دميتری راگوزين، نماينده دائمی روسيه در ناتو تا پايان سپتامبر ۲۰۱۱ برای مذاکره در خصوص مسائل دفاعی به ايران سفر می‌کند.

خبرگزاری ريانووستی پنج‌شنبه ۲۴ شهريور ۱۳۹۰ گزارش داده راگوزين در صورتی به ايران سفر خواهد کرد که اين کشور «يک طرف صحبت جدی» برای مذاکره با وی معرفی کند.
اين خبرگزاری ۱۱ شهريور نيز خبر داده بود ايران از راگوزين دعوت کرده تا برای ديدار با مقامات سياسی اين کشور و بررسی موضوع دفاع ضد موشکی در اروپا به تهران سفر کند.
نماينده دائمی روسيه در ناتو گفته است: «اميدوارم که اين مأموريت به تهران ثمربخش باشد و با ديدارهايی توأم شود که به من اجازه دهد تا بعد از اين سفر تصويری عينی از برنامه‌ها و عملکرد واقعی همسايه جنوبی در زمينه تأمين امنيت ازجمله توسعه برنامه موشکی به رئيس‌جمهور روسيه ارائه دهم.»
به گفته وی «طرف ايرانی تمايل دارد درباره مذاکرات روسيه و غرب در زمينه سپر ضدموشکی اطلاعاتی به‌دست آورد.»
راگوزين افزوده ايران همچنين می‌خواهد نظر روسيه را درباره استقرار تجهيزات سپر ضدموشکی در کشورهای جنوب اروپا بداند.

به گفته نماینده روسیه در ناتو، طرف ايرانی تمايل دارد درباره مذاکرات روسيه و غرب در زمينه سپر ضدموشکی اطلاعاتی به‌دست آورد

آمريکا می‌گويد قصد دارد برای مقابله با تهديدهای نظامی، سپر دفاع ضدموشکی خود را در کشور رومانی ايجاد کند.
ايران هدف از استقرار سپر ضدموشکی در رومانی و همچنين ترکيه را «مقابله» با خود می‌داند.
روسيه پيشتر از مخالفان ايجاد اين سپر دفاعی بود اما به تازگی اعلام کرده اگر اين سپر ضدموشکی عليه روسيه نباشد، با آن موافقت می‌کند.
دريک برنگلمن، معاون دبير کل ناتو در امور سياسی و سياست امنيتی گفته:‌ «بسياری از مقامات ما از جمله مسئول من يعنی دبير کل ناتو اعلام کرده اين سيستم ضدموشکی عليه روسيه نيست.»
وی افزوده اين احتمال وجود دارد ناتو در پيمان‌نامه‌ای به روسيه تضمين دهد اين سپر ضدموشکی عليه روسيه نيست تا نگرانی اين کشور برطرف شود.
با اين حال سرگئی لاوروف، وزير امور خارجه روسيه در سال ۱۳۸۶ گفته بود: «ايجاد سيستم دفاع ضدموشکی در اروپا می‌تواند سبب گسستن تلاش‌های آژانس بين‌المللی انرژی اتمی و سازمان ملل متحد در حل مشکل هسته‌ای ايران شود.»
دميتری راگوزين همچنين گفته: «ما هم به نوبه خود علاقمند هستيم توضيحاتی را از طرف ايرانی در زمينه مسائل توسعه برنامه موشکی بشنويم که همکاران آمريکايی و اروپايی ما اغلب با لحنی هشداردهنده در مورد آن‌ها صحبت می‌کنند.»
ايران در سال‌های اخير چندين موشک جديد را توليد و آزمايش کرده‌است، موشک زير دريايی «فجر ۳» در سال ۱۳۸۵، موشک شهاب ۳، اولين موشک بالستيک ميان‌برد ايران در سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۷، موشک ميان‌برد «سجيل» و موشک دريايی «نصر ۲» در سال ۱۳۸۷ و موشک «سجيل ۲» در سال ۱۳۸۸ از جمله موشک‌های آزمايش شده در سال‌های اخير هستند.
آزمايش‌های موشکی ايران در چند سال گذشته، نگرانی جامعه جهانی را به دنبال داشته است.
مقامات ايران، هدف از گسترش تجهيزات موشکی و نظامی اين کشور را «ايجاد بازدارندگی» در مقابل حضور نظامی آمريکا در خاورميانه اعلام می‌کنند.