شهزاده سمرقندی – این هفته در افغانستان به عنوان هفته شهیدان اعلام شده و به یاد کشته‌شدگان جنگ‌های پی‌درپی در این کشور، برنامه‌های متعددی اجرا شده است و می‌شود.
نام یکی از این شهیدان که در این روزها بیش از دیگران ورد زبان‌هاست، احمدشاه مسعود است. احمدشاه مسعود، یکی از چهره‌های شناخته شده افغانستان، به عنوان نماد مقاومت در ذهن دو سه نسل اخیر این کشور حک شده است.
در طول بیش از ده سال که از کشته شدن این مبارز افغان می‌گذرد، درباره او فیلم‌ها و روایت‌های مختلف ساخته و نوشته شده است که شخصیت او را از جنبه‌های مختلف معرفی می‌کند. حتی روایت‌هایی از او وجود دارد که در آنها مردم محلی علاقه‌مندی‌ها و نکاتی را به او نسبت می دهند که افراد نزدیک به احمدشاه مسعود آنها را انکار میکنند.
محی‌الدین مهدی معتقد است که اگر احمد شاه مسعود زنده بود، در این مقطع زمانی، از وضعیت کنونی دولت افغانستان و از قوم‌گرایی و پراکندگی احزاب سیاسی در این کشور انتقاد‌های شدید می کرد.
احمد شاه مسعود به یک اسطوره تبدیل شده است و این نوع روایت‌سازی و افسانه‌سازی در مورد چنین افرادی، چیز جدیدی نیست.
محی‌الدین مهدی، نویسنده و حالا نماینده مجلس در پارلمان افغانستان، یکی از دوستان و همرزمان احمدشاه مسعود بوده است.
او در گفت‌وگویی با زمانه، از فعالیت‌هایی که به طور مشترک با او انجام داده است می‌گوید و از برنامه‌های که قرار بود به طور مشترک انجام دهند.
محی‌الدین مهدی معتقد است که اگر احمد شاه مسعود زنده بود، در این مقطع زمانی، از وضعیت کنونی دولت افغانستان و از قوم‌گرایی و پراکندگی احزاب سیاسی در این کشور انتقاد‌های شدید می کرد.
این گفت‌وگو را می‌توانید از طریق فایل صوتی زیر بشنوید:
با درود بر دست اند کاردان رادیو زمانه:
باید عرض کنم که هیج قهرمانی در افغانستان نمی تواند قهرمان ملی و قهرمان کشوری باشد . قهرمان ها در افغانستان مربوط به ملیت وقوم خاص می باشد. مسعود اگر قهرمان هست برای تاجیک های شمال و پچشیری هاست نه برای پشتون ها و هزاره ها وملیت های دگر. مسعود قهرمانی است که دست اش به خون هزاره های افغانستان الوده است و حادثه ای افشار را اگر بخوانید مسعود وحامیان اش نزدیک به سه هزار هزاره را به شمول کودکان قتل عام کرد.
ایران می تواند او را به عنوان قهرمان جلوه دهد چون از طرف ایران تمویل می شد و در حادثه ی افشار نیز وقتی مسعود فاتح این جنگ می شود خبر نگار های ایرانی از تانک و ها نیرو هایش فیلم می گیرد بعد در تلویزون بخش می شود. ویرانه های غرب کابل بدست مسعود را به نام جنگ مسعود در مقابل روس ها در تلویزون اش بخش می کند.
Afghan Australian / 22 September 2012
متاسفانه احمد شاه مسعود یک قهرمان قومی است نه ملی. حتی تمام تاجیک ها هم او را به حیث قهرمان قبول ندارند. بارها از تخاری ها و بدخشی ها شنیده ام که مسعود بخاطر اعتلای پنجشیر مردم تخار و بدخشان را به کشتن میداد. پس در یک تحلیل دیگر او حتی یک قهرمان قومی هم نیست. دنیای مسعود بسیار کوچک بود، او بخاطر ولایت پنچشیر حاضر بود سایر ولایات تاجیک نشین به خاک و خون بکشد و کشید. و باز مسعود در یک سطح دیگر حاضر بود بخاطر تاجیک ها تمام اقوام دیگر را به خاک و خون بکشد و کشید. مسعود از میان جنگ های داخلی و ویرانه های کابل سر برآورد.
