بن‌لادنيسم زنده است و کوتاهی دولت در اجرای قانون از موضوع‌های سرمقاله روزنامه‌های بامداد امروز ايران است.
بن‌لادنيسم زنده است
سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان «بن‌لادنيسم می‌ميرد؟» در مورد ریشه و تفکر بن‌لادنیسم است که به باور نویسنده سرمقاله در دنیا ادامه خواهد داشت.
نويسنده سرمقاله ابتکار نوشته است: «در آمريکا، مقام‌های جديد و قديم کاخ سفيد و مردم عادی، خوشحالی و هيجان خود را از مرگ رهبر القاعده پنهان نکردند. بوش جمهوری‌خواه که عمر هشت ساله رياست‌جمهوری‌اش به جست‌وجوی خانه‌به‌خانه و غار‌به‌غار اسامه‌بن‌لادن گذشت، اين موفقيت را به اوبامای دموکرات تبريک گفت. پيروزی اخير را آمريکايی‌ها آن‌چنان بزرگ می‌دانند که ظاهراً قرار است روز اول ماه می در تقويم به‌عنوان روز انتقام از تروريسم يا چيزی شبيه به آن نام‌گذاری شود.»
در بخشی از اين سرمقاله آمده است: «بن‌لادن کسی بود که قيد شاهزادگی، ميلياردر بودن، هم‌نشينی با شيوخ آل‌سعود و به تبع آن رفاه مادی را زد و تروريست‌شدن را به عرب آمريکايی‌ماندن ترجيح داد. همين پارادوکس تبديل شيخ ميلياردر به چهره‌ای جهادی، به‌تنهايی کافی بود تا جوانان عاصی عرب و غيرعرب، شيفته کاريزما و مشی جنگجويانه او در مواجه با آزادی غربی و نظم نوين جهانی شوند؛ نظمی که در آن، سهمی برای مسلمانان و اعراب به‌چشم نمی‌خورد و رژيم‌های استبدادی حاکم بر خاورميانه فارغ از احساس نياز به دادن آزادی‌های اجتماعی و سياسی به مردم، حاکميت خود را با حمايت و همراهی با غرب تضمين می‌کردند.»
در ادامه سرمقاله می‌خوانيم: «مرگ بن‌لادن نه پايان القاعده است، نه پايان تروريسم و نه پايان راديکاليسم مذهبی؛ چه اينکه در وضعيتی که خاورميانه دوران شکوفايی و بيداری عمومی را تجربه می‌کند، در قلب آمريکا، راديکاليسم مذهبی از جيب کشيشی تندرو و ضداسلامی به‌شکل فندکی برای سوزاندن مقدس‌ترين کتاب مسلمانان ظاهر می‌شود و در فلسطين اشغالی، به‌شکل صهيونيستی آن، سال‌هاست که با کشتن کودکان و زنان بی‌گناه، تخريب نمادهايی مانند قدس شريف، مسجدالاقصی، نسل‌کشی در غزه و لبنان حساسيت‌ها را برمی‌انگيزاند. در دل کشورهای اسلامی هم راديکاليسم سلفی و وهابی با شمشير آخته و سرب گداخته به جان مسلمانان هموطن خود، چه شيعه و چه سنی افتاده است و حتی از سوزاندن مساجد و قرآن‌ها نيز ابايی ندارد.»
نويسنده سرمقاله ادامه داده: «تندروهای مذهبی از مسيحی و يهودی گرفته تا مسلمان شيعه و سنی باهم متحد شده‌اند تا نکند که شعله راديکاليسم مذهبی در جايی از زمين خاموش شود. روشن‌ماندن چراغ راديکاليسم مذهبی هم به‌طور طبيعی، رمز بقای هواداری از القاعده و تکثير بن‌لادنيسم به‌عنوان يکی از شاخه‌های اسلامی راديکاليسم است. بر همين اساس است که بايد بگوييم اگرچه بن‌لادن کشته شده است، متأسفانه بن‌لادنيسم به‌عنوان مولود راديکاليسم زنده است.»
کوتاهی دولت در اجرای قانون
سرمقاله امروز روزنامه مردم‌سالاری با عنوان «قانون شکنی برای معرفی وزير جديد» در مورد لزوم معرفی وزیره راه و ترابری به مجلس است.
در سرمقاله روزنامه مردم‌سالاری آمده است: «عدم توجه دولت به برخی مصوبات مجلس، اين روزها مثال های متعددی پيدا کرده است. اگر از يکی از مهم‌ترين مصوبات مجلس مبنی بر اختصاص بودجه برای مترو بگذريم که احمدی‌نژاد، علناً اعلام کرد که اين مصوبه را قبول ندارد، اکنون بحث معرفی نکردن وزرای جديد برای وزارت‌خانه های راه و مسکن و ورزش و جوانان، از سوی دولت و عدم توجه به مصوبات مجلس از جمله تخلفات دولت از تصميمات قوه مقننه است.»
اين سرمقاله افزوده: «مجلسيان معتقدند که مهلت قانونی معرفی وزير راه پايان يافته است چرا که طبق اصل ۱۳۵ قانون اساسی، وزارت‌خانه ها تنها به مدت سه ماه می‌توانند سرپرست داشته باشند و بر اين اساس با توجه به عدم رأی اعتماد مجلس به وزير راه در استيضاح مورخه ۱۲ بهمن ۸۹، سه ماه فرصت برای معرفی وزير راه پايان يافته است. حتی اگر قرار باشد که وزارت راه طبق قانون در وزارت مسکن ادغام شود، با توجه به تغيير وظايف با ايجاد وزارت‌خانه جديد، قطعاً به معرفی وزير جديد، نياز است. چرا که نمايندگان براساس وظايف هر وزارت‌خانه به وزير رأی می‌دهند و وزارت جديد راه و مسکن، دارای وظايف جديدی است که ضرورت معرفی وزير جديد را الزامی می‌کند.»
در ادامه سرمقاله آمده است: « اين ديدگاه در حالی وجود دارد که معاون حقوقی رئيس‌جمهور از عدم نياز به معرفی وزير راه سخن به ميان آورده است. استدلال اين معاون دولت حکايت از آن دارد که چون وزارت‌خانه های راه و ترابری با مسکن و شهرسازی ادغام شده‌اند، نياز به معرفی وزير نيست. بايد منتظر ماند و ديد که آيا مجلس می‌تواند نظر خود را در خصوص معرفی نشدن وزير جديد از سوی دولت پيگيری کند.»
نويسنده سرمقاله ادامه داده: «برای افکار عمومی جای سوال است که چرا دولت در انجام وظايف قانونی خود کوتاهی می‌کند تا بخشی از وقت قانون‌گذاری کشور، به پيگيری روند اجرای قانون اختصاص يابد؟
در حالی که طبق قانون اساسی دولت وظيفه اجرای قانون و پايبندی به تصميمات قانونی را دارد اما آنچه در عمل مشاهده می‌کنيم، عدم توجه دولت‌مردان به اين قوانين است. اگر عدم پايبندی‌ها به قانون در سطوح بالايی کشور مشاهده شود، سوال اساسی اين است که چگونه می‌توان اجرای قانون و قانون مداری را در سطوح مختلف جامعه توقع داشت؟»
ساير مطبوعات:
سرمقاله امروز روزنامه دنيای اقتصاد با عنوان «تأملی بر معوقات بانکی»
سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «ابهاماتی مهمتر از سرنوشت‌بن لادن»