رییس جمهوری ایران، ۳ مهر ماه/ ۲۵ سپتامبر در دومین روز نشست سران کشورها در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد. این دومین بار است که حسن روحانی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ایران در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی میکند. او در این سخنرانی نسبتاً کوتاه بر ضرورت دستیابی به توافق جامع هستهای تأکید کرد و از آن به عنوان فرصتی برای غرب یاد کرد.
بخش عمدهای از سخنرانی رییس جمهوری در مجمع عمومی سازمان ملل به بحران هستهای و بخشی دیگر به ناآرامی و جنگ در خاورمیانه اختصاص داشت. روحانی به ضرورت تداوم مذاکرات هستهای و رسیدن به یک توافق جامع اشاره کرد و گفت: «بر این باوریم که موضوع هستهای یک راه حل بیشتر ندارد و آن، تنها مذاکره است و اگر برخی در تخیل خود به راههای دیگری میاندیشند، سخت در اشتباهاند و هر گونه تأخیر در رسیدن به تفاهم نهایی، تنها هزینهها را بیشتر میکند.»
حسن روحانی خواهان آن شد که مذاکرات هستهای بر اساس احترام متقابل بین طرفین مذاکرهکننده و بر مبنای اصول پذیرفتهشده بینالمللی پیش برود. به گفته او تنها در صورت رسیدن به یک توافق جامع هستهای با ایران است که این کشور میتواند همکاری همهجانبهای در سطح جهان و منطقه با قدرتهای جهانی داشته باشد.
او گفت اگر قدرتهای جهانی دچار «خطای محاسباتی» شوند، «یک فرصت تاریخی» را از دست میدهند.
روحانی همچنین از توافق ژنو به عنوان مهمترین دستاورد دولتش در یک سال گذشته یاد کرد، ایران را سرزمین «امنیت و ثبات و آرامش» خواند و گفت اگر قدرتهای جهانی از «عزم کافی برخوردار باشند» و با ایران بر سر برنامه هستهایاش به توافق برسند، آنگاه میتوان در فضای کاملاً متفاوتی به مسائل مهم منطقه، از جمله به افراطیگری و خشونت پرداخت.
او همچنین گفت دستیابی به توافق جامع هستهای با ایران، فرصتی تاریخی برای غرب است که نشان دهد با توسعه و پیشرفت دیگران مخالف نیست.
رییس جمهوری ایران در بخش دیگری از سخنان کوتاهش به موضوع «ایرانهراسی» اشاره کرد و گفت: «طرح موضوع سلطه ایران بر کشورهای مسلمان همسایه، افسانهای بیش نیست و بخشی از برنامه ایرانهراسی است.»
او قدرتهای غربی را متهم کرد که به اندیشه «ایرانهراسی» دامن میزنند و یکی از مهمترین اهداف سیاست خارجیاش را اعتمادسازی با کشورها و پایان بخشیدن به وحشت از ایران خواند.
حسن روحانی گفت: «اگر رویکرد درست برای مواجه با افراطگرایی در پیش گرفته نشود، به سمت منطقهای پرتلاطم خواهیم رفت و راه درست برخورد با آن، نه از بیرون، بلکه با محوریت و ابتکارات درونی، قابل تصور است.»
حسین شیخالاسلام، مشاور بینالملل رئیس مجلس شورای اسلامی، خواستار مطرح کردن مسائل غزه توسط حسن روحانی در نطق روز پنجشنبه شده بود، اما رییس جمهوری ایران در سخنرانیاش در مجمع عمومی سازمان ملل به طور مشخص به جنگ غزه اشاره نکرد.
منصور حقیقتپور، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نیز از حسن روحانی خواسته بود به چگونگی مدیریت جهان اشاره کند و بر «لزوم حرکت جهان به سوی قطببندیهای جدید» تأکید کند.
حسن روحانی اما در ادامه نخستین سخنرانیاش از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل همچنان بر خشونت و افراطیگری در منطقه خاورمیانه و ضرورت حل مناقشه هستهای ایران تأکید کرد.
طنز تاریخ است که رییس جمهور اسلامی ایران بیش از 4 دهه بعد از آخرین شاه این کشور، مجدداً ایران را سرزمین (جزیره ) ثبات منطقه بنامد. شاید این نقش تاریخی و راهبردی است که ایران اصولا باید میداشته. در یک نگاه عمیق متوجه می شویم سیاستها و دیدگاه های ایران شاهنشاهی با ایران نیمه جمهوری تفاوت زیادی ندارد
سعید / 26 September 2014