در نظرسنجی تازه‌ای که سازمان ملل متحد با همکاری دانشگاه آکسفورد و مؤسسه تحقیقات افکار GeoPoll برگزار کرد ۸۰ درصد از شرکت‌کنندگان در آن به حمایت از اقدام‌های سیاسی بیشتر علیه تغییرات آب ‌و هوایی رأی دادند. در کشورهای فقیرتر که از پیامدهای تغییرات اقلیمی ببشتر رنج می‌برند، این رقم حدود ۹۰ درصد بود.

آخیم اشتاینر، رئیس برنامه توسعه سازمان ملل، از «پیامی روشن» به رهبران سیاسی جهان برای غلبه بر اختلاف‌های ژئوپلیتیکی خود و «مبارزه قاطعانه» با هم و علیه بحران اقلیمی صحبت کرد. اشتاینر گفت:

با توجه به بحران‌ها و درگیری‌های فزاینده کنونی، توافق در مورد تغییرات آب و هوایی واقعاً شگفت‌انگیز است.

در مجموع ۷۵ هزار نفر از ۷۷ کشور که ۸۷ درصد از جمعیت جهان در آن‌ها زندگی می‌کنند، در این نظرسنجی شرکت کرده بودند. این بزرگترین نظرسنجی افکار عمومی در مورد تغییرات آب و هوایی بود که تاکنون انجام شده است.

حمایت پاسخ‌دهندگان نظرسنجی از اقدام‌های آب و هوایی در ۲۰ کشوری که بیشترین گازهای گلخانه‌ای در جهان را انتشار می‌دهند قوی‌تر بود. در ایالات متحده آمریکا و روسیه این میزان ۶۶ درصد بود. در آلمان ۶۷ درصد، در چین ۷۳ درصد، در آفریقای جنوبی و هند ۷۷ درصد، در برزیل ۸۵ درصد، در ایران ۸۸ درصد و در ایتالیا ۹۳ درصد بود.

زنان در این زمینه خواهان تغییرات بیشتر بودند. در پنج کشور استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان و ایالات متحده آمریکا که مواد آلاینده بیشتری تولید می‌کنند حمایت زنان از تقویت تعهدات کشورشان به تدابیر زیست‌محیطی ۱۰ تا ۱۷ درصد بیشتر از مردان بود.

افزون بر این، ۷۲ درصد از تمام افراد شرکت‌کننده در این نظرسنجی موافق خروج سریع از سوخت‌های فسیلی بودند. در نیجریه که از نظر مواد خام غنی است، این رقم حتی ۸۹ درصد بود. تنها هفت درصد از پاسخ دهندگان در سراسر جهان مخالف هرگونه تغییر در سیاست‌های اقلیمی بودند.

این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که ۵۶ درصد از افراد حداقل یک بار در هفته به تغییرات آب و هوایی فکر می‌کنند.

ترس از تأثیرات بحران اقلیمی در جزیره فیجی، افغانستان و ترکیه بیشتر است.

بیش از دو سوم (۶۹ درصد) از افراد نیز گفته‌اند که گرمایش زمین بر تصمیم‌های زندگی آن‌ها و مسائل مربوط به محل زندگی، محل کار و مصرف آن‌ها تأثیر گذاشته است.

کیسی فلین، مدیر اقلیمی برنامه توسعه سازمان ملل گفت نتایج این نظرسنجی «شواهد غیرقابل انکاری است که نشان می‌دهد مردم در همه جا از اقدام‌های جسورانه برای مقابله با تغییرات آب و هوایی حمایت می‌کنند.»

با این حال، آخیم اشتاینر تأکید کرد که این نگرانی‌ها لزوماً در تصمیمات شرکت‌کنندگان و مصرف آن‌ها بازتاب نخواهد داشت. اشتاینر نگرش بسیاری از مردم را چنین توصیف کرد:

خیلی‌ها می‌خواهند کارهای بیشتری انجام دهند اما چون احساس می‌کنند دیگران کاری انجام نمی‌دهند، خود نیز دست به اقدامی نمی‌زنند.