“پیشخوان”؛ شایعات بیدگنه، روزنامه‌ها را جاگذاشت

شرق: قطاری از آمبولانس و ماشین‌های آتش‌نشانی در حال حركت است؛ از تهران و كرج و ملارد و ساوه. لحظه‌به‌لحظه هم خودروهای پلیس بیشتری به محل می‌رسند و غرش هلی‌كوپتر‌هایی كه از روی كوه پیدا می‌شوند هم كمتر لحظه‌ای خاموش می‌شود. آمبولانس‌ها آژیركشان نزدیك می‌شوند اما پس از بازگشت از محل حادثه نه از صدای آژیر خبری است و نه از تعجیل رانندگان

اعتماد : یكی از نیروهای امدادی یكی از بیمارستان‌های شهریار می گوید که بعد از وقوع انفجار ۲۰ آمبولانس از بیمارستان‌های مختلف شهریار و كرج و تهران به محل اعزام شدیم اما اجازه امدادرسانی را به ما هم ندادند و خود نیروهای امدادی نظامی به همراه هلی‌كوپترهایشان امدادرسانی را انجام دادند

روزنامه رسمی دولت، در روز دوم پس از حادثه در صفحه اول فقط پیام تسلیت “دفتر رییس‌جمهوری” – و نه شخص او- را منتشر کرد و روزنامه کیهان یادداشتی با زبانی احساسی و حماسی  از “سرلشكر پاسدار مصطفی ایزدی” منتشر کرد با عنوان “رزمنده گمنام، دانشمند بی‌نشان” 

 ابتکار: اولین عکس واقعی که از حادثه منتشر شد، متعلق به آژانس خبری آسوشیتدپرس بود. رسانه‌های داخلی بیشتر از عکس‌های تزئینی استفاده کرده بودند؛ عکس‌هایی که تناسبی با خبر و حادثه اتفاق‌افتاده نداشت

ابتکار: یکی از اولین اخباری که پس از انفجار پادگان سپاه در ملارد منتشر شد، جلوگیری از ورود خبرنگاران به محل حادثه بود. این روزها ستاد بحران در اداره‌ای کوچک، در ساختمانی بسته و با حضور مسئولانی تشکیل می‌شود که تنها به

“جمع‌کردن” قضیه معتقدند و نه “حل‌ کردن” و قاعدتاً رسانه جایی در آن نخواهد داشت