دانشگاه نوتردام – بر اساس پژوهشی که به‌زودی توسط کرک دوران (Kirk Doran)، اقتصاددان دانشگاه نوتردام و همکارش از دانشگاه هاروارد انتشار خواهد یافت، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1992 و هجوم موجی از ریاضیدانان روسی به مؤسسات آمریکایی و زمینه‌های تخصصی متفاوت‌شان با همنوعان غربی، تغییرات محسوسی در راهبرد آموزشی و پژوهشی ریاضیاتِ آمریکا به وجود آمد.
قرار است این گزارش تحت عنوان “فروپاشی اتحاد شوروی و بهره‌وری ریاضیات آمریکا”، در شماره آتی نشریه Quarterly Journal of Economics انتشار یابد. دوران، در این زمینه می‌گوید: “در این مقاله، ما به بررسی تأثیر ورود ناگهانی ریاضیدانان تازه‌وارد روسی به جامعه ریاضیدانان جهان پرداخته‌ایم.”
او می‌افزاید: “ریاضیات شوروی، در حد فاصل ظهور و سقوط کمونیسم، پیشرفت جزیره‌واری را در حوزه‌هایی کاملاً متفاوت از زمینه تخصصی ریاضیدانان آمریکایی پشت سر نهاد. از این‌رو اکثر ریاضیدانان آمریکایی، پتانسیل چندانی را در همنوعان تازه‌وارد روسی‌شان ندیدند، حال‌آنکه اندک متخصصان سایر رشته‌های کم‌طرفدار، با سیلی از ریاضیدانان زبده و قضایا و ایده‌های جدید مواجه شدند.”
در بازه زمانی 1922 تا 92 که مقارن با ظهور و سقوط کمونسیم در شوروی است، همکاری‌های بسیار اندکی میان ریاضیدانان روس و آمریکایی صورت می‌گرفت. در واقع هر ارتباطی هم که به چشم می‌خورد، زیر نگاه تیزبین مقامات شوروی بود و انتشار ایده‌های‌شان در محافل و نشریات بین‌المللی هم کسب اجازه از آنها را طلب می‌کرد. دوران می‌گوید: “مثل انسان‌های هم‌زبانی که طی نسل‌های متوالی در دو سرزمین دورافتاده بالیدند و طی تجربیات متفاوت‌شان، لهجه‌های مختلف ابداع کردند، ریاضیدانان شرق و غرب هم با موانعی چون سیاستهای استالینیستی حاکم و همچنین جنگ سرد، در شرایط مختلفی بار آمدند و پیشرفت‌های‌شان در زیرشاخه‌های کاملاً متفاوتی از علم ریاضیات رخ داد.”
نتایج این بررسی نشان داده است که تغییر سریع موازنه در ریاضیات پیشرفته، نه‌تنها مربوط به رکود بهره‌وری آن دسته از ریاضیدانان آمریکایی بود که حوزه‌های تخصصی‌شان اکثراً با ریاضیدانان روسی همپوشانی داشت، بلکه ناشی از کمبود حس رقابت‌شان برای تولید مقالات مهم پژوهشی هم بود. به‌همین نحو، ریاضیدانانِ به‌حاشیه‌رفته آمریکایی، بیشتر در معرض سقوط به مؤسسات پایین‌رتبه‌تر و کاهش فرصت‌ها و کمک‌هزینه‌های پژوهشی قرار گرفتند. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد دانشجویانی که زیر سرپرستی مهاجران روسی به تحصیل ریاضیات پرداختند، بهره‌وری بالاتری از دانشجویان وابسته به نهادهایی داشته‌اند که استادان‌شان از غیر مهاجران بودند.
منبع: دانشگاه نوتردام
توضیح تصویر:
طرح از Doriano Solinas / منبع: Images.com/Corbis
اینها با همین ریاضیات به رقابت با امریکا رفتند و در جنگ ستارگان شرکت کردند .
با همین ریاضیات محاسبه کردند و انسان راهی فضا کردند
این هم از ان دسته گزارشات بی پایه باب پسند نیروهای عاشق امریکاست
بهمن خدادادی / 08 February 2012
جناب خدادی مثل اینکه عشق چپ چنان شما را گرفته که اصلا مقاله را نخوانده اید و تا اسم شوروی را دیده اید رگ غیرت و حمایت شما جنبیده است. در هیچ جای مقاله گفته نشده که سطح ریاضیات در شوروی پایین بود و در امریکا بالا. خیلی طبیعی است که زمانی که میان دو گروه از دانشمندان یک حوزه علمی ارتباط زیادی نباشد در طول زمان هر کدام از انها در ب شاخه هایی متفاوت پیشرفت بیشتری نسبت به گروه دیگر میکنند و همانطور که در نوشته گفته شده است در برخی شاخه ها ریاضیات شوروی در مرتبه پیشرفته تری قرار داشته است. حالا کجای این ماجرا مربوط به عاشقان امریکا است و بر علیه قبله معبود برخی یعنی اتحاد جماهیر شوروی.
رضا / 09 February 2012
متاسفانه آقای خدادادی بدون مطالعه دقیق مقاله قضاوت نموده که البته این شیوه اظهار نظر جزو خصوصیات اپیدمی ایرانیان می باشد، اتفاقا موضوع مقاله حاضر بسیار جالب می باشد، حتی این موضوع در مورد رشته ریاضی در ایران(برای سایر رشته ها بنده اطلاعی ندارم) بخصوص در یک دهه قبل، تفاوت محسوسی بین زمینه های تخصصی ریاضیدانان ایرانی و غربی وجود دارد. دلایل آنرا می توان از جمله عدم دسترسی دانشجویان تحصیلات تکمیلی به منابع روز، نبود صنایع مادر در ایران و نبود بودجه پژوهشی کافی برای فرصتهای مطالعاتی اساتید و شاید از همه مهمتر فقدان انگیزه در اساتید که ناشی از وضعیت معیشتی آنها بوده ( بدلیل سیاستهای نادرست اقتصادی رژیم ایدوئولوگ حاکم بر ایران) بر شمرد.
در کشورهایی همچون شوروی سابق و ایران که ارتباط چندانی با دنیای آزاد ندارند بدون شک بر زمینه های تخصصی دانشمندان تاثیرگذار است.
چیا / 10 February 2012