حسین رزاق، زندانی سیاسی که از سال ۱۳۸۹ تاکنون سه بار بازداشت و زندانی شده است، در نامه‌ای از زندان اوین که روز جمعه ۱۷ شهریور در کانال تلگرام شورای بازنشستگان منتشر شد، ضمن اعلام هشدار درباره وضعیت سلامت خود و شمار دیگری از زندانیان سیاسی زن و مرد، تاکید کرد که «شفا جز به پایان این تباهی مطلقه نیست» و اگر حکومت توان بیابد، «تک‌تک ما را خواهد کشت». رزاق در نامه خود با اشاره به مرگ مشکوک جواد روحی، زندانی جنبش «زن، زندگی، آزادی» در زندان نوشهر نوشت که «این قتل همین یکی نبوده و این سیره حکومت، همین نخواهد ماند». این فعال رسانه‌‌ای که به اتهام‌های «اجماع و تبانی»، «تبلیغ علیه نظام» و «نشر اکاذیب» به پنج سال، سه‌ سال و هفت‌ ماه و ۱۵ ماه زندان و جرایم نقدی محکوم شده است، ضمن اشاره به اینکه مدت‌هاست به دلیل بیماری‌هایش در مسیر بهداری زندان اوین یا اعزام‌های چند ساعته به بیمارستان است، خبر داد که در این اعزام‌ها «هیچ مرتبه‌ای نبوده با یکی از دوستان سیاسی» مواجه نشود که «پر از درد و کسالت»، فقط «مسکن درمانی» می‌شوند و «درمانی در کار نیست». رزاق در نامه خود ضمن ذکر نام «الهه محمدی، ویدا ربانی، سها مرتضایی، رضا شهابی، مهدی محمودیان، اسدالله هادی و جعفر ابراهیمی عزیز که این روزها احوالش رو به وخامت است و فقط وعده داده می‌شود و توانی نیست برای شفا»، حکومت را مسئول مستقیم جان زندانیان دانست. به گفته رزاق «در همین لحظه» جان شماری از زندانیان سیاسی در خطر است اما برای پزشکان زندان «امکانی وجود ندارد تا نسخه‌ای شفابخش بپیچند، جز مسکن‌های سنگین و اعتیاد‌آور که عوارض پسینی آنها بسیار است». این زندانی سیاسی نامه خود را با هشتگ «زندان شده کشتارگاه» به پایان رسانده است. بی‌توجهی عامدانه و سیستماتیک به حق درمان زندانیان در ایران در سال‌های گذشته جان شماری از آنان را گرفته و برای برخی دیگر عوارضی دائمی ایجاد کرده است.