برگرفته از تریبون زمانه *  

مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.

انقلاب ژن-ژیان-ئازادی نوید آغازی دوباره است؛  آغازی برای عبور از تبعیض و گذار بە برابری، آغازی برای نکوهش مرگ و ستایش زندگی، آغازی برای نفی تمامیت‌خواهی و تجلیل آزادی و دموکراسی. به عنوان جمعی از اساتید و پژوهشگران[۱]، در این برهه‌ی تاریخی، همبستگی نیروهای انقلابی حول موازین مدرن سیاسی و حقوقی را ضرورتی اجتناب ناپذیر می‌بینیم. بیانیه‌ی پیش رو تلاشی است برای همگرایی بیشتر و تحقق همزیستی مسالمت‌آمیز در چارچوب سیاسی ایران پس از عبور از رژیم جمهوری اسلامی. همه‌ی برابری‌خواهان، آزادی‌خواهان و دموکراسی‌خواهان را فرا می‌خوانیم تا بر اساس اصول مندرج در این بیانیه، دست در دست هم، برای ساختن دنیایی نو تلاش کنیم[۲]:

  1. تعهد به برابری انسانها فارغ از جنسیت، زبان، دین، مذهب، عقیده، رنگ پوست، اتنیک، ملت، معلولیت، جایگاه و ثروت در مقابل قانون.
  2. محافظت از کرامت انسانی در مقابل تحقیر، شیءانگاری، تنزل و انسانیت زدایی[۳].
  3. تعهد به مفاد لایحه بین‌المللی حقوق بشر[۴] و اسناد بین‌المللی اصلی حقوق بشری سازمان ملل[۵].
  4. تعهد به مفاد کنوانسیون جهانی رفع تبعیض علیه زنان[۶].
  5. تلاش برای لغو تمامی قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان (همچون قوانین قضاوت، ارث، سقط جنین، طلاق و سفر) و تدوین سیاست‌های مبتنی بر تبعیض جبرانی (مانند تخصیص درصد خاصی از موقعیت‌ها برای زنان[۷]) برای تسهیل پیشرفت و مشارکت فعال در رده‌های بالای مدیریتی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی.
  6. تعهد به منع تبعیض و حفاظت از حقوق جامعه‌ی LGBTQIA+[۸].
  7. تعهد به حق حیات (منع اعدام) و حق مصون ماندن از شکنجه و سایر رفتارها و مجازات‌های بیرحمانه و غیرانسانی.
  8. تعهد به ١٧ آرمان توسعه‌ی پایدار سازمان ملل[۹] از جمله آموزش با کیفیت، عادلانه و همه‌پذیر (سند آموزش یونسکو ٢٠٣٠[۱۰])، برابری، حقوق بشر، عدالت، سلامت، رفاه، توسعه‌ی اقتصادی، توسعه‌ی انرژی پاک، اقدام درباره‌ی گرمایش زمین، مدیریت پایای محیط زیست، دسترسی به آب سالم و همکاری جهانی برای توسعه‌ی پایا.
  9. تعهد به حفاظت از زیست‌بوم‌های طبیعی و حق حاکمیت مردم بر منابع طبیعی.
  10. تعهد به تکثرگرایی فرهنگی: پذیرش و احترام به تنوع فرهنگی و مخالفت با سیاست‌های انکار و آسمیله‌کردن (اتنوساید و لینگویساید).
  11. تعهد بە مفاد اعلامیه‌ی سازمان ملل در مورد حقوق مردم بومی[۱۱].
  12. پذیرش کثیرالمله[۱۲] بودن کشور ایران.
  13. تعهد به توسعه‌ی زبان‌های اول[۱۳] از جمله حق آموزش به زبان اول[۱۴] و پذیرش ساختارهای چند زبانه.
  14. نفی ملی‌گرایی انحصارطلب و تاکید بر جامعه‌ی مدنی و حقوق شهروندی.
  15. تعهد به تکثرگرایی سیاسی: پذیرش جریان‌های سیاسی متنوع و ایجاد مکانیزم‌های تضمینی برای رقابت آزادانه‌ی آنها.
  16. تاکید بر سیاست‌گذاری مبتنی بر شواهد[۱۵] و مخالفت با سیاستگذاری مبتنی بر ایدئولوژی، دین، اسطورە و شهود.
  17. تاکید بر عدم دخالت دولت در باور مردم و جدایی نهاد دین از دولت (سکولاریسم).
  18. تعهد به تکثرگرایی اعتقادی: مخالفت با تعیین دین رسمی و تعهد به آزادی‌های دینی، مذهبی و عقیدتی.
  19. مخالفت با هرگونه امتیاز غیردموکراتیک همچون مقام‌های سیاسی مادام العمر.
  20. تعهد به حاکمیت مردم بر تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود[۱۶].
  21. تعهد به استقلال قوا (مقننه، مجریه، قضائیه) و گذار[۱۷] بە یک جمهوری غیرمتمرکز فدرالیستی[۱۸] که لازمه‌ی نهادینه کردن دموکراسی در یک کشور پرجمعیت با شاخص تنوع فرهنگی بالا است[۱۹].
  22. مخالفت با نگاه‌های مرکزگرایانه، امنیتی و ایدئولوژیک بە عنوان موانع اصلی در راه توسعەی متوازن سیاسی، اقتصادی و آموزشی کشور و تاکید بر اتخاذ تمهیدات لازم برای جبران خسارت‌های ناشی از آن در مناطقی همچون بلوچستان، کردستان، لرستان، آذربایجان و اهواز.
  23. تاکید بر عدالت و تشکیل دادگاه‌های مستقل با نظارت سازمان‌های بین المللی برای رسیدگی به جنایات حکومت مرکزی.

