فروغ. ن. تمیمی- یکی ازویژگی‌های بنیادگرایی مذهبی چه در نوع سیاسی، رادیکال و خشونت‌محورآن و چه در فرم دنیا‌گریز، منفعل و غیر سیاسی‌اش دفاع سرسختانه آن از اخلاقیات پدرسالارانه و تبعیض جنسیتی است.

 
زن‌ستیزی بنیادگرایانه، خواهان حفظ و بازتولید تمام اشکال سلطه بر زنان و هم مخالف سرسخت برابری حقوقی میان دوجنس است، اما اغلب در ادبیات رسانه‌ای و سیاسی رایج در دنیای امروز تنها مسلمانان بنیادگرا، به‌عنوان پرچمداران تبعیض علیه زنان مطرح می‌شوند. خواننده غربی هر روز با ده‌ها گزارش ازمصائب زنان خاورمیانه و افغانستان بمباران می‌شود، اما چیزی درباره بنیادگرایان یهودی دراسراییل و اقدامات آن‌ها برای جداسازی جنسیتی و تبعیض علیه زنان نمی‌شنود.
 
درتصور خواننده غربی اسراییل تنها دموکراسی سکولار و واقعاً موجود در خاورمیانه است. جایی که به قول رولف باس، ژورنالیست هلندی، زنان و مردان شاد و سرحال درکنارهم و با شلوارهای کوتاه در کیبوتس‌ها فعال‌اند و زنان وهمجنسگرایان درآزادی زندگی می‌کنند، اما به عقیده او این تصورات درحال حاضر کم‌کم رنگ می‌بازند و این امکان هم هست که به‌تدریج محو شوند. رولف باس ازافزایش یهودیان متعصب و بنیادگرا درمحلات اورشلیم و شهرهای دیگراسراییل می‌نویسد.
 
او با اشاره‌ای کنایه‌آمیز می‌گوید که این یهودیان در زن‌ستیزی چیزی ازبرادران متعصب مسلمان در کشورهای مجاور کم ندارند. او می‌گوید کافی است برای اثبات این مسئله سری به محله‌های مذهبی‌نشین اورشلیم بزنید. روزگاری دراورشلیم رایج بود که زنان یهودی مذهبی کلاه‌گیس بر سر، داوطلبانه در بخش عقب اتوبوس‌ها و جدا از مردان می‌نشستند. این رسم اکنون در سراسراسراییل رایج شده است و به‌تدریج دارد به یک آیین ملی تبدیل می‌شود. باورکردنی نیست که در پنجاه خط اتوبوس‌رانی دراورشلیم زنان و مردان باید جدا از یکدیگر بنشینند.
 
اقدامات بنیادگرایان یهودی در زمینه تبعیض جنسیتی تنها به جدا کردن زنان و مردان دراتوبوس ختم نمی‌شود. آن‌ها درارتش اسراییل ازشرکت زنان در جشن‌ها جلوگیری می‌کنند. زنان ارتشی حق ندارند در مراسم آواز بخوانند یا برقصند. زنان از واحدهایی که سربازان مذهبی در آن خدمت می‌کنند، کنارگذاشته شده‌اند
مردان یهودی بنیادگرا اغلب با ریش بلند و انبوه، کلاه و ردای سیاه مشخص‌اند. اگر سری به شهر آنتورپه دربلژیک هم بزنید، اغلب این بنیادگرایان یهودی را می‌بینید که با همین سر و ظاهر جلب توجه می‌کنند. رولف باس موردی را شرح می‌دهد که یکی از همین مردان ریش‌دار پس از آنکه سوار اتوبوس شد و دید که تنها مسافر زن در قسمت جلوی اتوبوس نشسته است، با اعتراض خواهان جابه‌جایی او شد و وقتی با امنتاع و اعتراض آن زن روبه‌رو شد، از حرکت اتوبوس جلوگیری کرد. درچشم به‌هم زدنی گروهی ازمردان با کلاه‌های سیاه و ریش‌های بلند برای اعتراض به تنها مسافرزن اتوبوس جمع شدند و ماجرا تنها با مداخله پلیس خاتمه یافت.
 
اقدامات بنیادگرایان یهودی در زمینه تبعیض جنسیتی تنها به جدا کردن زنان و مردان دراتوبوس ختم نمی‌شود. آن‌ها درارتش اسراییل ازشرکت زنان در جشن‌ها جلوگیری می‌کنند. زنان ارتشی حق ندارند در مراسم آواز بخوانند یا برقصند. زنان از واحدهایی که سربازان مذهبی در آن خدمت می‌کنند، کنارگذاشته شده‌اند. استفاده از تصاویر زنانه در آگهی‌های تجاری ممنوع شده است. مردان متعصب یهودی با سیاست‌های ضد زن اغلب مورد انتقاد مقامات دولتی هم قرارمی گیرند، اما از سوی دیگر نمایندگان سیاسی آن‌ها درائتلاف با دولت نتانیاهو، نخست‌وزیر این کشورشرکت دارند و بنابراین می‌توانند از اهرم‌های قدرت برای اجرا و پیشبرد طرز فکرشان استفاده کنند.
 
در جهان‌بینی بنیادگرایانه حفظ ساختارپدرسالارانه درحوزه خصوصی و اجتماعی اهمیت ویژه‌ای دارد. مدل ایده‌آل، خانواده پدرسالار است که در آن پدران مسئولیت رهبری در حوزه اجتماعی یعنی تنظیم روابط، سیاست و اقتصاد را برعهده دارند و مادران مسئولیت‌های خانگی را تحت نظارت مردان برعهده دارند. در این مدل از هرگونه تحرک فردی و آزادی عمل زنانه در جهت استقلال فکری و رفتاری وی جلوگیری می‌شود. در بنیادگرایی یهودی تداوم این سنت امری مقدس و خدشه‌ناپذیراست. به گونه‌ای که در مراسم مذهبی یهودیان متعصب ساکن آمستردام که هربامداد درساعت شش صبح درکنیسه‌های قدیمی‌شان برگزار می‌شود، زنان یهودی آمستردامی هرگز اجازه حضور ندارند.
 
رولف باس در گزارش خود که در۲۰ دسامبردر روزنامه فولکس کرانت چاپ شده است، ازمحکومیت رئیس‌جمهور سابق اسراییل موسی کاتساف، به جرم تجاوز نیز می‌نویسد. این آقای رئیس‌جمهور که البته مردی غیر مذهبی و بدون ریش است، به جرم تجاوزبه زنی به هفت سال زندان محکوم شده است و به قول رولف باس هنوزمی‌توان به اسراییل امیدواربود، چرا که در کشورهای اسلامی منطقه برای این نوع جرایم معمولاً مردان به زندان نمی‌روند و به حبس طولانی محکوم نمی‌شوند.