دادگاه ويژه تحت نظارت سازمان ملل رهبران بلندپايه خمرهای سرخ را به جنايت عليه بشريت محکوم کرد.

به گزارش شبکه خبری «سی‌ان‌ان»، دو رهبر بلندپايه خمرهای سرخ کامبوج که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ بر اين کشور حکومت کردند، روز پنجشنبه هفتم اوت توسط يک دادگاه ويژه در کامبوج به جنايت عليه بشريت محکوم شدند.

برادر دوم
نوون چی‌آ در حزب کمونيست خمرهای سرخ به «برادر شماره دو» معروف بود

اين دادگاه ويژه تحت نظارت سازمان ملل، «کيو سمپن» ۸۳ ساله، رييس‌جمهور وقت دولت منحله «جمهوری دموکراتيک کامبوج»، و «نوون چی‌آ» ۸۸  ساله، معاون دبيرکل حزب کمونيست را به حبس ابد محکوم کرد.

عفو بين‌الملل از حکم صادرشده استقبال کرد و آن را گامی مهم به سوی تحقق عدالت دانست. روپرت ابوت، معاون بخش آسيا‌ـ‌ اقيانوسيه اين سازمان در اين رابطه اظهار داشت: «اين حکم که مدت‌ها انتظارش را می‌کشيديم، گامی به پيش برای تحقق عدالت در حق قربانيان رژيم خمرهای سرخ است و اهميت پرداختن به مساله معافيت از مجازات را نشان می‌دهد. اما امتناع پيشين مقام‌های دولت کامبوج از ارائه شواهد و مدارک و نيز گمانه‌زنی‌ها مبنی بر دخالت‌های سياسی در ديگر پرونده‌های مربوط به دوران خمر‌های سرخ، هنوز آزاردهنده است و به دغدغه‌های ما درباره منصفانه‌ بودن روند دادرسی و محترم‌شمردن حق قربانيان برای شنيدن تمام حقيقت درباره جنايات رخ‌داده دامن می‌زند.»

عفو بين‌الملل با تجليل از تصميم دادگاه برای لازم‌الاجرا ساختن ۱۱ پروژه پرداخت غرامت به قربانيان، تاکيد کرد که دولت کامبوج بايد کارهای بسيار بيشتری برای جبران رنج و دردی که قربانیان متحمل شدند انجام دهد.

برادر چهارم
کيو سمپن معروف به «برادر شماره چهار» / در روند دادرسی اين دادگاه، ۳۵۰۰ قربانی مشارکت کردند.

در روند دادرسی اين دادگاه، ۳۵۰۰ قربانی مشارکت کردند.

نوون چی‌آ در حزب کمونيست خمرهای سرخ به «برادر شماره دو» و کيو سمپن به «برادر شماره چهار» معروف بودند. اين دو سال ۲۰۰۷ بازداشت و زندانی شدند. پيش از اين نيز رييس شکنجه‌گاه توئول سلنگ توسط دادگاهی مشابه به حبس ابد محکوم شده بود.

خمرهای سرخ بين سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ در کامبوج حکومت کردند و به اجرای پروژه مهندسی اجتماعی خود برای خلق يک جامعه تماماً دهقانی پرداختند. در اين دوره چهارساله و بر اثر اين سياست‌ها، يک‌چهارم کل جمعيت اين کشور، يعنی ۱.۷ ميليون نفر بر اثر کار اجباری، قحطی و اعدام جان خود را از دست دادند. برادر شماره يک، پل پات که رهبر حزب کمونيست و حکومت کامبوج محسوب می‌شد، سال ۱۹۹۸ درگذشت.