یکشنبه آینده ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷ ساکنان شهر پالرمو، مرکز جزیره خودمختار سیسیل، انتخابات شورای شهر را پیش رو دارند. انتخاباتی که این بار با حضور مسیمو میلانی بحث‌های متفاوتی را پیش کشیده است.
مسیمو میلانی از فعالان سیاسی و کوییر شناخته شده پالرموست. او اکنون عضو لیستی که حزب چپ سیسیل برای شورای شهر منتشر کرده است.
نام او در لیست نامزدهای شورای شهر توجه بسیاری را برانگیخته. خودش می‌گوید بسیاری معتقدند ظاهر او با سیاست غالب جور در نمی‌آید. حضور فعال مسیمو در پالرمو و تغییراتی که آنچا در جریان است از دلایل این نامزدی او عنوان می‌شود؛ تغییراتی که یکتاست.
- سوال اول من نشانی از ترس در خود دارد، آیا در انتخابات پیش رو هیچ شک و تردیدی نداشتی؟
مسیمو: نه، من نه هیچ شک، تردیدی یا ترسی برای شرکت در انتخابات نداشتم چراکه این عمل نتیجه انسجام تصمیماتی بود که در زندگی گرفته‌ام.
- تو همیشه فعال اجتماعی بودی حالا سیاستمدار؟ آیا واقعاً نیاز آن را می‌بینی که جایگاهی برای خود در شورای شهر تصاحب کنی؟
مسیمو: تصمیم نهایی شرکت در انتخابات را به این دلیل نگرفتم که جایگاهی در شورا از آن خود کنم بلکه تنها حضورم بود در این کمپین انتخاباتی.
حضور من در پوسترها و کمپین انتخاباتی ناهمگونی بین بدن خارج از هنجار من با اسم من، مسیمو (در زبان ایتالیایی مذکر خطاب می‌شود) را آشکار می‌کند. این ناسازگاریِ آشکار پیام دقیقی را می‌رساند. شما در انتخاب آن کسی که هستید آزاد هستید، آن کسی که باتمام وجود آرزویش را دارید و خود برای خود انتخابش کردید، جدای از هر اجباری و تحمیلی که در ساختار جنسی و جنسیتی جامعه ثبت شده است.
شما به راحتی میتوانید با روش منحصر به‌فرد و قدرتمند خود آن کسی باشید که خواهانش هستید.
به‌نظر من این خود انقلابی کوچک است.
- صرفاً با حضور تو در این سالها شرایط و نگاه پالرمو نسبت به ترانس‌ها تغییراتی کرده است. با این وجود ایتالیا تنها پالرمو نیست و سالها زمان لازم است تا به کشوری دوستانه برای ترانس‌ها به حساب بیاید.
مسیمو: کشور ما دومین کشور در جهان در رتبه قتل ترانس‌ها است. بر حسب آمار ۸۰ درصد ترانس‌ها در ایتالیا مورد خشونت‌های مختلف از سبک تا سنگین قرار گرفته‌اند. ترانس‌ها در زمانی که مورد بیشترین آزار و اذیت‌ها قرار می‌گیرند انقلابی‌ترین نیرو نیز هستند. آنها ساختار مردسالار، سکسیست و زن‌ستیز موجود را نه تنها با گفتمان موجود بلکه به تمامی زیر سوال می‌برند.
- چه چیزی تو را به برابری‌خواهی سوق داد؟
مسیمو: تنها به این دلیل که راهی بود که بتوانم زنده بمانم.
آشکارسازی(coming out) من در زمان و مکان منحصر به‌فردی اتفاق افتاد، در یکی از اندوهناک‌ترین روزهای زندگی من؛ دوم نوامبر ۱۹۷۵، وقتی در اوستیا (۳۰ کیلومتری رم) پازولینی کارگردان آوانگارد ایتالیایی به قتل رسید. من در اوستیا دوم نوامبر زاده شدم، روزی که خودم را آشکار ساختم. پیر پائولو پازولینی یکی فوق‌العاده‌ترین فیلمسازان و روشنفکران ایتالیایی بود ولی همجنسگرائی او بود که در جامعه گناه و عصیانی بزرگ محسوب می‌شد و قابل فهم نبود.
یکی از مهمترین هنرمندان و روشنفکران قرن به طرز وحشیانه‌ای کشته شد، ولی برای اکثر مردم مقتول چیزی جز یک «کونی» نبود و مستحق چنین پایانی.
