اسفند هر سال، بازار کتاب در آستانه برگزاری نمایشگاه کتاب تهران نیم‌رونقی پیدا می‌کند. این‌بار نشر چشمه خبر داده است که مجموعه‌ای از داستان‌های محمود دولت‌آبادی، نویسنده سرشناس ایرانی را منتشر می‌کند. این مجموعه «بنی‌آدم» نام دارد.
«بنی‌آدم» مجموعه‌ای‌ست از شش داستان کوتاه که در سه سال گذشته نوشته شده‌اند.
محمود دولت‌آبادی به اعتبار آثاری مانند «جای خالی سلوچ» و «کلیدر» به عنوان نویسنده‌ای مطرح شده که آثارش در روستا اتفاق می‌افتد. داستان‌های مجموعه «بنی‌آدم» اما در فضای شهری روی می‌دهند.
«بنی‌آدم» مجموعه‌ای‌ست از شش داستان با عنوان‌های: «مولی و شازده»، «اسم نیست»، «یک شبِ دیگر»، «امیلیانو حسن»، «چوب خشکِ بلوط» و «اتفاقی نمی‌افتد»، در ۱۰۶ صفحه.
اینکه از محمود دولت آبادی، نویسنده رمان‌های پرحجم، چنین کتاب لاغری انتشار پیدا می‌کند، خود بیانگر حوصله خوانندگان کتاب در ایران، کاهش سرانه کتابخوانی و جریان مسلط در نشر ایران است. این جریان مسلط را می‌توان به این شکل بیان کرد: کاسته شدن تعداد صفحات کتاب‌ها و افزوده شدن بر تعداد عنوان‌ها به عنوان جلوه‌ای از یک تورم پایدار فرهنگی.
بعد از رمان «سلوک» که توسط نشر چشمه در سال ۱۳۸۲ منتشر شد، «بنی‌آدم» اولین اثری‌ست داستانی که از محمود دولت‌آبادی انتشار می‌یابد.
رمان «زوال کلنل» این نویسنده برای اولین بار به زبان آلمانی و سپس به زبان انگلیسی منتشر شد و در دولت حسن روحانی هم به رغم وعده گشایش، مجوز انتشار دریافت نکرد. «زوال کلنل» هم یک رمان شهری‌ست و روایتی از سال‌های نخست انقلاب و اعدام‌ها را به دست می‌دهد.
در همین زمینه:
دولت‌آبادی: سال‌هاست حقوق مدنی من زیر پا له شده است
