خشونتهای شنبه گذشته در شارلوتزویل در آمریکا در پی راهپیمایی راستافراطی و هواداران نژادپرست آنها به کشته شدن یک زن جوان و مجروح شدن دهها نفر منجر شد. شعار نئوفاشیستهای آمریکایی این بود: «نیروهای راستگرا متحد شوید – خون و خاک و وطن». ضدیت با یهودیان در تظاهرات راست افراطی آمریکا آشکار بود. شبح یهودیستیزی در سوئیس هم سربرآورده و خبرساز شده است.
در هتلی در «آروسا» در سوئیس تابلویی نصب شده بود که از یهودیان میخواست قبل از آنکه به استخر بروند، دوش بگیرند. تصویری از این اعلان را میبینید.
در این اعلان مهمانان یهودی تهدید شده بودند که در غیر اینصورت به اقامت آنان در هتل «آپارتهاوس پارادیس» خاتمه داده میشود.
مهمانان این هتل از دیرباز از یهودیان ارتدوکساند. آنها از کشورهای بریتانیا، امریکا و اسرائیل برای استراحت به «آسورا» سفر میکنند و معمولاً در همین هتل اقامت دارند.
نمایی از هتلی که سالهاست یهودیان در آن اقامت دارند، نام «بهشت» را روی خود گذاشته و با این حال به دلیل یهودیستیزی، رابطه اسرائیل و سوئیس را بحرانی کرده است.
وزارت خارجه اسرائیل به دولت سوئیس اعتراض کرده است و بنیاد سیمون ویزنتال هم که فعالیتهای یهودیستیزانه در جهان را زیر نظر دارد، خواهان بسته شدن این هتل در سوئیس شده است.
قطعا نژادپرستی به دلیل و به هر بهانه و به هر شکلی مجکوم است. اینجا ضمن محکومیت این عمل زشت، یادآوری میکنم، ایکاش همین قدر که یهودیان مورد لطف و جمایت هستند (که باید باشد بخصصو با جنایت دوران ناریسم)، در سایر موارد همین گونه بدون در نظر داشتن ملیت یا قومیت و زبان و فرهنگ و عقفیده، با نژادپرستی مبارزه شود. حقیقتا این حمیات بالا یهودیان و مبارزه یهودی سیتزی مثلا مقایسه کنید با جنایت علیه مردم روهینگا در برمه/میانمار که بخشی برمیگردد به مسئله تفاوت عقیده و انگار بخشی هم اینکه اکثریت برمه ای به خاطر تفاوت نژادی دارند این کارمیکنند! یا مردم دیگر.
اینجا هر چند عقیده موثر است، خوب آن سکولاریسم و لیبرالیزمی که در دین یهود شده (مثلا احکام جزایی خشن احتمالی در این دین دیگر اجرا نمیشود بر خلاف کشورهای تحت نظام اسلامی) یهودیان که خود عملا ملتی بر ریشه مذهبی میدانند، اما متاسفانه در مثلا دین اسلام این تحول سکولاریسم و لیبرالیم نیست. با تمام ایرادهایی میگیرند بر یخودیان، اساسا یهودیان اقلیت مقتصد هستند این ذات اقلیت بودن است که سعی میکند در فعالیت اقتصادی قدرت کسب کند و اقلیت بودنشان راجبران کند. در کشورهای دیگر همین گونه است. اقلیتها معمولا همبستگی بیشتری دارند که هم ارتابطات خانودگی و هم اجتماع خوشان دیده میشود، تا مردم اکثریت یک کشور و بیشتر هوای هم را دارند. در ایران فارسی زبانها به شدت متفرق دیده میشوند و گاه تا درون خانه نفاق و خیانت وجود دارد در حالی در اقوام دیگر ایرانی این گونه نیست! این همبستگی و مقتصد بودن اقلیت در چشم اکثریت متفرق و اغلب فقیر ، موجب خشم و حسد قرار میگرد و شاید ریشه نژادپرستی ها همین هاست.
ناخوشی در بهشت! / 18 August 2017