“آتش زدن محوطه باستانی بيشاپور”

آتش‌زدن علوفه‌های خشک محوطه ساسانی بيشاپور باعث آتش گرفتن اين محوطه تاریخی شد.

محسن عباسپور، عضو شورای مرکزی انجمن هم‌انديشان جوان روز شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۱ به خبرگزاری ميراث فرهنگی گفت: “آتش‌سوزی امروز (۳۰ ارديبهشت) شديدتر از هميشه بود. آتش در بخش شمالی محوطه شعله‌ور شد که گفته می‌شود احتمالاً کاخ‌ها عمارت‌ بزرگان دوره ساسانی در آن‌جا هستند.”

عباسپور افزود: “آتش‌سوزی تا چند قدمی معبد آناهيتا، ايوان موزايک و تالار تشريفات پيش رفت و تقريباً کل محوطه را در برگرفت.”

وی درباره علت آتش‌سوزی گفت: “به نظر می‌رسد که اين آتش‌سوزی‌ها عمدی است. هرچند حدس‌هايی درباره علت آن زده می‌شود اما هنوز پايگاه پژوهشی بيشاپور اقدامی در جهت جلوگيری از اين آتش‌سوزی‌ها نکرده‌است.”

محسن عباسپور: آتش‌سوزی تا چند قدمی معبد آناهيتا، ايوان موزايک و تالار تشريفات پيش رفت و تقريباً کل محوطه را در برگرفت

به گفته وی “عده‌ای چوپان و گله‌دار در اطراف اين محوطه زندگی می‌کنند که مايلند گله‌شان از علوفه‌های محوطه تغذيه کند. اما يگان حفاظت با فنس‌کشی در اطراف محوطه مانع از انجام اين‌کار می‌شود. برخی از آن‌ها درباره خسارت زدن به محوطه تهديدهايی کرده‌اند اما هنوز اين مسئله اثبات نشده‌است.”

عباسپور با انتقاد از عملکرد پايگاه پژوهشی بيشاپور گفت: “اين آتش‌ها (نه به شدت آتش امروز) هر سال رخ می‌دهد و به جاست که پيش از اين پايگاه پژوهشی بيشاپور اقدام شايسته‌ای برای جلوگيری از وقوع آن می‌کرد.”

بيشاپور شهری است از دوران ساسانی که در زمان شاپور اول يعنی حدود ۱۷۵۰ سال پيش توسط معماری يونانی طراحی آن انجام شده و توسط سربازان رومی که در جنگ ميان ايران و والريان امپراتور روم به اسارات درآمده بودند، ساخته شده است.

شهر بيشاپور برخلاف نقشه و طرح شهرهای ايران در دوران اشکانی که اکثرن به شکل دايره ساخته می شدند، دارای طرحی شطرنجی است.

در اين شهر باستانی بناهای مهمی از جمله معبد آناهيتا، تالار تشريفات و ايوان موزاييک وجود دارند.
موزاييک های بيشاپور که تحت تاثير هنر موزاييک رم قرار دارند، با نقوش زنان نوازنده و رقصنده جزو مهم‌ترين موزاييک‌های ايران باستان هستند.

شهر بيشاپور تا قرون ابتدايی پس از اسلام نيز محل سکونت بوده و پس از آن به تدريج متروک شده است. کاوش‌های باستان شناسی در اين محوطه هنوز تکميل نشد‌ اند و بخش بزرگی از آن هنوز ناشناخته مانده است.

چند سال پيش احداث جاده کازرون- قائميه، اين محوطه باستانی را به دو قسمت تقسيم کرد. بنابر آمار سازمان ميراث فرهنگی ايران، روزانه در حدود ۱۵ هزار وسيله نقليه از اين جاده عبور می‌کند.

احداث اين جاده نه تنها باعث تخريب برخی از آثار تاريخی اين محوطه شده، بلکه امکان ثبت بيشاپور را در فهرست ميراث جهانی يونسکو کاهش داده است.