گالری نیکلا فلامل در پاریس از هفته نخست ماه جاری نمایشگاهی از آثار علی اکبر صادقی، یکی از نقاشان پیشرو ایران برگزار کرده است. این نمایشگاه با عنوان «سفرنامه» دربردارنده آثار متأخر صادقی است.
گالری نیکلا فلامل که با ابتکار فتحعلی مثقالچی و همسر او کیمیا درمبخش در سال ۲۰۰۸ در مرکزی هنری پاریس کار خود را آغاز کرد، آثاری از هنرمندان معاصر جهان را عرضه می‌کند. گالری نیکلا فلامل این بار به سراغ یکی از مهم‌ترین نقاشان معاصر ایران رفته است: علی اکبر صادقی.
علی اکبر صادقی در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. او در دوران دبیرستان، نقاشی آبرنگ را نزد آواک هایراپتیان، نقاش زبردست ارمنی که به نقاشی طبیعت بیشتر گرایش داشت آموخت، سپس در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و به گفته خودش، یک سال بعد، نقاشی روی شیشه یا «ویترایبا» با حال و هوای سبک ایرانی را خلق کرد. صادقی که در ابتدا بیشتر نقاشی آبرنگ می‌کشید، پس از ورود به دانشگاه، به رنگ و روغن روی آورد. او اواخر دهه ۱۳۶۰ بار دیگر به آبرنگ روی آورد. اگرچه صادقی در سبک‌ها و شیوه‌های مختلف نقاشی کرده، اما در نهایت می‌توان او را نقاشی سوررئالیست دانست که به بیان و فرم شخصی خود دست یافته است.
گالری نیکلا فلامل اعلام کرده که در نمایشگاه «سفرنامه» آثار کارت‌پستالی علی اکبر صادقی و برخی از آثار دیده نشده او را که در سال‌های اخیر آفریده شده‌اند عرضه می‌کند.
صادقی در گفت‌وگو با «تندیس» درباره این مجموعه از آثارش گفته است:
«هر کجا سفر می‌روم، یک‌سری کاغذ با راپیت و ماژیک همراهم است. من نمی‌توانم بی‌کار بنشینم چون کسل می‌شوم. در سفرها هر کجا که وقت کنم، نقاشی می‌کشم و در سفرهایی که به کانادا، مالزی و کشورهای دیگر داشتم، این نقاشی‌ها را کشیدم.»
کل این آثار بالغ بر بیش از ۶۰ اثر است که تا قبل از این حدود ۱۶ اثر از این مجموعه به نمایش گذاشته شده بود. باقی آثار برای نخستین بار نشان داده می‌شود.
نام نمایشگاه ممکن است این گمان را ایجاد کند که علی اکبر صادقی تحت تأثیر مکان‌هایی که در سفرهایش دیده این آثار را خلق کرده. او اما در گفت‌وگو با «تندیس» هرگونه تأثیرپذیری را رد می‌کند:
«من تحت‌تاثیر مکان و اصولا تحت تاثیر هیچ‌کسی کار نمی‌کنم. حدود ٢٥سال قبل که کتاب “صدسال تنهایی” مارکز را خواندم، این کتاب آنقدر روی من تأثیر گذاشت که از آن به بعد چندین‌سال کتاب نخواندم چون ترسیدم افکار دیگران روی من تأثیر بگذارد.»
اگرچه نقاشی، اصلی‌ترین دغدغه علی اکبر صادقی به شمار می‌آید، اما در زمینه‌های دیگر، از جمله ساخت انیمیشین، تصویرگری کتاب و گرافیک نیز فعال بوده است. او در فاصله سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶، شش فیلم از جمله «گلباران»، «رخ»، «ملک خورشید» و «زال و سیمرغ» را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخت. این فیلم‌ها که هم در داخل ایران و هم در جشنواره‌های جهانی مورد اقبال بسیار واقع شدند و جوایز متعددی را نصیب وی کردند، نمونه‌های موفقی از انیمیشن ایرانی به حساب می‌آیند. اغلب این فیلم‌ها، همچون شمار قابل توجهی از نقاشی‌ها و نیز کتاب‌هایی که او تصویرگری آن‌ها را انجام داده، در فضایی کاملاً ایرانی با نشانی‌های پررنگ از فرهنگ عامیانه، اساطیر ایرانی، نقاشی قهوه‌خانه‌ای و سنت‌های تصویری ایرانی مثل پرده‌خوانی آفریده شده‌اند. «پهلوان پهلوانان»، «عبدالرازاق پهلوان»، «گردآفرید» و «سفرهای سندباد بحری» از جمله آثار او در زمینه تصویرگری کتاب به شمار می‌آیند.
علی اکبر صادقی در ایران مدیریت «نگارخانه سبز» را به عهده دارد.
بیشتر بخوانید: