بهمن ۱۳۸۹ که تب اعتراض مردم تونس و مصر به گوش ما می‌رسید، حسرت روزهای از دست رفته خود را می‌خوردیم. یک سال از اعتراض‌های خیابانی ما می‌گذشت و ناتوان از گرفتن حق زندانیان‌مان، خانواده‌های داغدارمان و شهیدان‌مان، کاری نداشتیم جز دیدن صحنه شجاعت مردم شمال آفریقا و فرافکنی آرزوهای خود در مشت‌های‌شان. هنوز موسوی و کروبی در حصر نبودند و امیدی به تحقق حرکتی در ما بود. روز ۲۵ بهمن همه رؤیاهامان را یادآوری کردیم و باز به خیابان آمدیم.
14 February 2012