رويترز در گزارش خود نوشت به‌رغم افزايش تحريم‌های غرب عليه ايران، اين کشور توانسته است با استفاده از واسطه‌های مخفی، حساب‌های بانکی چندگانه و کشتی‌های بدون جواز تجارت ذغال سنگ خود را به‌طور مخفيانه توسعه دهد.

بنا به اين گزارش، برخی منابع صنعتی می‌گويند هم‌اکنون توليدکنندگانی در اوکراين ذغال کک مورد نياز برای توليد ذغال سنگ ايران را تأمين می‌کنند.  

يک منبع بريتانيايی تجارت ذغال سنگ در اين‌باره اظهار داشت: “ايران پيش از اين ميزان قابل توجهی ذغال کک را برای ساختن ذغال سنگ خود از استراليا خريداری می‌کرد. اما اين امر هم‌اکنون متوقف شده است چرا که شرکت‌های بزرگ آن کشور از آنجا که بسيار در معرض ديد هستند، نمی‌خواهند اين تجارت را ادامه دهند. از اين روست که ايران شروع به خريدن ذغال کک از اوکراين کرد.”

در عين اين‌که ذغال سنگ، خود در زمره کالاهای مورد تحريم قرار نگرفته است، اتحاديه اروپا در هفته گذشته تحريم ديگری را در مورد فروش فولاد به ايران وضع کرده که اين امر، نياز ايران به ذغال سنگ را از آنجا که از اين پس بايد عمده فولادش را خودش توليد کند، به نياز ضروری‌تری تبديل کرده است.

طبق گزارش رويترز، تأمين‌کنندگان اوکراينی ذغال کک ايران که با پيشنهادی تجاری به ارزش حدود ۲۵ ميليون دلار در ماه تطميع شده‌اند، قصد دارند از اين شرايط به نفع خود بهره‌برداری کنند

يک منبع تجاری اروپايی گفت: “ايران از جمله کشورهايی است که رشد بسيار سريعی در حوزه توليد فولاد دارند و از اين نظر، برای توليد آن به مواد خام بيشتری نيازمندند. بنابراين بايد ذغال سنگ و ذغال کک بيشتری وارد کنند.”

طبق گزارش رويترز، تأمين‌کنندگان اوکراينی ذغال کک ايران که با پيشنهادی تجاری به ارزش حدود ۲۵ ميليون دلار در ماه تطميع شده‌اند، قصد دارند از اين شرايط به نفع خود بهره‌برداری کنند.

به گفته منابعی ديگر، حتی اوکراينی‌هايی که قصد معامله با ايران را دارند نيز بايد در پی شيوه‌هايی خلاقانه برای تجارت با اين کشور باشند.

يک تاجر مواد خام گفت: “يکی از راه‌هايی که می‌توان در نظر گرفت، معامله پاياپای است. ما بارها به اين شيوه روی آورده‌ايم اما تاکنون ذغال سنگ و فولاد را به قيمت يکسان معامله نکرده‌ايم. با اين شيوه ديگر پولی برای واسطه‌ها صرف نمی‌شود.”