من از شما می پرسم چطور کسی که در جنگ های داخلی کلان شده است می تواند ملی باشد و حتی عجیب تر قهرمان ملی باشد. او فرمانده جنگی یکی از طرف های درگیر در جنگ های داخلی بود. به همین خاطر اکثریت قریب به اتفاق اقوام دیگر از نفرت دارند. اقوام دیگر هم قهرمانان قومی دارند ولی دست کم صادق تر هستند و ادعا نمی کنند که قهرمان قومی ما یک قهرمان ملی است. ولی متاسفانه پنجشیری ها و در قدم بعدی تاجیک ها می خواهند مسعود را ملی جلوه دهند و برخی کشورها مانند ایران و روسیه که همیشه تمویل کننده مسعود در دوران جنگ های داخلی بودند یک جنایتکار جنگی را ملی جلوه میدهند. خیانت دیگر مسعود این است که در دوران جهاد علیه روس ها و در دوران شدت جنگ ها مدت دو سال مسعود با روس ها صلح کرد و جنگ را به سایر نقاط افغانستان کشید و در این مدت از تمام منافع این صلح و کمک های روس ها استفاده کرده و همین باعث شد که مدت از و تا اکنون روس ها به بازمانده گان و جنگسالاران جبهه مسعود کمک نمایند.
و در یک کلام: مسعود یک روستا وطن بود، او حتی تمام افغانستان را به یک چشم نمی دید.
حامد علمی / 22 September 2012
مسعود یک تمامیت خواه بود، فکر میکنم اگر مسعود زنده می بود صلح نیم بند فعلی هم در افغانستان شکننده تر میشد.
مسعود کسی بود که با روسها در اوج جهاد صلح کرد و با این کار سایر تنظیم های جهادی را در معرض سخت ترین حملات روس قرار داد. برعلاوه در بعد از سقوط کابل در زمان دکتر نجیب او ارتش افغانستان را منحل کرد تا نیروهای خود را جایگزین آن ها کند که باعث شروع جنگ های داخلی و ایجاد هرج و مرج در کشور شد. پس از بدست گرفتن قدرت در کابل با حمایت بی دریغ جمهوری اسلامی ایران آتش جنگ های داخلی را شعله ور ساخت و هیزم به اختلاف میان سایر اقوام انداخت تا حکومت برهان الدین ربانی که هر دو از یک تبار و با یک هدف می جنگیدند دوام کند.
متاسفانه هر چند مسعود خود نیز از قوم زجر کشیده و مظلوم تاجیک بود، با تمامیت خواهی و انحصار طلبی اش نه تنها این فرصت تاریخی برای از بین بردن برتری طلبی قوم همیشه مسلط پشتون را از دست داد، بلکه خاطره بسیار بدی از حکومتداری داری پنجشیریها در افغانستان به نمایش گذاشت تا جاییکه مردم به حکومت مجدد و استبدادی پشتون ها باز راضی شدند و زمینه برای امدن طالبان فراهم شد.
حتی پس از سرنگونی طالبان هم باز پنجشیری ها و در راس آن فرماندهان مسعود دست از اشتباهات گذشته خود برنداشتند. به عنوان مثال پس از کنفرانس بن تنها از ولسوالی پنجشیر که بخشی از ولایت پروان بود و در حدود 300000 نفر جمعیت دارد وزیر خارجه،وزیر دفاع، وزیر داخله یا کشور، رئیس امنیت ملی و …. را تعیین کردند که باعث ناامیدی و یاس مجدد مردم شد.
تمنا از کابل / 23 September 2012
مسعود بزرگ بغضی است در گلوی آزادی خواهان. او تا حال شناخته نشده است به رغم مقاله های فراوان و تجلیل های بی شمار. مسعود بزرگ را تاریخ اثبات خواهد کرد که کی بود. مردی که سال قبل از امروز خطر تروریزم جهانی را بیان کرد. او به آزادی زن و حقوق بشر باور داشت و خداگونه ی بود در میان یک عده آدم های اوباش و کوچک و همین باعث ناشناخته ماندن او شده است.
