «گذار مسالمت‌آمیز» از نظام ولایی به یک نظام دموکراتیک سکولار را مناسبترین راه «نجات ایران» میدانیم، بار دیگر اعلام میکنیم که همچون نسرین ستوده، خواهان برگزاری رفراندوم بر سر اصل نظام جمهوری اسلامی هستیم تا مردم ایران در یک رفراندوم آزاد – با نظارت نهادهای بین المللی و ناظران مستقل ملی – نظرشان درباره نظام و عملکرد چهل ساله آنرا بیان کنند. رفراندوم‌خواهی نه تنها جرم نیست بلکه مسالمت‌آمیزترین و دموکراتیک‌ترین شیوه گذار است.

ما نسرین ستوده را به عنوان نماد تلاشگری برای گذار مسالمت‌آمیز می‌دانیم و برای آزادی او از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنیم و از تمامی آزادی‌خواهان ایران و جهان و نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری دعوت می‌کنیم تا برای آزادی او تلاش کنند.

۱- زرتشت احمدی راغب، آتش‌نشان و فعال مدنی، ایران

۲- الهه امیرانتظام (میزانی)، فعال مدنی، ایران

۳- اکبر امینی ارمکی، فعال مدنی، ایران

۴- مهران براتی، تحلیلگر سیاسی، آلمان

۵- جعفر پناهی، کارگردان و برنده جایزه حقوق بشر ساخاروف، ایران

۶- گیتی پورفاضل، وکیل دادگستری، ایران

۷- رضا پیرزاده٬ فعال سیاسی، فرانسه

۸- نیره توحیدی، استاد مطالعات جنسیتی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، آمریکا

۹- علیرضا جباری، نویسنده و عضو کانون نویسندگان، ایران

۱۰- هاشم خواستار، فعال صنفی معلمان، ایران

۱۱- معصومه دهقان، فعال مدنی، ایران

۱۲- کوروش زعیم، فعال سیاسی، ایران

۱۳- محسن سازگارا، فعال سیاسی، آمریکا

۱۴- محمد سیف ‌زاده، حقوق دان و فعال حقوق بشر، ایران

۱۵- حسن شریعتمداری٬ فعال سیاسی٬ آلمان

۱۶- شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، انگلیس

۱۷- کاظم علمداری، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، آمریکا

۱۸- محمدرضا فرهادپور، فعال مدنی، ایران

۱۹- اسدالله فخیمی، فعال مدنی، ایران

۲۰- مهرانگیز کار، فعال حقوق بشر، آمریکا

۲۱- کاظم کردوانی، جامعه شناس و فعال سیاسی، آلمان

۲۲- فریده مرادخانی، فعال حقوق‌بشر، ایران

۲۳- اسماعیل مفتی‌زاده، فعال حقوق‌بشر، ایران

۲۴- محمد مقیمی٬ وکیل دادگستری٬ ایران

۲۵- عبدالحمید معصومی تهرانی، پژوهشگر دینی، ایران

۲۶- عمار ملکی، استادیار علوم سیاسی دانشگاه تیلبرگ، هلند

۲۷- محمد ملکی، فعال سیاسی و رییس پیشین دانشگاه تهران، ایران

۲۸- حسن نایب هاشم، مدافع حقوق بشر، اتریش

۲۹- محمد نوری‌زاد، فعال مدنی و فیلمساز، ایران

۳۰- مجتبی واحدی، فعال سیاسی، آمریکا

لینک این مطلب در تریبون زمانه