مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی، اخیراً پس از ۱۵ سال حبس از زندان سمنان به زندان زنان قرچک در ورامین منتقل شده است. بنا به گفته منابع آگاه، مریم اکبری منفرد در این زندان در شرایط نامناسبی نگهداری می‌شود.
این زندانی سیاسی و از خانواده‌های دادخواه کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۱۳۶۰، پس از انتقال به زندان قرچک دوران حبس‌اش را بدون رعایت «اصل تفکیک جرایم» در بخش عمومی زندان می‌گذراند. او در اتاقش زندانیانی با جرایم مختلف از جمله یک فردی که اعتیاد دارد نگهداری می‌شود.
این منبع آگاه می‌گوید:
این هم‌اتاقی مریم به دلیل اعتیاد، از شرایط خوبی برخوردار نیست. مرتب اقدامات تهدیدآمیز انجام می‌دهد و خواب و آسایش را از دیگر زندانیان از جمله مریم سلب کرده، به‌طوری که او چندین شب است که نتوانسته بخوابد.
نگهداری مریم اکبری منفرد در کنار زندانیانی با جرایم عادی درحالی است که طبق بخشنامه سازمان زندان‌ها، زندان موظف به رعایت اصل تفکیک جرایم است.
مریم اکبری منفرد، در دی‌ماه سال ۱۳۸۸ دستگیر شد و توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شد. او سپس در دوران زندان در پرونده دیگری مجددا مورد محاکمه قرار گرفت و دو سال حبس به سال‌های زندانش افزوده شد.
در ماه‌های اخیر وزارت اطلاعات پرونده جدیدی علیه این زندانی سیاسی گشود تا او همچنان پس از ۱۵ سال بدون مرخصی در زندان بماند. در تیر ۱۴۰۳ وکیل مدافع این زندانی سیاسی از تشکیل پرونده قضایی علیه او در دادگاه انقلاب خبر داد و گفت که اکبری‌منفرد از بابت پرونده دیگری به دو سال حبس محکوم شده است.
این زندانی طی ۱۵ سال گذشته، بدون حق یک روز مرخصی، چندین‌بار به زندان‌های مختلف تبعید شده است. او از اسفند ۱۳۹۹ به زندان سمنان، دور از محل زندگی خانواده‌اش تبعید شده بود و اخیراً به زندان قرچک ورامین منتقل شده است.
این زندانی سیاسی پنج سال پیش با انتشار نامه‌ای سرگشاده از زندان، خانواده‌های قربانیان اعدام‌های دهه ۶۰ را برای دادخواهی فراخواند و خودش هم شکواییه‌ای را تسلیم دستگاه قضایی جمهوری اسلامی کرد و در آن خواهان «تحقیق پیرامون موضوع اعدام غیرقانونی خواهر و برادر خود» شد. یک خواهر و سه برادر مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۶۷ در جریان اعدام دسته‌جمعی اعضای سازمان مجاهدین خلق و دیگر زندانیان سیاسی چپ‌گرا، اعدام یا زیر شکنجه کشته شده‌اند.
مریم اکبری‌منفرد پیش‌تر در نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در تشریح وضعیت خود نوشته بود که قاضی صلواتی خطاب به او گفته است: «تو جور خواهر و برادرهایت را می‌کشی.»
بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی منابع حقوق بشری، اکبری منفرد ۹ ماه از دوران حبس خود را در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زندان اوین موسوم به «بند ۲۰۹» گذرانده است.
اکبری‌منفرد مردادماه سال ۱۳۹۵در یاداشتی خطاب به بازجویانش چنین نوشت:
آیا من باید از شما عذرخواهی کنم که نزدیک هشت سال است من را از سه دخترم دور نگه داشته‌اید؟ آیا عذرخواهی کنم که فرزند کوچکم چهار سالش بود که بازداشتم کردید و الان ۱۲ ساله است و حتی برای روز اول مدرسه‌اش به من مرخصی ندادید؟ آیا باید بگویم مرا ببخشید که چهار برادر و خواهرم را اعدام کردید؟
اکبری منفرد همچنین از عفو مشروط که پس از گذشت نیمی از دوران حبس و در صورت نداشتن سوء‌سابقه شامل حال زندانیان می‌شود نیز محروم ماند.
اکبری‌منفرد در کنار زینب جلالیان دو زن زندانی با طولانی‌ترین مدت حبس در ایران هستند. این دو زندانی سیاسی زن در تمام این سال‌ها به خواسته‌های حکومت تن نداده‌اند و همین موضوع باعث فشار مضاعف بر آن‌ها شده است. نهادهای امنیتی در طی این سال‌ها بارها نیز سعی کرده‌اند که با وعده‌های گوناگون از جمله آزادی، زینب جلالیان و مریم اکبری‌منفرد را وادار به اعتراف اجباری کنند.