شهزاده سمرقندی – در منطقه‌ای که زمستان کوتاهی دارد، اما در همین مدت‌زمان کوتاه، هوا حسابی سرد می‌شود و مردم از بی‌برقی و کمبود گاز در فصل زمستان رنج می‌برند، دولت‌مداران برنامه‌ریزی‌های مفصلی برای کارهای دیگر می‌کنند که شاید برای تغییر شرایط حاکم بر زندگی مردم کمترین تاثیر را داشته باشند.
شاید هم تاثیر آنها تنها یک شادی لحظه‌ای باشد و مثل برق بدرخشد و بگذرد و مشکلات مردم همچنان سر جای خود بمانند. شاید خوردن گروهی بزرگ‌ترین کیک خامه‌ای یا تهیه بزرگ‌ترین دیس پلو و یا نگریستن به بلندترین پرچم دنیا جالب و جذاب باشد، اما ماندگاری این شادی فقط چند لحظه است و مثل خواب می‌آید و می‌گذرد. این لحظه‌های خوش اما هزینه گزافی می‌برد و صد‌ها ساعت کار و مشغولیت می‌طلبد.
چند روز پیش، دولت آذربایجان به بهانه پنجاهمین زادروز الهام علی‌اف، رئیسجمهور این کشور بزرگ‌ترین کیک خامه‌ای دنیا را پیشکش مردم کرد و هم با یک تیر، دو نشان زد: اول ثبت آن در کتاب رکوردهای “گینس” بود و دیگر فراخواندن مردمی که با شوق و ذوق، چه با بشقاب و چه بدون بشقاب، سهم خود را از بزرگ‌ترین کیک خامه‌ای دنیا می‌بردند. برای آماده کردن این کیک،۲۲ هزار تخم مرغ، دو تن آرد و چهارصد کیلو مارگارین استفادهشده بود.
چند ماه قبل اما در جشن استقلال تاجیکستان، این کشور نیز حرکتی انجام داده بود که از جهت تکیه آن بر هیجان‌های لحظه‌ای، شبیه اقدام دولت آذربایجان در روز تولد الهام علی‌اف بود. البته مربوط به مواد غذایی نبود و به هویت و غرور ملی تاجیکستان برمی‌گشت: برافراشتن بلندترین پرچم دنیا. پرچمی که ۱۶۵ متر بلندی دارد و از همه نقاط پایتخت این کشور دیده می‌شود و اندازه آن ۶۰ در ۳۰ متر است.
گذشته از این دو کشور، ازبکستان نیز تلاش کرده است تا از همسایگان خود عقب نماند و از تلویزیون دولتی اعلام کرده است که تصمیم دارد بزرگ‌ترین دیس پلو تحت عنوان “آش پیلاو”، غذای ملی خود را بپزد و با این کار نام این غذای ملی را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند.بخش ازبکی رادیو اروپای آزاد با یکی از سرآشپز‌های این طرح گفت‌وگو کرده و از چند و چون تدارکات این برنامه پرسیده است. به گفته این سرآشپز، پخت بزرگ‌ترین دیس پلو، برنامه بزرگی است که با همکاری سفارتخانه‌های خارجی و همینطور پشتیبانی مقامات محلی انجام خواهد شد.
این دیس پلو قرار است در نوروز پیش رو تهیه شود. چون دولت ازبکستان مثل بسیاری از دیگرکشور‌های سابق اتحاد شوروی عادت دارند در روزهای نوروز به مردم غذای ملی خود را خیریه دهند که همان پلو است و از گوشت و برنج و هویج تهیه می‌شود.
ازبک‌ها مثلی دارند که شدت علاقه‌شان را به این غذای ملی نشان میدهد. می‌گویند: “با آخرین مقدار پولی که در جیب داری آش‌پلو بخور و در آخرین لحظه عمر خود نیز پلو بخور.”
چه کسی می‌داند؟ شاید این آخرین به اصطلاح آش‌پلویی باشد که کریموف به عنوان رئیسجمهور به ملت خود میدهد. بی‌شک اما این نوروزی خواهد بود که ازبک‌ها به واسطه تهیه بزرگ‌ترین دیس پلوی ملی خود، آن را در کتاب رکوردهای گینس ثبت خواهند کرد.