امید / 23 September 2012
احمد شاه مسعود قهرمان ملی ایران و تاجیکستان و افغانستان بود که با سرمایه عربستان و حمایت آمریکا و انگلستان به شهادت رسید ولی راهش به زودی مجددا احیا می شود و منطقه را فرا میگیرد
کاربر مهمان / 23 September 2012
آن‌های که فحش میدهند اگر جرئت داشتند در همان افغانستان می‌مانند. همان افغانستانی که مسعود در آن ماند و مقاومت کرد. کتاب هایی رزاق مأمون نشاندهنده اینست که او نه به روس ها وابسته بود نه از پاکستان حمایت می کرد و حتا ایران ایرانی را که دیگران او را به آن وابسته می دانند در شهادتش دست داشته است. مسعود آفتابی نیست که غو غو چهار بی هویت سقوط کند. درخشان تر از کارنامه های او در تاریخ این سرزمین فرمانده نیامده است. مگر همین هزاره های که حالی غوغو دارند یادشان رفته که در اول همان مزاری می گفت: مسعود روح علی در جبهات است. بعد گفت: مسعود را خدا خیر بته ریسمان را از شانه هزاره ها پایین کرد بعد که کابل را گرفت همان مسعودی با روح علی شد گوش منته… هزاره ها فراموش کرده اند که حکمتیار در قوطی گوگرد جایشان کرده بود و حتا آرد را به مناطق شان نمی گذاشت که برود. یادتان رفته که حکمتیار گفت: جای هزاره ها در مندوی است… اما مسعود؟ آیا بیاد دارید که چنین گفته باشد؟ مساله افشار هم مربوط به شما و سیاف می شود. هر عملی عکس العمل دارد. شفیع دیوانه را نمی گذاشتد که **** تا پشتون ها هم افشار را غارت نمی کرد. زور کم و قهر بسیار مصداق شما هزاره های عزیز است. فعلاً هم چنین استند. همان پشتون و همان هزاره: سزای قروت آب گرم. مسعود گفتن فرهنگ می خواهد نه ***
اندرابی / 23 September 2012
احمد شاه مسعود یک جنایت کار جنگی است هر چند جنگ سالاران باقی مانده از دوران جهاد به زور چماق می خواهند او را به عنوان قهرمان ملی و بر مردم جنگ زده افغانستان تحمیل کنند ، ام دیر یا زود وجدانهای بیدار به روشنگری خواهند پرداخت و روی سایه مسعود و قاتلان افشار سیاف، محسنی ، انوری و برهان الدین ربانی را اشکار خواهد ساخت اما در محوریت این تراژدی احمد شاه مسعود قاتل افشار خواهد ماند . وب سایت وزین رادیو زمانه نمی توان هم راستا با رسانه های جمهوری اسلامی از این خون آشام یک قهرمان تحمیلی بسازد و ان را بر گرده ی مردم افغانستان سوار کند. توجه تان را به گوشه ای از جنایات این قهرمان ملی تحمیلی جلب می کنم:
http://urozgan.org/fa-AF/article/552/
احمد شاه مسعود مردی از تبار آزادی و مبارز علیه بیگانه‌گان و برده‌گان بود. او از جمله قهرمانان جهان به می رود. کارنامه ها و فداکاری هایی مسعود برای همه‌گان روشن است. او مانند آفتاب در تاریخ جهان تابان است و به دو انگشت پنهان نمی شود. جهان باید مدیون مبارزات فداکارانه مسعود بزرگ باشد. این احمدشاه مسعود بود که اتحاد شوروی را در جنگ علیه تجاوز به زانو در آورد و دیوار برلین فرو ریخت. این مسعود بود که جلوی گسترش تجاوزات شوروی را به آب هایی گرم گرفت. این مسعود بود که در زمان مقاومت علیه طالبان، پاکستانی ها و عرب هایی القاعده رزمید و از گسترش طالبان افراطی و القاعده که قصد داشتند پس از افغانستان به کشور هایی آسیایی میانه رخنه کنند او مردانه رزمید و از هجوم القاعده و طالب جلوگیری کرد.
زمانی تاجیکستان تازه استقلاش را از شوروی گرفته بود که درگیر جنگ هایی داخلی شد. این را مردم شریف تاجیکستان فراموش نخواهد کرد، که مسعود در این جنگ میانجی گری کرد و جنگ داخلی در تاجیکستان از تلاش او میان دولت و مخالفان خاموش گشت.
در دوران مقاومت مسعود جانفشانی هایی زیادی را به خاطر نجات مردم افغانستان انجام داد. نه تنها تاجیک ها بل تمامی اقوامی که در افغانستان شهروند هستند از مسعود سپاس گزار باشند، به دلیل این که تمامی رهبران و سران اقوام هزاره، پشتون، ازبیک و …… به پنجشیر پناه بردند و از همان جا بود که جبهات جنگ و مقاومت را علیه بیگانگان آغاز کردند. اگر مسعود نمی بود امروز هزاره ها بار دیگر مانند دوران عبدالرحمان خان پادشاه ستمگر افغانستان که چه ظلم هایی را بر قوم هزاره رواه نداشت، باز هم در راه بود. بیایید واقعانه و عادلانه قضاوت کنیم. اکنون مسعود در میان ما دیگر زنده نیست، اما مبارزات او طی سال هایی جهاد و مقاومت در تاریخ زنده است. بیایید مسعود را از زبان خارجی ها بشنویم. نه از زبان مردمش.
