گفته میشود سعید ملایی (مولایی)، جودوکار مدالآور ایران و تنها نماینده این کشور در مسابقات جهانی، به آلمان پناهنده شده است. این خبر با واکنشها و حاشیههای زیادی همراه شده است. ماریوس ویزر، رئیس فدراسیون جهانی جودو دلیل پناهنده شدن ملایی را فشار جمهوری اسلامی بر او و خانوادهاش برای رویارو نشدن با رقیب اسرائیلی دانسته است. سرمربی تیم جودوی ایران اما گفته است از بازی سوم به بعد ملایی تصمیم خود را گرفته بود.
جودوکار مدالآور ایران پس از آنکه در مسابقات جهانی جودو در ژاپن درخشید، در نیمهنهایی و ردهبندی بازی را به رقبای خود واگذار کرد.
فدراسیون جهانی جودو حمایت خود را از ملایی اعلام کرده است. ماریوس ویزر، رئیس این فدراسیون ابراز امیدواری کرده است که ملایی در تیم پناهندگان و زیر پرچم IOC در مسابقات المپیک ۲۰۲۰ شرکت کند.
رسانههای اسرائیلی نیز این خبر را به صورت گسترده پوشش دادهاند.
رئیس فدراسیون بینالمللی جودو هم به یک روزنامه ژاپنی گفته است که ملایی میترسید در صورت مقابله با سگی موکی، جودوکار اسرائیلی، خود و خانوادهاش از سوی حکومت ایران تحت فشار و خشونت قرار بگیرند.
ملایی با این علم که نباید در فینال مسابقات با رقیب اسرائیلی روبهرو شود، ناچار شد نتیجه را در نیمهنهایی به ماتیاس کاسی از بلژیک واگذار کند. او با روحیهای پایین در ردهبندی نیز به رقیب گرجستانی باخت تا هیچ مدالی نگیرد.
سعید ملایی تنها شرکتکننده ایران در مسابقات جهانی جودو در ژاپن بود. او بهترین جودوکار کنونی ایرانی در رنکینگ فدراسیون جهانی است.
به گزارش خبرگزاری «تابناک»، در صورت صعود ملایی و سر باز زدن او از مسابقه با رقیب اسرائیلی، محرومیتهای وسیعی گریبانگیر ورزشکار ایرانی، تیم جودوی ایران و فدراسیون جودو میشد.
با این حال مجید زارعیان، سرمربی تیم ملی جودو به خبرگزاری «فارس» وابسته به سپاه پاسداران گفته است که ملایی از مبارزه سوم با مامور امنیتی به روی تاتامی میرفت و به سرمربی اجازه نمیدادند نزدیک او شود.
زارعیان گفته است که فدراسیون جهانی برنامهریزی کرده بود تا ملایی و رقیب اسرائیلی با هم روبهرو شوند، اما ملایی به رقیب بلژیکی خود باخت و معادلات آنها به هم خورد.
او هر گونه فشار از تهران بر روی ورزشکار برای مقابله نکردن با رقبای اسرائیلی را هم انکار کرده است.
زارعیان همچنین «عدهای در ایران» را متهم کرده که با «جوسازیها این اتفاقات را چیده بودند و مرتبا با سعید در تماس بودند.»
این اما اولین بار نبود که ملایی برای روبهرو نشدن با سگی موکی، مسابقه مقابل حریف دیگری را واگذار کرد. در پاریس، ابوظبی و مسترز چین نیز او ناچار شد بازی را به رقبای خود واگذار کند تا موکی را نبیند. فیلم اشکهای او در پاریس توجه ناظران را به خود جلب کرده بود.
بسیاری از مسئولان ورزشی نیز اذعان دارند که مقامات جمهوری اسلامی ورزشکاران را برای روبهرو نشدن و مصاف ندادن با ورزشکاران اسرائیلی تحت فشار قرار میدهند.
رسول خادم، رئیس سابق فدراسیون کشتی، اسفند ۹۶ از مسئولان کشور خواست به «سپر بلا» کردن ورزشکاران پایان دهند و صدور دستور باختن یا مریض شدن در مسابقات را متوقف کنند.
ورزشکارانی که برای ماهها و سالها خود را آماده مسابقات جهانی و رقابتهای نفسگیر میکنند، اغلب از مداخله سیاستمداران در تصمیمهای حرفهای خود آشفته و نومید شدهاند.
محمد محمدی بریمانلو، دیگر ورزشکار جودوی ایران که قرار بود به مسابقات جهانی ژاپن اعزام شود به دلیل همگروه شدن با رقیب اسرائیلی از حضور در این مسابقات بازماند. بریمانلو به نشانه اعتراض از رقابتهای قهرمانی جودو خداحافظی کرد.
پیش از مسابقات جهانی چین، فدراسیون جهانی جودو بر فدراسیون ایران فشار آورد تا این روند را متوقف کند و ایران نیز اعلام کرد که شروط فدراسیون جهانی را پذیرفته است.
رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک و آرش میراسماعیلی، رئیس فدراسیون جودو ایران نیز در نامهای اطمینان دادند که «کمیته المپیک ایران به تمام قوانین نهادهای بینالمللی احترام میگذارد و آماده پذیرفتن آنهاست».
با وجود این، به نظر میرسد رفتار دستوری در ورزش ایران باز هم تکرار شده است.
سگی موکی، ورزشکار اسرائیلی، در مسابقات جهانی جودو توکیو ۲۰۱۹ به قهرمانی رسید. به گزارش «اورشلیم پست»، موکی از صحبت درباره وضعیت ملایی خودداری کرد و صرفاً او را ورزشکاری برتر و انسانی برجسته توصیف کرد.
کاربسیار درستی کرد درود به شرافت ایشان
بنده نیز اگر امکانش بود بعنوان یک شاعرومولف که چهل سال درد می کشم
پناهنده می شدم
نابود باد فاشیرم مذهبی
عرفان / 31 August 2019
پناهنده شدن ورزشکاران، هنرمندان، خبرنگاران و افراد مشهور به کشورهای خارجی نشان از عمق فاجعه جمهوری اسلامیای است که با دفاع از عدالت، مستضعفین و شرافت بر سر کار آمد. و پس از 40 سال حکومت کارش کشیده شده به دریا فروشی، فرار مغزها و جوانان با استعداد از کشور، سوختن منابع طبیعی، فاشیسم دولتی، دیکتاتوری هار، پاشیدن نظام خانواده، و گسترش همه آنچه که پلشتی و ناپاکی خوانده می شود.
با تأسف فراوان، این جملات و بسیاری از کلمات دیگر هرگز قادر نیستند عمق فاجعه و تعفن جمهوری اسلامی را بیان کنند.
احسان / 01 September 2019