با ادامه تظاهرات مردم مصر و درگيری‌های شديد با پليس اين کشور در سه شهر حکومت نظامی اعلام شد اما مردم همچنان به اعتراضات خود ادامه می‌دهند.
بنا بر گزارش خبرگزاری‌های جهان امروز نيز در خيابان‌های چند شهر مصر تظاهرات اعتراضی برپا شد.
مخالفان، امروز را «روز خشم» اعلام کرده و گفته بودند پس از نماز جمعه تظاهرات ادامه خواهد يافت.
فراخوان اين تظاهرات را جوانان خواهان دمکراسی بر روی فيس‌بوک منتشر کرده بودند.
با آغاز تظاهرات، پليس اين کشور به شدت با گاز اشک‌آور و خودروهای آب‌پاش با تظاهرکنندگان مقابله کرد.
در شهرهای قاهره، سوئز و اسکندريه درگيری‌هايی گزارش شد و چندين خبرنگار خارجی مورد هجوم پليس قرار گرفتند. خبرگزاری فرانسه از دستگيری چهار خبرنگار اين کشور خبر داد.
محمد البرادعی، رئيس سابق آژانس بين‌المللی انرژی اتمی و برنده جايزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۵ که شب گذشته وارد قاهره شد، در تظاهرات امروز شرکت کرد.
وی به همراه هوادارانش مورد هجوم پليس قرار گرفت و در حالی که از سوی خودروهای آب‌پاش خيس شده بود در مسجدی پناه برد که مأموران آن را محاصره کرده و مانع از خروج افراد شدند.
تاکنون دست‌کم هشت نفر در اين اعتراضات کشته شده‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده هشتمين نفر در درگيری‌های امروز کشته شد.
با گسترش اعتراضات امروز، حسنی مبارک، رئيس جمهوری مصر به عنوان حاکم نظامی اين کشور در شهرهای قاهره، اسکندريه و سوئژ از ساعت ۱۸ امروز تا هفت صبح اعلام حکومت نظامی کرد. بر اساس اين اعلام قانون منع رفت و آمد تا اطلاع بعدی ادامه خواهد داشت.
حسنی مبارک از ارتش مصر خواست تا به پليس اين کشور کمک کند. با اين حال، مردم معترض همچنان به اعتراضات خود ادامه می‌دهند.
بنا بر برخی گزارش‌ها مردم در قاهره به سوی کاخ رياست جمهوری رفته‌بودند تا آن‌جا را محاصره کنند همچنين گفته میشود برخی از نيروهای امنيتی به معترضان پيوسته‌اند.
به گزارش شبکه تلويزيونی الجزيره در ساعت ۱۷ و ۲۵ دقيقه ساختمان حزب ملی دمکرات، حزب حاکم مصر به آتش کشيده شد.
الجزيره اعلام کرد که امشب حسنی مبارک در مورد وقايع اين کشور سخن خواهد گفت.
تفاوت جنبش مصرو تونس با ایران در این بود که مبارک و بن علی به اندازه ی خامنه ای قصاب استخدام نکرده بودند. البته مبارک هنوز این فرصت را دارد که با مشت آهنین باز به سلطنت خود ادامه دهد.
پیمان / 28 January 2011
در مصر حکومت نظامی است . مبارک قول اصلاحات در دولت داد ( اما گفت خودش میماند ،عقب ننشست ) . طبقه متوسط هنوز در خیابان است . فعلا سرکوب خونین توسط ارتش اتفاق نیفتاده . اوباما و کلینتون صریحا اعلام کردند که طرف مبارک را نخواهند گرفت . مخصو صا اگر با تظاهر کنندگان با خشونت رفتار شود . اوباما بعد از نطق مبارک به او گفت که امریکا از مردم حمایت خواهد کرد . فرید زکریا یکی از تحلیل گران مهم در سی ان ان است که آشنا به آسیا و خاورمیانه است اعلام کرد که این تونس و مصر دو کشوری هستند که نفتی نیستند ، اقتصادشان را مدرن کردند و طبقه متوسط را در کشور رشد دادند . اما دموکراسی هرگز . به نظر او این شورش ها در اثر بالا رفتن تو قع کسانی است که پولدار شده و اکنون حقوق سیاسی و مدنی طلب میکنند . او احتمال رفتن مصر به سوی یک دولت پوپولیست یا اسلامیست را بعید ندانست . اما احتمال انقلاب را در کوتاه مدت رد کرد . او از اینکه دولت سوریه که دیکتاتوری است و از نظر اقتصادی وضع بدتری دارد اما هنوز آشوب نشده اظهار تعجب کرد .سی ان ان مرتب و لحظه به لحظه اخبار در مصر را علیه مبارک پخش میکند . تقریبا تمام تحلیل گران در سی ان ان رفتن مبارک را فقط مسئله زمان میدانند . این در حالیست که شورش ها بسیار محدود تر از ایران است .
اما عکس العمل فراماسونری چپ در ایران در کامنت ها و مقالات ضد هم هستند .
