عضو کانون فرهنگیان شیراز گفت: دولت به بهانه اینکه تشکلهای فرهنگیان دچار تخلف شدند از تمدید پروانه آنان خودداری میکند، آن هم بدون آنکه تخلف این نهادها را گزارش کند.
«محمدتقی سبزواری» در این باره به ایلنا گفت: فرهنگیان از ابتدای دهه ۸۰ جهت دستیابی به حقوق خود و مشارکت در سیاستهای آموزشی و پرورشی به تأسیس تشکلهای صنفی و تخصصی رو آوردند.
وی ادامه داد: تا سال ۸۴ این مسئله با استقبال وزارت کشور همراه بود و تعدادی از شهرستانها توانستند مجوز تأسیس و پروانه فعالیت دریافت کنند اما پس از سال ۸۶، دولت از صدور مجوز و تمدید پروانه فعالیت هر تشکل معلمی خودداری کرده و این در حالی است که سایر صنوف برای گرفتن مجوز و تمدید پروانه مشکلی ندارند.
این فعال صنفی معلمان افزود: با گذشت یک سال از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید هنوز مشکل فرهنگیان حل نشده است. دولت به بهانه اینکه تشکلهای فرهنگیان دچار تخلف شدند از تمدید پروانه آنان خودداری میکند، آن هم بدون آنکه تخلف این نهادها را گزارش کند.
عضو کانون فرهنگیان شیراز تصریح کرد: یکی از رئوس برنامههای آقای فانی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، تعامل و مشارکت با تشکلهای معلمی بوده و مسلماً این برنامه مورد قبول رئیس جمهور است. مخالفت نهادهای مربوطه با صدور مجوز برای تشکلهای نوپا و تمدید پروانه تشکلهای سابقه دار نشاندهنده عدم انسجام در سیاستهای دولت است.
به گفته سبزواری، نگرانی وزارت کشور از نهادهای مدنی، بیجا و بیدلیل است چراکه نهادینه کردن رفتارهای عقلانی که توسط تشکلهای مردمی صورت میگیرد، بهترین حافظ امنیت اجتماعی است.
وی در ادامه بیان کرد: عملکرد اشتباه وزارت کشور باعث میشود تا فعالان صنفی بر خلاف میل باطنی خود و بطور کاملاً غیر ارادی به سمت موضع گیریهای سیاسی و جناحی کشیده شوند. با این اوصاف علاوه بر مسئولان آموزش و پرورش، وزارت کشور نیز سهم زیادی در سیاسی شدن فضای آموزش و پرورش دارند.
سبزواری گفت: ما از آقای فانی گله مندیم. وی عضو کابینه است. رئیس جمهور نیز رئیس کابینه و تائید کننده برنامههای وی است. آقای فانی میبایست تحقق وعدههای رئیس جمهور را از شخص وی بخواهد.
عضو کانون فرهنگیان شیراز در پایان اظهار کرد: ما علاقه مندیم که خواستههایمان را در قالب نهادهای صنفی مطرح کنیم، چرا که اعتقاد داریم حضور احزاب در آموزش و پرورش به ضرر تعلیم و تربیت تمام میشود. آقایان هرگز اعلام نکردهاند که تشکلهای معلمی فاقد پروانه فعالیت هستند چرا که از بازخورد آن واهمه دارند. معلم که به جز با قلم ابزاری دیگر برای انتقاد ندارد.
لینک مطلب در تریبون زمانه