هفته پایانی رقابتهای فوتبال لیگ دسته اول باشگاههای کشور با صعود تیم «صنعت نفت آبادان» به لیگ برتر همراه شد که پس از این پیروزی مردم آبادان با شعار «آبادان برزیلته» به خیابانها آمدند و شادی کردند.
سومین تیم صعود کننده به لیگ برتر شانزدهم قرار بود با بازی میان تیمهای «صنعت نفت آبادان» و «فجر سپاسی» (نماینده شیراز در لیگ) انتخاب شود.
عصر روز دوشنبه ۲۷ اردیبهشت تیم صنعت نفت با برتری ۲ بر یک بر «فجر» در ورزشگاه تختی آبادان به لیگ برتر راه یافت.
پس از این برد آبادانیها از شادی سر از پا نمیشناختند و هلهله کنان به درون زمین آمدند و به شادمانی پرداختند.
شادی تیم همراه با مردم آبادان
پرچم برزیل همه جا
همچنین تماشاگران آبادانی پس از صعود تیم خود به لیگ برتر شادی خود را به خیابانهای اصلی شهر کشاندند به طوری که اکثر خیابانها با ترافیک سنگین مواجه شدند
بسیاری از از هواداران این تیم هم که در استادیوم تختی نبودند با حضور در خیابانهای شهر به شادی و سرور پرداختند.
مقایسه فوتبال آبادان با برزیل به تاریخ شروع فوتبال در ایران، به حدود یک قرن پیش بازمیگردد، یعنی زمانی که یک گروه انگلیسی برای اکتشاف نفت در جنوب ایران عازم کشور ایران شدند.
پس از حفر اولین چاه نفت در منطقه مسجدسلیمان در سال ۱۹۰۸ میلادی، فوتبال بازی خیابانی محبوب در جنوب ایران شد.
تیمهای آمریکای جنوبی از همان سالهای اول فوتبال خیابانی در خوزستان، پیش مردم این منطقه محبوب شدند و نمادها و پرچمهای این کشورها به خوزستان راه یافت.
برخی میگویند که تشابههای نژادی و ظاهری از جمله رنگ پوست اقوام و مردم جنوب ایران به مردم آمریکای جنوبی موجب این نزدیکی و محبت شده است.
فوتبال رقابتی در ایران حدود ۱۰۰ سال پیش با کارگران ایرانی شرکت نفت در مسجدسلیمان شروع شد و هنوز زمین آن در باشگاه نفت مسجدسلیمان است.
کسی دقیقاً نمیداند چرا آبادانیها از همان اولین روزهای فوتبال تصمیم گرفتند با لباسهایی همرنگ با تیمهای آمریکای جنوبی و بهطور خاص برزیل بازی کنند.
در اواخر سال ۱۳۵۱ کارگزاران وزارت نفت، تیم «صنعت نفت آبادان» را تشکیل دادند و این تیم سالها با پیراهن باشگاههای کشورهای آمریکای جنوبی – بیشتر از همه برزیل - بازیهای خود را انجام میداد.
در اواخر سال ۱۳۵۵ به پیشنهاد پرویز دهداری - بازیکن و مربی فوتبال - رنگ لباس تیم صنعت نفت رسماً به زرد برزیلی تغییر یافت. از همان سال صنعت نفت با نام «برزیل ایران» شهرت یافت.
