غنی بلوريان از فعالان سياسی سرشناس کردستان روز هجدهم اسفندماه در سن ۸۹ سالگی به‌علت بيماری در کلينيگ اشميدر در شهر آلنسباخ، آلمان در گذشت.

غنی بلوريان در سال ۱۳۰۳ در شهر مهاباد متولد شد و از بنيان‌گذاران کومله ژ ک «جمعيت احيای کرد» بود.

آقای بلوريان مبارزات سياسی خود را از سن ۱۸ سالگی آغاز کرد و ۲۵ سال از عمر خود را پشت ميله‌های زندان سپری نمود.

پس از جمهوری کردستان به رهبری قاضی محمد در سال ۱۳۲۵، به همراه برخی از فعالان کرد به احيای حزب دمکرات کردستان پرداخت و پس از مدت اندکی توسط نيروهای امنيتی شاه دستگير شد.

غنی بلوريان بعد از رهايی از زندان به عضويت کميته‌ مرکزی حزب دمکرات کردستان ايران درآمد.

وی در کنگره چهارم اين حزب، تنها رقيب دکتر عبدالرحمن قاسملو برای پست مديرکلی حزب بود، اما با اختلافی کم از رقيب‌اش عقب افتاد.

پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ که تنش‌ها بين حزب دمکرات کردستان و دولت تشديد شد، بلوريان بر راه‌کار غيرنظامی تأکيد داشت.

وی عضو هيأت نمايندگی خلق کرد برای مذاکره با دولت مرکزی بود و با ابوالحسن بنی‌صدر، رئيس جمهور وقت در ارتباط با خواسته‌های حزب دمکرات کردستان مذاکره کرد.

اين فعال سياسی کرد در رابطه با مسائل کردستان با آيت‌الله خمينی، رهبر انقلاب ايران و مهندس مهدی بازرگان، اولين نخست‌وزير پس از انقلاب، در تهران ديدار کرد.

يکی از فعاليت‌های قابل توجه غنی بلوريان، انتشار «ريگا»، روزنامه‌ ارگان حزب دمکرات کردستان ايران بود.

وی که سال‌های پايانی زندگی خود را در آلمان سپری کرد، بخشی از خاطرات خود را در کتابی به نام برگ سبز (ئاله‌کوک) به زبان کردی گردآوری کرده است.

غنی بلوريان در وصيت نامه‌اش نوشته، وی را در شهر اربيل کردستان عراق به خاک بسپارند.