خورخه رافائل ويدلا، رئيس جمهور پيشين آرژانتين و رينالدو بيينون، ژنرال سابق و حاکم نظامی اين کشور به اتهام “سرقت سيستماتيک” کودکان مخالفان حکومت به ترتيب به ۵۰ و ۱۵ سال زندان محکوم شدند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دستگاه قضائی آرژانتين روز گذشته، پنجشنبه ششم ژوئيه (۱۵ تيرماه) حکمهای سنگينی عليه مسئولان اصلی حکومت ديکتاتوری سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ اين کشور صادر کرد.
ماريا روکهتا، رئيس دادگاه در برابر سالن انبوه از جمعيت اعلام کرد دادگاه تصميم گرفت خورخه رافائل ويدلا، ژنرال و رئيس جمهور پيشين آرژانتين را که هماکنون ۸۶ سال سن دارد به ۵۰ سال زندان و رينالدو بيينون، ژنرال سابق و فرمانده نظامی اين کشور را که ۸۴ سال سن دارد به ۱۵ سال زندان محکوم کند.
اين دو بههمراه شش مسئول نظامی پيشين آرژانتين از ماه فوريه ۲۰۱۱ به جرم ربودن کودکان مخالفان چپ حکومت و در اختيار قرار دادن ۳۵ تن از اين کودکان که در بازداشتگاه بهدنيا آمدند به نزديکان حکومت ديکتاتوری، محاکمه میشدند.
مسئولان حکومت ديکتاتوری آرژانتين کودکانی را که در بازداشتگاهها بهدنيا میآمدند در اختيار يک نظامی و يا افراد نزديک به خود قرار میدادند و مادران اين کودکان را کمی بعد، زنده و لخت از هواپيما به دريا میافکندند
مسئولان خونتای نظامی، آنتونيو واينک به ۴۰ سال، خورخه آکوستا، به ۳۰ زندان، سانتياگو ريوروس به ۲۰ سال، خوان آزيک به ۱۴ سال و خورخه ماگناکو، پزشک نظامی پيشين به ۱۰ سال زندان محکوم شدند.
خورخه آکوستا يکی از مسئولان مدرسه مهندسی دريايی بود. اين مدرسه شکنجهگاه اصلی مبارزان بود که در مرکز بوئنوس آيرس، پايتخت آرژانتين قرار داشت. در اين مرکز بود که کودکان مخالفان پس از بهدنيا آمدن از مادران خود جدا میشدند و در اختيار نزديکان حکومت قرار میگرفتند.
همچنين ويکتور گالو، نظامی پيشين و همسرش سوزانا کلمبو، استاد دانشگاه، به جرم در اختيار گرفتن اين کودکان تحت پيگرد قرار گرفته و سرانجام هر کدام به ترتيب به ۱۵ و پنج سال حبس محکوم شدند.
با اين حال روبن فرانکو، فرمانده سابق نيروی دريايی و ادواردو روفو، پليس سابق تبرئه شدند.
اعلام حکم دادگاه با فرياد شادی، آواز و اشک صدها تن از شرکتکنندگان در دادگاه و کسانی که دادگاه را بر روی صفحه بزرگ تلويزيون بهطور مستقيم دنبال میکردند، همراه شد.
استلا دو کارلوتو، رهبر گروه “مادر بزرگها” که در دادگاه حاضر بود گفت اين گروه حقوق بشری موفق شده است هويت ۱۰۵ تن از کودکان ربوده شده توسط حکومت ديکتاتوری را کشف کند.
وی که از رأی دادگاه استقبال میکرد گفت گروه “مادر بزرگها” تخمين میزند ۵۰۰ کودک در سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ ربوده شده و سپس با نام جعلی در ميان خانوادههای نزديک به حکومت ديکتاتوری بزرگ شدهاند.
فرانسيسکو مادريا کينتلا يکی از کودکان ربوده شده: ربودن کودکان تبهکارانهترين کاری است که حکومت ديکتاتوری انجام داد. در قلب من لکه سياهی باقی مانده است اما بايد در ادامه آن را با عشق پُر کرد
خورخه رافائل ويدلا پيش از اين به دو مجازات حبس ابد بهخاطر جنايت عليه بشريت و رينالدو بيينون نيز به دو مجازات حبس ابد و ۲۵ سال زندان بهخاطر تجاوز به حقوق بشر محکوم شدهاند.
خورخه رافائل ويدلا هفته گذشته در دادگاه در دفاع از خود گفت: “تمام کسانی که زايمان میکردند و من به آنها بهعنوان مادر احترام قائلم، طرفداران فعال دستگاه تروريسم بودند. آنها از فرزندان خود بهعنوان سپر انسانی استفاده میکردند.”