از آن لحظه ببعد تصمیم گرفتم دیگر مخفی نباشم، برای اینکه زندگی را در زیر نور خورشید زندگی کنم، آشکارا بدون هیچگونه احساس گناه یا شرمساری.
- تو عضو سازمان «فوری» هستی، اولین انجمن همجنسگرایان ایتالیایی. کمی از آن می‌گویی؟
مسیمو: من در رم همراه با انجمن فوری فعالیت‌های سیاسی می‌کردم، در سال ۱۹۷۸. در همین سال بود که با همسرم آشنا شدم، کسی که بعد از ۳۹ سال هنوز با هم هستیم. با هم به پالرمو آمدیم تا به کمک دیگر فعالان سیسیل «آر چی گی» را پایه گذاری کنیم؛ مهمترین سازمان همجنسگرایان، ترانس‌ها و دوجنسگرایان(ال جی بی تی ای کیو) در ایتالیا. در سال ۱۹۸۹ به کمک هم «نئو»، مرکز فرهنگی و دیسکو، اولین مرکز کوییر پالرمو را راه‌اندازی کردیم.
- و ازدواج شما اولین ازدواج دو همجنس در ایتالیا بود؟
مسیمو: در ۲۸ جون ۱۹۹۳ جشن عمومی گرفتیم در میدان پرتوریا در پالرمو، عروسی نمادین با حمایت شورای شهر و اورلاندو، که بازتاب بین‌المللی بسیاری داشت. امروزه من هماهنگ کننده پراید پالرمو، رژه همجنسگرایان و دوجنسگرایان و تراجنسی‌های پالرمو هستم، ولی امسال کناره‌گیری کردم به دلیل انتخابات شورای شهر پیش‌رو.
- این تغییر جایگاه از حاشیه به صحنه سیاست آنهم در لیست پیشنهادی چپ‌های استان پالرمو که از طرف شهردار فعلی که انتخابات دور دوم را در پیش دارد کمی خیالی بنظر میامد ، چطور به حقیقت تبدیلش کردی؟
مسیمو: وضعیت و شرایط اجتماعی و فرهنگی نسبت به ۳۰ سال پیش که افراد کوییر در حاشیه و مخفی بودند تغییرات بسیاری کرد.
به عنوان یک تراجنسیتی تبعیض‌های بسیاری را سالها تحمل کردم و در نهایت این غلبه کردن بر مشکلات بود که من را قوی و نیرومند کرد.
من می‌توانم تبعیض‌ها و هزینه‌ها را از حملاتی منفی به نیروی مثبتی تبدیل کنم بدون اینکه شکسته بشوم و یا تن به بازی و دعوا‌های سیاسی‌اجتماعی روز بدهم.
من امروز بسیار خوشحال و خوشبخت هستم از عشق و احترامی که جامعه پالرمو برای من و این تلاش‌ها قائل می‌شوند. کسانی که فعالیت‌های من برای بهبود جامعه را به رسمیت می‌شناسند و تصدیق میکنند.
- ما می‌دانیم که تو پیامی هم داشتی برای کسانی که در ایران با شرایط بسته زندگی میکنند، همین طور که ازت برای انجام این مصاحبه بسیار سپاسگزاریم، پیامت را مستقیم می‌توانی بگویی.
مسیمو: هموفوبیا، لزبین فوبیا و ترنس فوبیا مرضی جهان‌شمول است. من این را می‌فهمم چون با پوست و جون خودم آن را تجربه کرده‌ام، و هنوز هم می‌کنم. ولی در ایتالیا من می‌توانم آزادانه خودم را بیان کنم، حرفم را بزنم و مبارزه کنم.
هستند کشورهایی که همجنسگرایی در آن جرم محسوب می‌شود با مجازات زندان و مرگ دارد. بنابر این، شما مجبور به مخفی نگاه داشتن خود هستید و آن جور که هستید نمی‌توانید آزادانه زندگی کنید.
من میخواهم همبستگی کامل خودم را با خواهران و برادرانی که در ایران با عذاب زندگی میکنند بیان کنم. در کنار شما هستم و تمام عشق و محبتی که دارم را به شما تقدیم می‌کنم. میخواهم که بدانید که نبرد روزانه من فدای شماست، ناامید نشوید چرا که حق زود یا دیر از آن شماست.
لینک در تریبون زمانه