من دیدگاه هایی چند تن را که در بالا نوشته اند شایسته مسعود بزرگ نمی دانم و شدیدا رد می کنم. بیایید از قهرمانان کشور تان و جهان به خوبی یاد کنیم.
آقای محی الدین ! از طرز نوشتار شما کاملا واضیح است ، که یا اینکه سفسط میګویید؟ ویاهم وطیفه ارید ! بهر حال ما افغانها ضرب المثل داریم ؛ از منزل من می آیم و احوال خانه را تو که فرد غیر هستی برایم میګویی!؟!!!!!!!!!
صرف اینقدر برایت میګویم که در مورد جواسیس بیګانه در افغانستان مثل انسان بی فرهنګ و وطن فروش احمد شاه مسعود به ما درس ندهید!
در صورت که در مورد احمدشاه مسعود زیاد علاقمند هستید ، بروید از کا ګی بی روس واز پاسداران ایران ، از سی آی ای امریکا و استخبارات چین و فرانسه معلو مات کافی بدست بیاورید! نامبرده به همهء آنها جاسوسی کافی کرده است! بخصوص به روس ها بیشتر!
امروز همهء این مشکلات از کثافت کاری های آن انسان پلید است که جامعهء مارا در این بدبختی غرق نموده است!
به عنوان یک جوان آگاه و امروزی احمد شاه معسود را نه هزاره می دانم و نه ضد هزاره اما ملعوم است که بودن او به معنای نجات افغانستان و اقوام غیر پشتون در افغانستان بود. با آنکه هزاره استم اما هیچ کینه ای از مسعود ندارم. روح اش شاد
محمد علی اخلاقی / 23 September 2012
مسعود یعنی: مرد عشق و آزادی… ای یار جای تو به اندازه این جهان خالی است… تو اگر بودی امروز امریکایی ها در این سرزمین نرمستی نمی کردند. قربان قدم های تو که برای این سرزمین خسته شدند اما از پیمودن نایستاد ولی خیلی ها قدر تو را نمی دانند و در گرداب حماقت های قومی گم استند و نمی برآیند و کور شده اند. جای تو به اندازه این جهان حالی است
احمد / 23 September 2012
به نظر من مسعود یک کار مهم کرد و او این بود که پنجشیری ها را سرور و بادار تمام تاجیک ها ساخت. از طرف دیگه تاجیک ها را که تمام عمر خود را سقاوی پشتون ها را میکردند و نوکر خانه ها و دست به سینه پشتون ها بودند کمی از ای حالت خارج ساخت. خدا خیر بده مسعود را که تاجیک ها را از نوکری خلاص ساخت ولی خدا جزا بته مسعود را که جنگ داخلی را با منحل کردن ارتش افغانستان و دستور چور و چپاول عمومی به نغع پنجشیری ها عمومی کرد.
یک دگرمن تنقیصی اردوی ملی افغانستان فعلا بی خانمان
محمد صمیم / 24 September 2012
حق گرفتن هزاره ها در افغانستان از حق خواهی هایی قوم تاجیک است. اگر نه رهبر هزاره در آخرین رمق حیاتش به طالب ها تسلیم شده بود و طالبان او را ناجوانمردانه کشتند.
مگر یادتان رفته که رهبر هزاره ها میگفت: هزاره بودن جرم بود و من به خاطر رهایی از مجرمیت تلاش کردم.
مرتضی / 03 October 2012
باسلام : شنیده بودیم که میگفتند خارپشتک رو بچه خود دست کشید گفت مخمل مادر . امروز چوکره های خاین وجنایتکار ملی چنان با آب وتاب از آن جنایتکار ملعون تریف میکنند که آب از لب ولوچ شان میریزد . خود احمد شاه ملعون یکی از افرادی بود که به سازمانهای چپی ضد اسلامی تعلق داشت وتمام این بد بختیهای قومی وزبانی را همین ملعون دامن زد . برای ما میگفت اگر پشتونها بیایند باز هم مثل دوران حبیب الله خان چوروچپاول میکنند .با گلبدین به همین خاطر جنگیدیم چون عقل خود را داده بودیم بدست چند نفر خاین ومرتد . وقتی طالبان ظهور کرد خود همین احمد شای ملعون طالبانرا تا کابل کمک کرد .خودشهم با هزاران بد نامی رفت بطرف دوزخ وملت را باهزاران بدبختی دچار کرد وچوکره هایش امروز همه مرتد وغلام یهود ونصارا شده اند . *** . مردم دیگر بیدار شدند .