ژن ژیان ئازادی | زن زندگی آزادی

منتشر شدە: ۱۴۰۱/۱۱/۲۸

لینک این مطلب در تریبون زمانه

لینک به منبع اصلی

––––––––––––––––––––––––––––––

پانویس‌‌ها

[1] این پروژه توسط دانشگاهیان کرد کلید زده شدە است.
[2] همپوشانی بندها صرفا به دلیل تاکید بیشتر است.

[3] Kaufmann, Paulus, et al., eds. Humiliation, degradation, dehumanization: human dignity violated. Vol. 24. Springer Science & Business Media, 2010.
[4] International Bill of Human Rights, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/what-are-human-rights/international-bill-human-rights>.
[5] The Core International Human Rights Instruments, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/core-international-human-rights-instruments-and-their-monitoring-bodies>.
[6] Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023,  <https://www.ohchr.org/sites/default/files/Documents/ProfessionalInterest/cedaw.pdf>.
[7]Pande, Rohini; Ford, Deanna. 2012. Gender Quotas and Female Leadership. © World Bank.  <https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/9120>.
[8] Born Free and Equal, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/publications/special-issue-publications/born-free-and-equal-sexual-orientation-gender-identity-and>.
[9] The Sustainable Development Goals, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-development-goals/>.
[10] Education 2030, UNESCO, accessed  01 Feb. 2023, <https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000245656>.
[11] UN Declaration on the Rights of Indigenous Peoples, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/indigenous-peoples/un-declaration-rights-indigenous-peoples>.
[12] Dieckhoff, Alain. Nationalism and the multination state (2017).
[13] Declaration on the Rights of Persons Belonging to National or Ethnic, Religious and Linguistic Minorities, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/declaration-rights-persons-belonging-national-or-ethnic>.
[14] Why mother language-based education is essential, UNESCO, accessed  01 Feb. 2023, <https://www.unesco.org/en/articles/why-mother-language-based-education-essential>.
[15] Davies HT, Nutley SM, editors. What works? Evidence-based policy and practice in public services, Bristol University Press, Policy Press, 2000.
[16] International Covenant on Civil and Political Rights, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023,  <https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/international-covenant-civil-and-political-rights>International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, The United Nations, accessed  01 Feb. 2023,  <https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/international-covenant-economic-social-and-cultural-rights>
[16] Implementing Federalism, accessed  01 Feb. 2023,  <https://www.idea.int/sites/default/files/publications/implementing-federalism.pdf>.
[18] Amoretti, Ugo M., and Nancy Gina Bermeo, editors. Federalism and territorial cleavages. JHU Press, 2004.He, Baogang, Brian Galligan, and Takashi Inoguchi, editors. Federalism in Asia. Edward Elgar Publishing, 2009.
[19] Colomer JM. Equilibrium institutions: the federal-proportional trade-off. Public Choice. 2014 Mar;158(3):559-76.

قدردانی و دعوت بە همکاری

ضمن تشکر از تلاش تمامی اساتید و دەها پژوهشگر و متخصص حوزەهای مختلف کە در تنظیم و تصحیح نسخەهای متوالی این منشور مشارکت داشتەاند، این منشور را متعلق بە تمامی افراد دغدغەمند می‌دانیم و از پیشنهادات و انتقادات شما استقبال می‌کنیم.

در صورت علاقە بە مشارکت و اطلاع از فعالیتهای آتی ما، لطفا آدرس ایمیل و مشخصات خود را با ما بە اشتراک بگذارید.

Ad placeholder