معرفی کتاب: چرخهای تغییر
چرخهای تغییر به زبان نیشدار و شیطنتآمیز به بررسی تاریخچه اولیه دوچرخهسواری زنان میپردازد که شامل بخشهای مساوی از بصیرت و روشن بینی و نیز سرگرمی و رهایی است.
تصاویر (از بالا به پایین): کتابخانه کنگره، جامعه تاریخی کلرادو (دوچرخه سواری غرب، جلد۶ ٬ ۱۵ آوریل ۱۸۹۷)؛ تاریخچه کلرادو (مجموعه لیلی بریج)؛ مجموعه بث امری، آرشیو هولتون/ گتی ایمیج؛ مجموعه نورمن باثو.
سرعت گرفتن و دررفتن از دست ملازمان (که وظیفه داشتند زنان جوان را همراهی کنند) و پوشیدن لباسهایی که کمتر دست و پاگیر بودند، تاثیرات کمتر شناخته شده ای هستند که دوچرخه در دستیابی زنان به حقوق برابر داشته است.
«خودت دکمههایت را بدوز! من میروم گشتی بزنم.»
از آنجا که ما عاشق فرهنگ دوچرخهسواری و طرفدار همه چیزهایی هستیم که به دوچرخه مربوط میشود، پس نباید تاثیر عمیق دوچرخه را به عنوان یک عامل فرهنگی در ایجاد تغییر دست کم بگیریم. به جز تشکر از این کتاب درخشان جدید، کار دیگری نمیتوان کرد. چرخهای تغییرِ نشنال جئوگرافیک: زنان چگونه به سوی آزادی رکاب زدند (با لاستیکهای صاف در تمام مسیر)، روایت پرفراز و نشیبی است از دو چرخ شگفت انگیز که زنان آمریکا را در اواخر قرن نوزدهم، رکاب زنان به جلو برد. و تعریف جدیدی از هنجارهای زنانه ارائه داد.
“برای مردان، دوچرخه در آغاز صرفاً یک اسباب بازی جدید بود، ماشین دیگری که به لیست طویل وسایل کار و تفریح آنها اضافه شده بود. اما برای زنان، یک وسیله نقلیه بود که سوار بر آن به دنیای جدیدی وارد می شدند” ~ مجله مانزی، ۱۸۹۶٫
“راههای برنده شدن” داستان دنبالهدار و جذاب نوشته سو میسی، یک تاریخچه تصویری از ورزش زنان آمریکائی است که در حدود ۱۵ سال پیش منتشر شده است. کتاب شامل یافتههای جالب، تصاویر کمیاب آرشیوی، و نقل قولهای تاریخی است که از ترسی خندهدار در دوران انقلاب دوچرخهسواری حکایت میکند. ( “دوچرخه عامل نفوذ روحی و جسمی شیطان در هزاران مورد است.”)
از زمانی که معاشرت مردان جوان با زنان جوان٬ بدون نظارت روحانیون و دیگر کاسبان اخلاق مجاز دانسته شد تا هنگامی که در نهایت به رهایی زنان از قیدوبند کرست و دامنهای حجیم انجامید (وزن “لباس معقول” که زنان پیشگام در دوچرخهسواری اختراع کردند٬ به دلیل حذف زیرپوشها به کمتر از هفت پوند رسیده بود.)، دوچرخهسواری کارهایی را ممکن ساخت که پیش از آن غیرقابلتصور بودند. کارهایی که باعث شده ما وضعیت کنونی را وضع طبیعی و همیشگی قلمداد کنیم و آن مبارزات ها و تلاشها را از خاطر ببریم.
“رسیدن به موفقیت در زندگی به همان اندازه که به بدنی قوی و سالم نیاز دارد به یک ذهن روشن و فعال هم نیازمند است.” ~ السا فون بلومن، ورزشکار آمریکایی، ۱۸۸۱٫
“اجازه بدهید به شما بگویم که نظر من درباره دوچرخهسواری چیست. من فکر میکنم دوچرخهسواری بیش از هرچیز دیگری در جهان به رهایی زنان انجامیده است. هرگاه زنی را سوار بر دوچرخه میبینم، توقف میکنم و به وجد میآیم. “~ سوزان بی آنتونی، ۱۸۹۶
“بسیاری از [زنان دوچرخهسوار در برچسبهای روی جعبه سیگار] با ژستهای کاملا مردانه نشان داده شدهاند، با موهای کوتاه و یا بسته شده در پشت سر، و در حال کشیدن سیگار، که در آن زمان کاری مردانه به شمار میآمد. نتیجه همان ترس قدیمی که زنان شلوارپوش را همپای مردان، نانآور و تصمیم گیرنده میداند.”~ سو میسی
منبع: فمینیسم روزمره
منبع اصلی: آتلانتیک