مرتد شناس / 07 September 2013
توجه: کامنت‌های توهین‌آمیز منتشر نمی‌شوند. کامنت‌های حاوی لینک به عنوان "اسپم" شناخته می‌شوند.
با درود بر دست اند کاردان رادیو زمانه:
باید عرض کنم که هیج قهرمانی در افغانستان نمی تواند قهرمان ملی و قهرمان کشوری باشد . قهرمان ها در افغانستان مربوط به ملیت وقوم خاص می باشد. مسعود اگر قهرمان هست برای تاجیک های شمال و پچشیری هاست نه برای پشتون ها و هزاره ها وملیت های دگر. مسعود قهرمانی است که دست اش به خون هزاره های افغانستان الوده است و حادثه ای افشار را اگر بخوانید مسعود وحامیان اش نزدیک به سه هزار هزاره را به شمول کودکان قتل عام کرد.
ایران می تواند او را به عنوان قهرمان جلوه دهد چون از طرف ایران تمویل می شد و در حادثه ی افشار نیز وقتی مسعود فاتح این جنگ می شود خبر نگار های ایرانی از تانک و ها نیرو هایش فیلم می گیرد بعد در تلویزون بخش می شود. ویرانه های غرب کابل بدست مسعود را به نام جنگ مسعود در مقابل روس ها در تلویزون اش بخش می کند.
Afghan Australian / 22 September 2012
متاسفانه احمد شاه مسعود یک قهرمان قومی است نه ملی. حتی تمام تاجیک ها هم او را به حیث قهرمان قبول ندارند. بارها از تخاری ها و بدخشی ها شنیده ام که مسعود بخاطر اعتلای پنجشیر مردم تخار و بدخشان را به کشتن میداد. پس در یک تحلیل دیگر او حتی یک قهرمان قومی هم نیست. دنیای مسعود بسیار کوچک بود، او بخاطر ولایت پنچشیر حاضر بود سایر ولایات تاجیک نشین به خاک و خون بکشد و کشید. و باز مسعود در یک سطح دیگر حاضر بود بخاطر تاجیک ها تمام اقوام دیگر را به خاک و خون بکشد و کشید. مسعود از میان جنگ های داخلی و ویرانه های کابل سر برآورد.
من از شما می پرسم چطور کسی که در جنگ های داخلی کلان شده است می تواند ملی باشد و حتی عجیب تر قهرمان ملی باشد. او فرمانده جنگی یکی از طرف های درگیر در جنگ های داخلی بود. به همین خاطر اکثریت قریب به اتفاق اقوام دیگر از نفرت دارند. اقوام دیگر هم قهرمانان قومی دارند ولی دست کم صادق تر هستند و ادعا نمی کنند که قهرمان قومی ما یک قهرمان ملی است. ولی متاسفانه پنجشیری ها و در قدم بعدی تاجیک ها می خواهند مسعود را ملی جلوه دهند و برخی کشورها مانند ایران و روسیه که همیشه تمویل کننده مسعود در دوران جنگ های داخلی بودند یک جنایتکار جنگی را ملی جلوه میدهند. خیانت دیگر مسعود این است که در دوران جهاد علیه روس ها و در دوران شدت جنگ ها مدت دو سال مسعود با روس ها صلح کرد و جنگ را به سایر نقاط افغانستان کشید و در این مدت از تمام منافع این صلح و کمک های روس ها استفاده کرده و همین باعث شد که مدت از و تا اکنون روس ها به بازمانده گان و جنگسالاران جبهه مسعود کمک نمایند.
و در یک کلام: مسعود یک روستا وطن بود، او حتی تمام افغانستان را به یک چشم نمی دید.
حامد علمی / 22 September 2012
مسعود یک تمامیت خواه بود، فکر میکنم اگر مسعود زنده می بود صلح نیم بند فعلی هم در افغانستان شکننده تر میشد.
