* مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
وب‌سایت ترجمان: اکتبر سالروز تولد هانا آرنت، از مشهورترین فیلسوفان سیاسی زن در قرن بیستم است. به همین مناسبت ویژه‌نامه‌ای آماده کردیم که شامل 4 مطلب جدید و 2 مطلب قدیمی‌تر است. آنچه در این ویژه‌نامه می‌خوانید: نوشتاری از هانا آرنت، او که خود تجربۀ فرار، مهاجرت و پناهندگی را دارد در خلال روایتی شخصی ما را به عمق این مفاهیم می‌برد، از تفاوت‌هایشان می‌گوید و مسائل هویتی‌فرهنگی چنین جماعتی را می‌کاود؛ نوشتاری که در سایت ایان منتشر شده است و نویسنده نگاهی اجمالی به میراث فکری آرنت می‌اندازد و ماندگارترین تاثیر وی را اندیشه‌هایش دربارۀ جهان‌شهرگرایی می‌داند؛ سه مطلب بعدی حول و حوش تفاسیر یکی از جنجالی‌ترین کتاب‌های آرنت، «آیشمن در اورشلیم» می‌گردد.
این کتاب حاصل گزارش‌های هانا آرنت برای مجلۀ نیویورکر از محاکمۀ آدولف آیشمن، یکی از معماران اصلیِ کشتار یهودیان، است. این سه مطلب عبارتند از نوشتاری که در نیویورکر منتشر شده و شرح مختصری است بر کلیت ماجرا؛ بررسی مختصر کتاب به قلم دو منتقد که در نیویورک‌تایمز منتشر شده است؛ نوشتاری از شیلا بن‌حبیب، که با اشاره به یافته‌های تازه دربارۀ زندگی آدولف آیشمن، نظرات هانا آرنت دربارۀ او را بازخوانی کرده است. آخرین مطلب این ویژه‌نامه دربارۀ تصمیم یک فمینیست برای زایمان طبیعی است و در خلال آن، دربارۀ مفاهیم زنانگی و حیطۀ خصوصی و عمومی آرنت بحث می‌شود.
هانا آرنت این نوشتار را در ۱۹۴۳ منتشر کرد، زمانی که با یهودیانِ آلمانی، در فرانسه و آمریکا همان‌طوری رفتار می‌شد که در آلمان رفتار شده بود. آرنت از منظر یک یهودیِ آواره و پناهنده نوشته است، اما چه تفاوتی می‌کند اگر امروز با گسترشِ دوبارۀ بحرانِ مهاجرت، آن‌را از منظر یک عراقی، سوری یا فلسطینی بخوانیم.
از برخی لحاظ آرنت چهره‌ای مطرود بود: به عنوان یک یهودی در اروپای نازی، آواره‌ای در صفحۀ بازی ملت-دولت‌ها و زنی در قلمرو فکری مردان؛ اما همین انزوا از او نه یک شهروند سادۀ دنیا بلکه یک جهان‌شهریِ نمادین ساخت. اگر او خود را نظریه‌پرداز سیاسی می‌دانست، خودش نیز نظریه‌ای زنده و شاعر تکثرگرایی بود.
حرفۀ خبرنگار؛ آرنت در دادگاهِ آیشمن
در سال ۱۹۶۱، مجلۀ نیویورکر هانا آرنت را مأمورِ تهیۀ گزارشی از دادگاهِ آدولف آیشمن، از بدنام‌ترین همکارانِ هیتلر کرد. آرنت دربارۀ این دادگاه پنج مقاله نوشت. این مقاله‌ها چنان جنجالی به‌پا کرد که هیچکس انتظار آن را نداشت. داستانِ نوشته شدنِ این مقاله‌ها، اخیراً به فیلم تبدیل شده است.چرا بعد از پنجاه سال، «آیشمن در اورشلیم» همچنان مناقشه‌برانگیز باقی‌مانده است؟
در این یادداشت دو نویسنده، آدام کیرش و ریوکا گالچن، توضیح می‌دهند که چرا بعد از پنجاه سال، همچنان کتابِ پرسروصدایِ آرنت، «آیشمن در اورشلیم» موضوع بحث و گفتگو باقی مانده. کتابی که دربارۀ دادگاه آدولف آیشمن نوشته شده بود، کسی که به خاطرِ سهم‌داشتن در قتلِ هزاران یهودی به خود مباهات می‌کرد.
با انتشار کتاب آیشمن پیش از اورشلیم: زندگی بررسی نشدهٔ عامل یک قتل عام نوشتهٔ بتینا استینگس بحث‌ها دربارهٔ یکی از منفور‌ترین چهره‌های آلمان نازی دوباره بالا گرفت. بیشتر این واکنش‌ها به چگونگی بازتاب یافته‌های جدید استینگس دربارهٔ آیشمن در کتاب آیشمن در اورشلیم نوشتهٔ هانا آرنت باز می‌گردد. شیلا بن‌حبیب، با اشاره به یافته‌های تازه دربارۀ زندگی آیشمن، نظرات آرنت دربارۀ او را بازخوانی کرده است.
زایمان یک فمینیست آرنت، زنانگی و حریم خصوصی یک فمینیست تصمیم به زایمان طبیعی می‌گیرد و دربارۀ مفاهیم حیطۀ خصوصی و عمومی هانا آرنت به درکی متفاوت با آموزه‌های نسل دوم فمینیسم می‌رسد.