شعار «آبادان برزیلته» اهمیت نمادین دارد و فوتبال این شهر را با بهترینها در جهان مقایسه میکند.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
ﻭﻗﺘﻲ ﺟﻨﮓ اﻳﺮاﻥ و ﻋﺮاﻕ ﺷﺪ,ﮔﻔﺘﻢ “ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭ اﻳﺮاﻥ ﺣﺮاﻡ اﺳﺖ”و ﺗﺎ اﻣﺮﻭﺯ ﺧﺎﺭﺝ اﺯ اﻳﺬاﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﻜﻨﻢﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩاﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻲ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻲ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ.ﺑﻌﺪ اﺯ اﻧﻜﻠﺴﺘﺎﻥ ,ﺁﺑﺎﺩاﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ “ﻓﺎﺿﻞ ﺁﺏ”ﺭا ﺩاﺷﺖ.ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎﻱ ﺷﻬﺮﻱ ﻣﺜﻞ اﻣﺮﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻬﺮ ﻫﺎﻱ اﺭﻭﭘﺎ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺁﻣﺪﻥ اﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎ ﺭاﻛﻨﺎﺭ اﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ و ﺑﺪﻭﻥ ﻳﻚ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺗﺎﺧﻴﺮ اﺗﻮﺑﻮﺱ ﻣﻲ ﺁﻣﺪ.ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﻱ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺩﺭ اﻛﺜﺮ ﺳﻴﻨﻤﺎﻫﺎﻱ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻔﺖ ﻫﻢ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩاﻥ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺩاﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ.اﺳﺘﺎﺩ ﺟﺎﺯ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺩﺭ اﺳﺘﺎﺩﻳﻮﻡ ﻭﺭﺯﺷﻲ ﺷﻬﺮ ﺑﺮ ﻧﺎﻣﻪ اﺟﺮا ﻛﺮﺩ,ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺭاﻧﻲ و اﺳﺐ ﺩﻭاﻧﻲ,و ﺑﺎﺯﻱ ﮔﻠﻒ و ﺗﻨﻴﺲ ﻭﺭﺯﺵ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭا ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﻭﺭﺯﺷﻲ ﻣﻲ ﻛﺸﺎﻧﺪ.ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻣﺪﺭﻥ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺁﺑﺎﺩاﻥ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ اﻛﺜﺮ ﺷﻬﺮ ﻫﺎﻱ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﻧﺴﺎﻥ ﻋﻼﻑ و ﺑﭽﻪ ﺑﺎﺯ ﻧﺒﻮﺩ,ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻴﻜﻪ ﺩﺭ اﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺑﺮﻭﻱ اﻛﺜﺮ ﺳﻴﻨﻤﺎﻫﻲ ﺷﻬﺮ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ اﺯ اﻳﻦ ﻣﻮﺣﻮﺩاﺕ.ﻭﺭﺯﺵ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩاﻥ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪاﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﺭا ﺩاﺷﺖ,ﺑﻌﺪ اﺯ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ,ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺸﻨﻴﺪﻡ ﺩﺭﺁﺑﺎﺩاﻥ ﻛﺴﻲ ﺧﻮاﻫﺮﺵ ﺭا ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩاﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﺩﻭﺳﺖ ﻛﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ,ﻫﻨﻮﺯ اﺳﻤﻲ اﺯ ﻳﻚ ﺑﺎﺩاﻧﻲ ﺭا ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﻡ ﻛﻬﺸﻜﻨﺠﻪ ﮔﺮ ﺯﻧﺪاﻥ ﺑﺎﺷﺪ.ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﻛﻪ ﺩﺭاﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻡ و اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﺎﻟﻢ ﻣﺎﻧﺪﻡ.
reza / 17 May 2016
به یاد و خاطره اسفندیار دوستانی مدافع تاج ابادان وسپس صنهت نفت ابادان و نیروی اهواز که در کارون غرق شد
انسان بزرگ و با شخصیتی که به ما نوجوانان و بچه های خردسال و هوادار صنهت نفت همیشه با مهربانی و سخاوت
برخورد میکرد و همیشه برای ما وقت داشت و توقف میکرد تا به ما گوش کند و ابراز محبت کند.
یاد ت همیشه در قلب من است و درغربت با این خاطراتی که تو وبقیه بازیکنان بزرک و با معرفت تاج و شاهین و
کارگر برای من و خیلیهای دیگر بجا گذاشتید سر میکنم
یادتان گرامی
خسرو از سوید
khosrow / 17 May 2016