مسعود کسی بود که با روسها در اوج جهاد صلح کرد و با این کار سایر تنظیم های جهادی را در معرض سخت ترین حملات روس قرار داد. برعلاوه در بعد از سقوط کابل در زمان دکتر نجیب او ارتش افغانستان را منحل کرد تا نیروهای خود را جایگزین آن ها کند که باعث شروع جنگ های داخلی و ایجاد هرج و مرج در کشور شد. پس از بدست گرفتن قدرت در کابل با حمایت بی دریغ جمهوری اسلامی ایران آتش جنگ های داخلی را شعله ور ساخت و هیزم به اختلاف میان سایر اقوام انداخت تا حکومت برهان الدین ربانی که هر دو از یک تبار و با یک هدف می جنگیدند دوام کند.
متاسفانه هر چند مسعود خود نیز از قوم زجر کشیده و مظلوم تاجیک بود، با تمامیت خواهی و انحصار طلبی اش نه تنها این فرصت تاریخی برای از بین بردن برتری طلبی قوم همیشه مسلط پشتون را از دست داد، بلکه خاطره بسیار بدی از حکومتداری داری پنجشیریها در افغانستان به نمایش گذاشت تا جاییکه مردم به حکومت مجدد و استبدادی پشتون ها باز راضی شدند و زمینه برای امدن طالبان فراهم شد.
حتی پس از سرنگونی طالبان هم باز پنجشیری ها و در راس آن فرماندهان مسعود دست از اشتباهات گذشته خود برنداشتند. به عنوان مثال پس از کنفرانس بن تنها از ولسوالی پنجشیر که بخشی از ولایت پروان بود و در حدود 300000 نفر جمعیت دارد وزیر خارجه،وزیر دفاع، وزیر داخله یا کشور، رئیس امنیت ملی و …. را تعیین کردند که باعث ناامیدی و یاس مجدد مردم شد.
تمنا از کابل / 23 September 2012
مسعود بزرگ بغضی است در گلوی آزادی خواهان. او تا حال شناخته نشده است به رغم مقاله های فراوان و تجلیل های بی شمار. مسعود بزرگ را تاریخ اثبات خواهد کرد که کی بود. مردی که سال قبل از امروز خطر تروریزم جهانی را بیان کرد. او به آزادی زن و حقوق بشر باور داشت و خداگونه ی بود در میان یک عده آدم های اوباش و کوچک و همین باعث ناشناخته ماندن او شده است.
امید / 23 September 2012
احمد شاه مسعود قهرمان ملی ایران و تاجیکستان و افغانستان بود که با سرمایه عربستان و حمایت آمریکا و انگلستان به شهادت رسید ولی راهش به زودی مجددا احیا می شود و منطقه را فرا میگیرد
کاربر مهمان / 23 September 2012
آن‌های که فحش میدهند اگر جرئت داشتند در همان افغانستان می‌مانند. همان افغانستانی که مسعود در آن ماند و مقاومت کرد. کتاب هایی رزاق مأمون نشاندهنده اینست که او نه به روس ها وابسته بود نه از پاکستان حمایت می کرد و حتا ایران ایرانی را که دیگران او را به آن وابسته می دانند در شهادتش دست داشته است. مسعود آفتابی نیست که غو غو چهار بی هویت سقوط کند. درخشان تر از کارنامه های او در تاریخ این سرزمین فرمانده نیامده است. مگر همین هزاره های که حالی غوغو دارند یادشان رفته که در اول همان مزاری می گفت: مسعود روح علی در جبهات است. بعد گفت: مسعود را خدا خیر بته ریسمان را از شانه هزاره ها پایین کرد بعد که کابل را گرفت همان مسعودی با روح علی شد گوش منته… هزاره ها فراموش کرده اند که حکمتیار در قوطی گوگرد جایشان کرده بود و حتا آرد را به مناطق شان نمی گذاشت که برود. یادتان رفته که حکمتیار گفت: جای هزاره ها در مندوی است… اما مسعود؟ آیا بیاد دارید که چنین گفته باشد؟ مساله افشار هم مربوط به شما و سیاف می شود. هر عملی عکس العمل دارد. شفیع دیوانه را نمی گذاشتد که **** تا پشتون ها هم افشار را غارت نمی کرد. زور کم و قهر بسیار مصداق شما هزاره های عزیز است. فعلاً هم چنین استند. همان پشتون و همان هزاره: سزای قروت آب گرم. مسعود گفتن فرهنگ می خواهد نه ***
اندرابی / 23 September 2012
