محمدجعفر پوینده، مترجم، نویسنده و عضو سرشناس کانون نویسندگان ایران آذرماه ۱۳۷۷ در جریان قتلهای زنجیرهای سیاسی به دست مأموران وزارت اطلاعات ایران به قتل رسید.
پوینده ۱۸ آذر از خانهاش خارج شد و هرگز بازنگشت. او عازم قرار ملاقاتی با دفتر اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران بود. جسد او را ۱۰ روز بعد در روستای بادامک شهرستان شهریار یافتند.
پوینده زمانی ناپدید شد که جسد محمد مختاری، دیگر قربانی قتلهای زنجیرهای در حوالی شهریار کشف شد.
این دو عضو کانون نویسندگان هر دو به دست مأموران وزارت اطلاعات خفه شدند. او در کنار مختاری در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
عکس زیر از مراسم تشییع جنازه اوست:
پوینده آثاری از انوره دو بالزاک، رماننویس سرشناس فرانسوی، گئورگ لوکاچ، فیلسوف مارکسیست مجارستانی، میاخئیل باختین، متفکر و منتقد ادبی روس و دیگر چهرههای سرشناس فلسفه و جامعهشناسی را ترجمه کرده است.
او «اعلامیه جهانی حقوق بشر و تاریخچه آن»، اثر گلن جانسون را نیز به فارسی برگرداند.
او در در مقدمهٔ کتاب «تاریخ و آگاهی طبقاتی»، اثر لوکاچ مینویسد:
«ترجمه کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی را در اوج انواع فشارهای طبقاتی و در بدترین اوضاع مادی و روانی ادامه دادم و شاید هم مجموعهٔ همین فشارها بود که انگیزه و توان به پایان رساندن ترجمهٔ این کتاب را در وجودم برانگیخت؛ و راستی چه تسلاّیی بهتر از به فارسی درآوردن یکی از مهمترین کتابهای جهان در شناخت دنیای معاصر و ستمهای طبقاتی آن؟ تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.»
ویدئوی زیر از مراسم تشییع جنازه او در آذر ۱۳۷۷ است: