کولبران عمدتاً مردمان مناطق مرزی ایران ساکن هستند. آنها برای تأمین نیازهای زندگی، به یکی از سختترین و خطرناکترین راههای کسب درآمد، یعنی حمل بار بر روی دوششان در مسیرهای کوهستانی که از ابتداییترین روشهای جابهجایی کالاست، روی آوردهاند.
کولبری در استانهای کردستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه، ایلام و بخشهایی از سیستان و بلوچستان، به عنوان راهی برای کسب درآمد رواج دارد. بیشترین تعداد کولبران متعلق به استانهای غربی و شمالغربی ایران است.
کولبران در مناطق مرزی استانهای کردنشین ایران با مشکلات متعددی برای امرار معاش روبهرو هستند. از جمله خطراتی که جان کولبران را تهدید میکند، میتوان به صعبالعبور بودن راههای کوهستانی، خطر سقوط، سرمازدگی، گرفتار شدن در سقوط بهمن و تیراندازی نیروهای انتظامی مرزبانی و سپاه پاسداران اشاره کرد. تاکنون آمار مشخصی از تعداد کولبران وجود ندارد، اما سید احسن علوی، نماینده مردم سنندج در مجلس، تیر ماه ۹۸ شمار آنها را تنها در استان کردستان بیش از ۱۰۰ هزار نفر اعلام کرده است.
تصاویر پیشرو کولبران را در منطقه اورامان و کوهستان «کوسالان» نشان میدهد.