افزایش فشار بر شهروندان مسیحی و بهایی در سال جدید

 

 در سال ۱۳۹۰ به گزارش “محبت نیوز” از دوهفته پیش از کریسمس، فروش و تحویل کتاب انجیل در کتابخانه کلیسای مرکزی تهران و هم‌چنین کتابفروشی‌های خیابان انقلاب ممنوع شد. به موازات این اقدام حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی، کلیساهای خانگی را تهدیدی برای جوانان معرفی کرد و از یک‌سری اقدامات جدید برای مقابله با کلیساهای خانگی خبر داد. همراه با این سخنان، رسانه‌های وابسته به حکومت از قبیل “صراط نیوز” به فروش درختان کاج و وسایل تزئینی توسط فروشگاه‌های تهران اعتراض و حمله کرد.

 

ماموران امنیتی حکومت اسلامی ایران، روز جمعه دوم دی‌ماه به کلیسای جماعت ربانی اهواز هجوم می‌آورند و کلیه مسیحیان حاضر در آن محل، حتی کودکان خردسال را که در حال دعا بودند، دستگیر و به محل نامعلومی منتقل می‌کنند. کلیه بازداشت شدگان به‌جز چهارنفر پس از چند ساعت آزاد می‌شوند، در حالی که از ایشان تعهد گرفته می‌شود که از اهواز خارج نشوند و هیچ نوع خبررسانی در مورد جریان دستگیری‌شان انجام ندهند. یکی از بازداشت‌شدگان به نام شهناز جیزان پس از دو روز بازداشت به قید وثیقه ملکی معادل ۲۵۰ میلیون تومان به طور موقت آزاد می‌شود، ولی از سه مسیحی بازداشت شده دیگر به نام‌های فرهاد سبک‌روح (کشیش کلیسا)، داود علیجانی و ناصر ضامن دزفولی با گذشت یک ماه، هیچ اطلاعی در دست نیست. آنها تا زمان تهیه این گزارش از حق برخورداری از وکیل و ملاقات با خانواده‌های‌شان محروم بوده‌اند و برای اخذ تعهد کتبی تحت فشار قرار دارند.

 

خبرگزاری هرانا، از برگزاری دادگاه پنج شهروند مسیحی در روز سه شنبه ۲۰ دی‌ماه در شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت خبر داد. روز پنجم دی‌ماه یک شهروند مسیحی به نام شهلا رحمتی پس از هشت‌ماه بازداشت در زندان اوین، بر اساس رای دادگاه تجدید نظر از اتهام “عضویت در گروه غیر قانونی” تبرئه و آزاد شد. در حال حاضر دو شهروند مسیحی دیگر به نام‌های مریم جلیلی و میترا زحمتی در بند زنان زندان اوین بازداشت و منتظر حکم دادگاه هستند. نکته مشترکی که در دستگیری همه مسیحیان بازداشت شده در سطح ایران دیده می‌شود، متهم کردن آنان به “اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در گروهی غیر قانونی” است.

 

بسیاری از مدافعان حقوق بشر بر این باورند که حاکمیت جمهوری اسلامی با متهم کردن مسیحیان بازداشت شده به اقدام علیه امنیت ملی، سعی دارد از چهره یک کشور ناقض حقوق بشر بخصوص در زمینه حقوق دگراندیشان مذهبی، تبری جوید. به همین دلیل نیز هست که برای بازداشت شهروندان مسیحی دلایلی غیر واقعی می‌تراشد.

 

درحالیکه وضعیت کشیش یوسف ندرخانی پس از دو سال حبس در زندان رشت هنوز نامشخص است، خبرگزاری هرانا از بلاتکلیفی نورالله قبیتی‌زاده شهروند مسیحی ساکن دزفول خبر می‌دهد که بیش از یک سال است در زندان کارون اهواز بازداشت است.

 

سال جدید مسیحی، طبق روال همه‌ساله سازمان بین‌المللی “درهای باز”، فهرست سالانه “کشورهای جفاکننده به مسیحیان” را منتشر کرد. براساس فهرست مذکور کشور ایران در رتبه پنجم قرار گرفت. قابل ذکر است این سازمان سالانه فهرستی را متشکل از “۵۰ کشور جفاکننده به مسیحیان” تحت عنوان “فهرست دیده‌بان جهانی” منتشر می‌کند که ملاک رتبه‌دهی به کشور‌ها، جفا به خاطر ایمان مسیحی افراد ذکر شده است و جفاهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و قومی در این رتبه‌بندی تاثیری ندارد.

 

وضعیت نقض حقوق شهروندان بهایی شاید به مراتب از هم‌وطنان مسیحی وخیم‌تر باشد. کمیته گزارشگران حقوق بشر از احضار و بازجویی بیش از ۳۰ نفر از شهروندان بهایی ساکن ساری و رشت گزارش می‌دهد.

