کارلوس فوئنتس يکی از نويسندگان و رمان‌نويسان سرشناس معاصر درگذشت.
به گزارش منابع خبری، کارلوس فوئنتس نويسنده سرشناس مکزيک و آمريکای لاتين، شب گذشته سه‌شنبه ۲۶ اردبيهشت (۱۵ ماه مه) در سن ۸۳ سالگی در مکزيکوسيتی ديده از جهان فرو بست.
وی که برای درمان عارضه قلبی خود در بيمارستانی در شهر مکزيکوسيتی بستری شده بود عصر سه‌شنبه بر اثر خون‌ريزی داخلی از دنيا رفت.
فيليپ کالدرون، رئيس جمهوری مکزيک، روز گذشته خبر درگذشت فوئنتس را با صدور پيامی اعلام کرد.
کالدرون با ابراز اندوه عميق از درگذشت وی از فوئنتس به‌عنوان نويسنده‌ای مکزيکی و در عين حال جهانی ياد کرد.
در پی اعلام اين خبر، چهره‌های سرشناس سياسی و فرهنگی جهان پيام‌های تسليت جداگانه‌ای منتشر کردند.
کارلوس فوئنتس زاده ۱۱ نوامبر ۱۹۲۸در شهر پاناماسيتی بود. پدرش يکی از ديپلمات‌های مشهور مکزيک بود از اين رو وی در سنين خردسالی در کشورهای مختلف آمريکای جنوبی زندگی کرد.
کارلوس فوئنتس جايزه‌های بسياری را در طول عمر ادبی خود دريافت کرد که جايزه سروانتس در سال ۱۹۸۷ يکی از آنها بود
خانواده او از سال ۱۹۳۶ به مدت چهار سال در واشنگتن زندگی کردند به‌همين خاطر فوئنتس به زبان انگليسی آشنايی کامل پيدا کرد. وی همچنين به زبان فرانسوی نيز مسلط بود.
کارلوس فوئنتس در سن ۱۶ سالگی همراه با خانواده به مکزيک بازگشت. سپس در دانشگاه مکزيک و ژنو در رشته حقوق تحصيل کرد.
فوئنتس اواخر دهه ۱۹۷۰ سفير کشورش در فرانسه بود. اما، دو سال پس از آن در اعتراض به انتخاب گوستاو دياز اورداز به عنوان سفير مکزيک در اسپانيا از سمت خود کناره‌گيری کرد.
سال ۱۹۸۸ منتقدی او را «چريک خوش‌پوش» خواند، مجله‌ای که اين مطلب در آن چاپ شده بود متعلق به رفيق قديمی فوئنتس يعنی اکتاويو پاز شاعر بود. پس از اين اتفاق فوئنتس هرگز با پاز سخن نگفت و حتی در مراسم تدفين او در سال ۱۹۹۸ نيز شرکت نکرد.
کارلوس فوئنتس از سرشناس‌ترين نويسندگان آمريکای لاتين به شمار می‌رفت که آثار وی به زبان‌های بسياری برگردانده شده است.
وی جايزه‌های بسياری را در طول عمر ادبی خود دريافت کرد که جايزه سروانتس در سال ۱۹۸۷ يکی از آنها بود.
افزون بر اين فوئنتس، پيشينه تدريس در دانشگاه‌های معتبر آمريکا و اروپا از جمله هاروارد، کلمبيا و کمبريج را داشته است.
وی نخستين رمان خود را در سن ۲۹ سالگی به‌نام “منطقه بسيار آزاد” منتشر کرد. از مهم‌ترين آثار وی می‌توان به “گرينگوی پير”، “مرگ آرتيمو کروز”، و “خويشاوندان دور” اشاره کرد.
از ديگر آثار اين نويسنده می توان از “روزهای دلتنگی” (۱۹۵۴)، “وقتی هوا صاف است” (۱۹۵۹)، “آئورا” (۱۹۶۱)، “پوست انداختن” (۱۹۶۷)،”مکان مقدس” (۱۹۶۷)، “آب سوخته” (۱۹۸۰)،”درخت پرتقال” (۱۹۹۳) و “لائور آدياس” (۱۹۹۹) ياد کرد.
از فوئنتس آثار بسياری با ترجمه مترجمانی چون عبدالله کوثری، مهدی سحابی، کاوه ميرعباسی و… به فارسی ترجمه شده که از بين آنها می‌توان به “مرگ آرتيموکروز”، “آئورا”، “کنستانسيا”، “پوست انداختن” و “سر هيدرا” اشاره کرد.