احمد شاه مسعود یک جنایت کار جنگی است هر چند جنگ سالاران باقی مانده از دوران جهاد به زور چماق می خواهند او را به عنوان قهرمان ملی و بر مردم جنگ زده افغانستان تحمیل کنند ، ام دیر یا زود وجدانهای بیدار به روشنگری خواهند پرداخت و روی سایه مسعود و قاتلان افشار سیاف، محسنی ، انوری و برهان الدین ربانی را اشکار خواهد ساخت اما در محوریت این تراژدی احمد شاه مسعود قاتل افشار خواهد ماند . وب سایت وزین رادیو زمانه نمی توان هم راستا با رسانه های جمهوری اسلامی از این خون آشام یک قهرمان تحمیلی بسازد و ان را بر گرده ی مردم افغانستان سوار کند. توجه تان را به گوشه ای از جنایات این قهرمان ملی تحمیلی جلب می کنم:
http://urozgan.org/fa-AF/article/552/
رحمت / 23 September 2012
احمد شاه مسعود مردی از تبار آزادی و مبارز علیه بیگانه‌گان و برده‌گان بود. او از جمله قهرمانان جهان به می رود. کارنامه ها و فداکاری هایی مسعود برای همه‌گان روشن است. او مانند آفتاب در تاریخ جهان تابان است و به دو انگشت پنهان نمی شود. جهان باید مدیون مبارزات فداکارانه مسعود بزرگ باشد. این احمدشاه مسعود بود که اتحاد شوروی را در جنگ علیه تجاوز به زانو در آورد و دیوار برلین فرو ریخت. این مسعود بود که جلوی گسترش تجاوزات شوروی را به آب هایی گرم گرفت. این مسعود بود که در زمان مقاومت علیه طالبان، پاکستانی ها و عرب هایی القاعده رزمید و از گسترش طالبان افراطی و القاعده که قصد داشتند پس از افغانستان به کشور هایی آسیایی میانه رخنه کنند او مردانه رزمید و از هجوم القاعده و طالب جلوگیری کرد.
زمانی تاجیکستان تازه استقلاش را از شوروی گرفته بود که درگیر جنگ هایی داخلی شد. این را مردم شریف تاجیکستان فراموش نخواهد کرد، که مسعود در این جنگ میانجی گری کرد و جنگ داخلی در تاجیکستان از تلاش او میان دولت و مخالفان خاموش گشت.
در دوران مقاومت مسعود جانفشانی هایی زیادی را به خاطر نجات مردم افغانستان انجام داد. نه تنها تاجیک ها بل تمامی اقوامی که در افغانستان شهروند هستند از مسعود سپاس گزار باشند، به دلیل این که تمامی رهبران و سران اقوام هزاره، پشتون، ازبیک و …… به پنجشیر پناه بردند و از همان جا بود که جبهات جنگ و مقاومت را علیه بیگانگان آغاز کردند. اگر مسعود نمی بود امروز هزاره ها بار دیگر مانند دوران عبدالرحمان خان پادشاه ستمگر افغانستان که چه ظلم هایی را بر قوم هزاره رواه نداشت، باز هم در راه بود. بیایید واقعانه و عادلانه قضاوت کنیم. اکنون مسعود در میان ما دیگر زنده نیست، اما مبارزات او طی سال هایی جهاد و مقاومت در تاریخ زنده است. بیایید مسعود را از زبان خارجی ها بشنویم. نه از زبان مردمش.
من دیدگاه هایی چند تن را که در بالا نوشته اند شایسته مسعود بزرگ نمی دانم و شدیدا رد می کنم. بیایید از قهرمانان کشور تان و جهان به خوبی یاد کنیم.
با ابراز سپاس از رادیو زمانه
مرتضی
به این چند لینک پایین توجه کنید:
http://www.sh-arianfar.blogfa.com/post-49.aspx
http://www.koofi.net/index.php?id=362
http://www.massoudhero.com/Biografie/biografie.html
http://www.khawaran.com/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D9%80%D9%80%D9%80%D9%80%D8%AF-%D8%B4%D9%80%D9%80%D9%80%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%B3%D9%80%D9%80%D9%80%D8%B9%D9%88%D8%AF/%D8%B4%D9%80%D9%80%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D9%80%D9%80%D9%80%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%80%D9%80%D9%80%D8%B1%D9%88%D8%B2%D8%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D9%80%D9%80%D8%AF%D8%B4%D9%80%D9%80%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%B3%D9%80%D9%80%D8%B9%D9%88%D8%AF.html
http://jawedan.com/index.php/1389-10-08-22-23-35/169-ahmad-shah-massoud/5197-1391-06-30-00-15-49
مرتضی نوری / 23 September 2012
آقای محی الدین ! از طرز نوشتار شما کاملا واضیح است ، که یا اینکه سفسط میګویید؟ ویاهم وطیفه ارید ! بهر حال ما افغانها ضرب المثل داریم ؛ از منزل من می آیم و احوال خانه را تو که فرد غیر هستی برایم میګویی!؟!!!!!!!!!