 

 خبرگزاری هرانا هم از احضار‌های پی‌در‌پی پنج شهروند بهایی سمنان و محکومیت یکی از این شهروندان به نام سپهر سبحانی به یک سال حبس تعزیری خبر داد. خبرگزاری رهانا نیز خبر هجوم ماموران امنیتی به یک جلسه مذهبی بهاییان در کرمان را منتشر کرد که منجر به بازداشت بختیار راسخی و فرحناز نعیمی (برگزارکنندگان مراسم) و دختر آنها فرین راسخی شد.

 

در این ماه دو شهروند بهایی به نام‌های شاهرخ طائف و فواد خانجانی برای گذراندن محکومیت چهارساله راهی زندان اوین شدند. حکم بدوی دادگاه شش نفر از مسئولان موسسه علمی آزاد (دانشگاه مجازی بهاییان ایران) نیز توسط دادگاه تجدید نظر تائید شد. طبق این حکم کامران مرتضایی به پنج سال و فرهاد صدقی، ریاض سبحانی، نوشین خادم، محمود بادوام و رامین زیبایی هر کدام به چهار سال حبس تعزیری محکوم شدند. هم‌چنین وحید محمودی یکی دیگر از مسئولان مربوطه که طبق حکم دادگاه بدوی به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بود با رای دادگاه تجدید نظر به شش ماه حبس تعزیری و چهار سال و نیم حبس تعلیقی محکوم شد. طبق این حکم، نامبرده پس از هفت ماه از زندان رجایی‌شهر آزاد شد.

 

پس از شش‌سال بار دیگر شرایط عمومی شرکت در کنکور سراسری تغییر کرد و اعتقاد به اسلام یا یکی از ادیان مصرح (یهودی، مسیحی و زرتشتی) در قانون اساسی از شرایط عمومی داوطلبان برای شرکت در کنکور سراسری سال ۱۳۹۱ عنوان شد. این در واقع مانعی است تا جلوی حضور دانشجویان بهایی در دانشگاه‌های دولتی گرفته شود. از طرف دیگر خبرگزاری‌ها از اخراج سه دانشجوی بهایی به دلیل اعتقادشان خبر دادند. شکوفه مودی، درسا الله‌وردی و شروین فلاح، دانشجویانی بودند که به ترتیب از دانشگاه‌های زاهدان، گرگان و دارالفنون بجنورد اخراج شدند.

 

 

با استقرار حکومت اسلامی در سال ۱۳۵۸ از‌‌ همان ابتدا کلیه قبرستان‌های بهایی در ایران تخریب و مصادره شدند، ولی پس از مدت زمان کوتاهی حاکمیت متوجه شد اموات بهاییان را نمی‌توان به دلیل تعصب‌های مذهبی و قوانین شرعی اسلامی در قبرستان شیعیان دفن کرد. لذا در هر شهر و روستایی نقاط دورافتاده‌ای را به بهاییان تحویل دادند تا اموات‌شان را در آنجا دفن کنند. گورستان‌های جدید بهایی همواره تحت کنترل نیروهای امنیتی و انتظامی قرار داشته، ولی طی پنج سال اخیر بار دیگر گورستان‌های بهایی و دفن اموات بهاییان دچار مشکل شده است. به طوری که به گزارش سرویس خبری جامعه بهایی بیش از ۳۰ مورد تخریب، آتش‌افروزی یا مشکلات دیگر در پیوند با خاکسپاری اموات بهایی گزارش شده است. آخرین مواردی که در دی ماه ۹۰ صورت گرفته یکی در پیوند با عدم صدور جواز دفن یک شهروند بهایی به نام محمدحسین برقی در تبریز بوده است که از خانواده‌اش خواسته می‌شود متوفی را در نقطه دیگری به غیر از گورستان بهاییان تبریز دفن کنند. مورد دیگر دعوی مالکیت دولت بر زمین گورستان بهاییان سنندج است. این دعوی به دادگاه ارجاع شده در حالیکه سند این زمین سال‌ها قبل به جامعه بهایی سنندج تحویل داده شده است.

 

در خاتمه باید به سخنان رئیس کل دادگستری یزد غلامحسین حیدری هم اشاره کرد که در گفت‌وگویی با ایسنا از اختصاص شعبه‌های ویژه‌ای در دادسرا، محاکم بدوی و تجدید نظر استان یزد برای برخورد با پرونده‌های مربوط به بهایی‌ها سخن گفته است. این سخن در واقع نقض ادعاهای چندین‌ساله نمایندگان جمهوری اسلامی در جوامع بین‌المللی است که مدعی‌اند در جمهوری اسلامی هیچ فردی به عنوان بهایی محاکمه و زندانی نمی‌شود و بهاییانی که محاکمه یا زندانی می‌شوند به دلایل دیگری به‌جز اعتقادشان بوده است.