آفتاب‌گردان یکی از گیاهان بومی نواحی مرکزی آمریکا است و گونه‌های وحشی آن در این منطقه فراوان است . این گیاه در اواسط قرن هفدهم از آمریکا به اروپا و از آنجا به سایر کشورها برده شد.
تاریخ دقیق ورود آفتاب‌گردان به ایران معلوم نیست و در حال حاظر مراحل ابتدایی کشت آن به صورت زراعت‌های نسبتاً وسیع فراهم شده است. آفتاب‌گردان به خاطر دارا بودن مقدار قابل توجهی روغن مرغوب در دنیا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. گسترش کشت آن در نقاطی که برای رشد این گیاه مناسب است، می‌تواند در بالارفتن درصد اشتغال بسیار موثر باشد.
در ایران، آفتاب‌گردان در نواحی همچون خراسان شمالی٬ خوی، دشت‌مغان و گرگان در سطحی وسیع زرع و کشت می‌شود. آفتاب‌گردان اغلب در اطراف صیفی‌کاری‌ها کاشته می‌شود. از دانه‌ی آفتاب‌گردان به عنوان آجیل هم استفاده می‌کنند.
|
