در تابستان سال جاری، حدود ۵۳ هزار نفر (۵۲ هزار و ۹۰۳ نفر) از شمار شاغلان بخش کشاورزی ایران کم شده است. آمار دیگری که پیش‌تر منتشر شده بود خبر می‌داد که ۲۵۰ هزار و ۸۷۴ نفر در بخش کشاورزی شغل خود را از دست داده‌اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، بخش کشاورزی در یکی دو دهه اخیر نتوانسته آنچنان که باید در ایجاد اشتغال کشور نقش داشته باشد.
در سال‌های اخیر حتی فارغ‌التحصیلان رشته کشاورزی نیز نتوانسته‌اند فرصت‌های مناسبی برای اشتغال در این حوزه بیابند.
برخی گزارش‌ها نشان داده که دست کم ۵۰۰ هزار فرصت شغلی کشاورزی طی دست کم یک دهه گذشته نابود شده و بخش کشاورزی در طول سال‌های اخیر بین ۱۸ تا ۲۰ درصد از ظرفیت اشتغال کشور را پر کرده است.
آخرین آمار ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران اما از ظرفیت اشتغال‌زایی کشاورزی کشور تا حدود چهار میلیون نفر حکایت می‌کند.
با این حال و با وجود میلیون‌ها هکتار زمین قابل کشت در ایران، عواملی چون «کاهش گرایش به مشاغل کشاورزی»، «نبودحمایت کافی از کشاورزان»، «واردات بی‌رویه محصولات کشاورزی»، «حذف حمایت‌های دولت‌ها از کشاورزی مانند تامین سم، کود و بذر مورد نیاز کشاورز با قیمت‌های مناسب» و «ناتوانی در تامین آب مورد نیاز کشت در مناطق مختلف کشور» باعث شده است تا کشاورزی در ایران از توسعه مناسبی برخوردار نباشد.
علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از برنامه‌ریزی برای ایجاد ۵۰ هزار فرصت شغلی در این زمینه خبر داده و گفته است: «روستاها ظرفیت مناسبی برای ایجاد شغل دارند و می‌توانند معضل مهاجرت را ساماندهی کنند و اگر عمران روستاها مورد توجه باشد، می‌تواند به جذب فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها کمک کند.»
به گفته وزیر کار، ۱۰۶ هزار کارشناس ارشد و دکترا در رشته کشاورزی داریم که باید برای اشتغال آنها نیز برنامه‌ریزی شود.
افزایش اشتغال‌زایی در بخش صنعت
با اینکه آمارها از کاهش سهم بخش کشاورزی در زمینه اشتغال‌زایی حکایت می‌کنند، در تابستان امسال، به گواه آمارها بر سهم بخش صنعت ۲۳۸ هزار و ۸۷۹ نفر افزوده شده است.
در بخش خدمات نیز به عنوان یکی از بخش‌های سه‌گانه اصلی تاثیرگذار در اشتغال‌زایی، در تابستان امسال ۲۰۶ هزار و ۳۴۲ شاغل افزوده شده است.
هم اکنون هفت میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از طریق بخش صنعت و حدود ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزارنفر نیز از طریق فعالیت‌های بخش خدمات اشتغال دارند.
بر اساس آمارهای جدید، در فاصله بهار تا تابستان امسال ۱۲۱ هزار و ۳۶۴ نفر بر جمعیت شاغلان شهرهای کشور افزوده شده، اما در همین مدت هزار و ۷۰۷ نفر در فاصله بهار تا تابستان در روستاها بیکار شده‌اند یا در جست و جوی شغل از روستاها به شهرها مهاجرت کرده اند و احتمالاً از این طریق در آمار جویندگان شغل یا شاغلان شهرهای کشور محاسبه شده اند.
در بخش مربوط به اشتغال ناقص نیز در حال حاضر یک میلیون و ۸۴۸ هزار و ۹۸۰ نفر از شاغلان کشور دارای اشتغال ناقص هستند که نشان دهنده قرار داشتن بخشی از نیروی شاغل کشور در مرز بیکاری و از دست دادن شغل است.
اگر بتوان شاغلان در مرز بیکاری را نیز نوعی بیکار پنهان محسوب کرد، با جمعیت دو میلیون و ۲۵۷ هزارنفری بیکاران مطلق کشور، تعداد بیکاران در مرز چهار میلیون و ۱۰۶ هزارنفر قرار دارد. این در حالی است که آمارهای متفاوت و متناقضی درباره بیکاری توسط مسئولان کشور ارائه می شود که نشان دهنده گستردگی بحران بیکاری موجود نیستند.
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت و معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری، شب گذشته در یک برنامه تلویزیونی گفت که طبق اعلام سازمان بین المللی کار (ILO) در هفته ای که سرشماری می شود، هر فردی که یک ساعت کار کرده باشد شاغل محسوب می‌شود.
به گفته این مقام مسئول، چنین فردی را نمی‌توان شاغل محسوب کرد و این تعریف واقعی از اشتغال نیست.