صرف اینقدر برایت میګویم که در مورد جواسیس بیګانه در افغانستان مثل انسان بی فرهنګ و وطن فروش احمد شاه مسعود به ما درس ندهید!
در صورت که در مورد احمدشاه مسعود زیاد علاقمند هستید ، بروید از کا ګی بی روس واز پاسداران ایران ، از سی آی ای امریکا و استخبارات چین و فرانسه معلو مات کافی بدست بیاورید! نامبرده به همهء آنها جاسوسی کافی کرده است! بخصوص به روس ها بیشتر!
امروز همهء این مشکلات از کثافت کاری های آن انسان پلید است که جامعهء مارا در این بدبختی غرق نموده است!
محمد / 23 September 2012
به عنوان یک جوان آگاه و امروزی احمد شاه معسود را نه هزاره می دانم و نه ضد هزاره اما ملعوم است که بودن او به معنای نجات افغانستان و اقوام غیر پشتون در افغانستان بود. با آنکه هزاره استم اما هیچ کینه ای از مسعود ندارم. روح اش شاد
محمد علی اخلاقی / 23 September 2012
مسعود یعنی: مرد عشق و آزادی… ای یار جای تو به اندازه این جهان خالی است… تو اگر بودی امروز امریکایی ها در این سرزمین نرمستی نمی کردند. قربان قدم های تو که برای این سرزمین خسته شدند اما از پیمودن نایستاد ولی خیلی ها قدر تو را نمی دانند و در گرداب حماقت های قومی گم استند و نمی برآیند و کور شده اند. جای تو به اندازه این جهان حالی است
احمد / 23 September 2012
به نظر من مسعود یک کار مهم کرد و او این بود که پنجشیری ها را سرور و بادار تمام تاجیک ها ساخت. از طرف دیگه تاجیک ها را که تمام عمر خود را سقاوی پشتون ها را میکردند و نوکر خانه ها و دست به سینه پشتون ها بودند کمی از ای حالت خارج ساخت. خدا خیر بده مسعود را که تاجیک ها را از نوکری خلاص ساخت ولی خدا جزا بته مسعود را که جنگ داخلی را با منحل کردن ارتش افغانستان و دستور چور و چپاول عمومی به نغع پنجشیری ها عمومی کرد.
یک دگرمن تنقیصی اردوی ملی افغانستان فعلا بی خانمان
محمد صمیم / 24 September 2012
حق گرفتن هزاره ها در افغانستان از حق خواهی هایی قوم تاجیک است. اگر نه رهبر هزاره در آخرین رمق حیاتش به طالب ها تسلیم شده بود و طالبان او را ناجوانمردانه کشتند.
مگر یادتان رفته که رهبر هزاره ها میگفت: هزاره بودن جرم بود و من به خاطر رهایی از مجرمیت تلاش کردم.
مرتضی / 03 October 2012
باسلام : شنیده بودیم که میگفتند خارپشتک رو بچه خود دست کشید گفت مخمل مادر . امروز چوکره های خاین وجنایتکار ملی چنان با آب وتاب از آن جنایتکار ملعون تریف میکنند که آب از لب ولوچ شان میریزد . خود احمد شاه ملعون یکی از افرادی بود که به سازمانهای چپی ضد اسلامی تعلق داشت وتمام این بد بختیهای قومی وزبانی را همین ملعون دامن زد . برای ما میگفت اگر پشتونها بیایند باز هم مثل دوران حبیب الله خان چوروچپاول میکنند .با گلبدین به همین خاطر جنگیدیم چون عقل خود را داده بودیم بدست چند نفر خاین ومرتد . وقتی طالبان ظهور کرد خود همین احمد شای ملعون طالبانرا تا کابل کمک کرد .خودشهم با هزاران بد نامی رفت بطرف دوزخ وملت را باهزاران بدبختی دچار کرد وچوکره هایش امروز همه مرتد وغلام یهود ونصارا شده اند . *** . مردم دیگر بیدار شدند .
مرتد شناس / 07 September 2013