با توجه به اینکه دولت های دیکتاتوری در بحران تونس و مصر و یمن سکولار و ضد مذهب و ضد نیروهای اسلام گرا بوده اند ، فراماسونری مارکسیست روسی احساس دوگانه متضاد دارد از فعلا نمیتواند در شرایط فعلی سقوط اینها را کار امریکا بداند ( در حالیکه کارتر همان کاری را کرد که امروز اوباما دارد میکند ). اینها منتظرند تا اسلام گرایان ولو لیبرالترین آنها مثل ترکیه سر کار بیایند آنوقت ماشین تبلیغات استالینیستی اینها راه خواهد افتاد و خواهند گفت انقلاب را دزدیدند و کار آمریکائیها بود و به نفع اسرائیل بود و …….و باز همان شعار های قرن بوقی کمونیستی کارگران و کمونیستها و چپها صاحب اصلی بودند ولی طبق معمول قدرت نصیبشان نشد . اینها در وب سایت ها با نشان دادن یکنفر با عکس چگوارا یا سبیل رفیقی فعلا خودشان دنبال دزدیدن جمعیت و انقلاب هستند .
از طرف دیگر اما در کامنت ها که نظر واقعی آنهاست از سقوط این دیکتاتورهای سکولار ضد مذهب راضی نیستند . چون جانشین اینها چه لیبرال دموکراسی باشد چه لیبرال مذهبی به سود اینها نیست .
ج ا اما ساکت نشسته و مثل ماجرای سقوط صدام ( دیکتاتور سکولار بعثی متحد سابق روسیه ) منتظر بهره برداری در پایان کار هستند . احمد خاتمی در نماز جمعه ازشادی اسلامی شدن خاورمیانه ( به گمان او ) بالا و پایین میپرد .
آنچه مسلم است شورش ها به خودی خود نه دموکراسی میاورند و نه آزادی و پیشرفت . اینکه نیروهای سیاسی درگیر ( احزاب ، سیاستمداران دولتی ، سیاستمداران اپوزیسیون ) چقدر بتوانند از این وضعیت به سود ترویج دموکراسی و آزادی های سیاسی استفاده کنند مهم است . متا سفانه مردم در این کشورها چندان آماده دموکراسی نیستند ، شورش کردن و تظاهرات را اما خیلی خوب میدانند .
اما تا اینجا چند مطلب ثابت شد :
۱) سکولارها هم دیکتاتوری می آورند مثل کمونیست ها و مذهبی ها . حتا اگر حاکم شوند و ۳۰ سال قبرستان ایجاد کنند ، نهایتا با شورش مردمی مواجه میشوند مثل مارکسیست ها و مذهبی ها .
۲) اقتصاد و پیشرفت اقتصادی نقش دوگانه دارد . شورش کور در اثر فقر شدید و بیعدالتی ممکن است ایجاد شود اما در صورت پیشرفت اقتصادی هم انقلاب میشود مشروط بر اینکه مردم دموکراسی نداشته باشند .
۳) امریکا مسول دیکتاتوری در برخی کشورهای جهان سوم نیست . اگر مردم أماده پذیرش دموکراسی شوند و به خیابان بیایند آنها حمایت خواهند کرد حتا اگر به قیمت از دست دادن متحدشان مبارک باشد . به همین دلیل آنها با ترکیه و ژاپن و کره جنوبی و سنگاپور و تایوان و …. مشکلی ندارند .
۴) دیکتاتوری های مذهبی و کمونیستی پایدارتر و جان سخت تر از دیکتاتوری های سکولار هستند . شاه و مبارک و بن علی و … فرو میریزند با تظاهرات ، اما بشار اسد ، کاسترو ، کیم جونگ ایل ، ج ا ، الجزایر ، …. دوام بیشتری دارند . چون میزان وفاداری و سر سپردگی هواداران آنها به لحاظ توجیهات ایدیولوژیک و مذهبی بیشتر است و سرکوب بیشتری میکنند .
۵) نفت تعیین کننده اصلی در ایجاد دیکتاتوری نیست . مالزی هم نفت دارد ، نروژ هم نفت دارد . کانادا هم نفت دارد . نفت فقط به دولت دیکتاتور امکان میدهد که مقداری پول تزریق کند به طبقات پایین تا آنها را برای مدتی از وارد شدن به درگیری باز دارد اما
جلو دار طبقه متوسط و فوران خواست های مدنی ان نیست . اما دولت سکولار که پیشرفت اقتصادی ایجاد کند مادامی که مشارکت سیاسی را هم پای ان توسعه ندهد بیشتر در خطر است .
این شورش ها پس از انقلابات مخملی در کشورهای کمونیست سابق بار دیگر ثابت کرد که مارکس و لنین در اشتباه بوده اند . نظریات مارکس و لنین به قرن پیش که نه اینترنت بود ،نه ماهواره ، نه مهاجرت تعلق داشت . مردم امروز بیش از نان میخواهند . کرامت انسانی و حقوق بشر و زندگی آزاد از دخالت های مذهبی و ایدیولوژیک سر لوحه خواست جوانان است .
کاربر مهمان nastaran / 29 January 2011