مسئولان حکومت ديکتاتوری آرژانتين کودکانی را که در بازداشتگاهها بهدنيا میآمدند در اختيار يک نظامی و يا افراد نزديک به خود قرار میدادند و مادران اين کودکان را کمی بعد، زنده و لخت از هواپيما به دريا میافکندند.
فرانسيسکو مادريا کينتلا که روز گذشته ۳۵ ساله شد پسر يکی از مادرانی بود که در سن ۲۸ سالگی توسط ديکتاتوری آرژانتين کشته شد. وی در اختيار ويکتور گالو و همسرش سوزانا کلمبو قرار گرفت و در ميان آنان بزرگ شد اما پس از گذشت اينهمه سال تنها دو سال پيش بود که به هويت واقعی خود پی برد.
فرانسيسکو کمی پيش از رأی دادگاه گفت: “ربودن کودکان تبهکارانهترين کاری است که حکومت ديکتاتوری انجام داد. در قلب من لکه سياهی باقی مانده است اما بايد در ادامه آن را با عشق پُر کرد.”
سوزانا کلمبو روز گذشته در برابر دادگاه از اينکه “طور ديگری عمل نکرده”، اظهار تأسف کرد اما قسم خورد که در تمام اين سالها “هرگز” نمیدانسته که فرانسيسکو کودکی گمشده است.
بر اساس گزارشات سازمانهای مدافع حقوق بشر، نزديک به ۳۰ هزار تن از مخالفان در دوران حکومت ديکتاتوری نظامی آرژانتين کشته و يا ناپديد شدند.
دوستی فرهیخته می گفت که سه میلیون سال طول کشید تا ما از توی غار بیرون بیایم و بیست هزار سال طول کشید تا بیاموزیم که کشتنبه خاطر عقیده و نظر جرم است. این که می توان برای داشتن قدرت و نگه داشتن آن از هیچ جنایتی دریغ نکرد هنوز امری عادی است. لایه نازکی از آگاهی و همدردی سرانجام در روان آدمی شکل گرفته و می رود که بتدریج جایگزین شهوت قدرت و کشتن شود. این دادگاه باید درسی باشد برای همتایان ایرانی که مسئول خون هزاران نفر بیگناه هستند.
یک خواننده مسئول
کاربر مهمان / 06 July 2012
بد نیست اشاره کنیم که دولت آرژانیتین از کشورهائي است که همجوار و هم جهت با بولیویا
ونزوئلا و اکوادور حقوق بشر را وسیله ای برای چپاول استفاده کرده است و اکثر افرادی که در
حال حاضر در قدرت هستند در زمان حکومت همین ژنرال توسط گروه فارک آموزش و با اقدامات
تروریستی به کشتار مردم بی گناه میپرداختند و با توجه به اینکه فارک یکی از گروهای تروریست
شناخته میشود و مرکز عملیاتی آنها در کلمبیا میباشد، این کشورها بخصوص آرژانتین بی امنیت
میباشند و روزانه صدها نفر در روز روشن مورد تهاجم قرار گرفته و به سادگی کشته میشونند
و در صورت دستگیری بلافاصله آزاد میگردنند ده ها هزار نفر از خانواده افرادی که بدینوسیله
کشته شده اند بر علیه سیاست امنیتی دولت ها اقدام ولیکن هیچ توجه ای به آنها نمی گردد
حدود یک سال پیش یکی از سردمداران گروه های وابسته به دولت و مربوط به همین گروه
حامی محاکمه ژنرال های دوران دیکتاتوری بنام خانم بونافیده به دلیل دزدی بودجه چند صد
میلیون دلاری بودجه خانه سازی رسوا گردید ولیکن دولت قضات را برای محاکمه آنها تحت فشار
قرار میدهد، مصرف مواد مخدر به سن ۸ سال رسیده است و کاملا و به راحتی در تمام کشور
در سطح جامعه مشاهده میگردد . دزدیدن افراد بخصوص دختران جوان برای فاحشه گری رایج
و تمامأ تحت کنترل سیاسیون است و هیچ اقدام جدی در این خصوص انجام نمی دهند.
هر چند محاکمه افراد دیکتاتور یک امر مثبت است ولیکن انتقام یک جنایت کار و قاتل از رئيس
شهربانی و یا پلیسی که آن جانی و قاتل را دستگیر کرده است بدتر است.
در آرژانتین و اکثر کشورهای آمریکای لاتین در حال حاضر نه تنها به حقوق بشر احترام نمی گذارنند
بلکه جان افراد هیچ ارزشی ندارد. فقر ۴۰٪ و بیکاری ۲۰٪ و تورم ۲۵٪ علیرغم دروغ های منعکس
شده در دنیا ،آرژانتین یکی از شرکای تحارتی دولت احمدی نژاد است و بولیویا و ونزوئلا و اکوادور
رسمأ از حامیان او هستند و از سیاست های او با دریافت سالانه میلیون ها دلار حمایت می کنند.
کاربر مهمان / 07 July 2012