پیام دردناک (برای محمد صدیق کبودوند)

فارسی نیست، پارسی است، در ضمن پیام جهانی است، باید انگلیسی باشد دوست عزیز

لطفا فارسی را پاس بداریم، دوستان فرنگ زده.

دوستان پیام این کارتون جهانی است لذا زبان بیان آن باید قابل فهم برای جهانیان باشد . بیان عمق فساد و تباهی ، ظلم و ستم یک زبان جهانی می خواهد

بخداوندي خدا ديگه آخرين سنگر سكوت نيست،گرچه وطن شده پرنده پر در خون ولي تا قيامت حكومت با ظلم نيست حتي اگر با كفر باشد!

چه دردناک است و چه باشکوه.

مجاهدین و همه ی آنهایی که آشوب پنجاه و هفت را به پا کردند در برابر این وضعیت مسئولند یک روز هم مردم در ایران سکولار آینده سایر اسلامگراها از جمله اصلاح طلبان را به کمپ هایی مانند لیبرتی می فرستند تا افکار نادرستشان از جامعه دور باشد.

در جواب دوستان :1-نوشتار والفبای عربی قابلیت کار گرافیکی به اندازه انگلیسی ندارد .2-این حکومت با آزادی مشکل دارد نه با قومیت در چند سال اخیر چند نفر در زندانها کشته شدند ؟ 3-در هنر بیشتر به پیام توجه میشود تا جزییات4-بعضی از دوستان از اکنون در فکر انتقام فردایند که این با مفهوم آزادی در تناقض است.
از بویراحمد

به ایران درود4
..
به مردان ِ آزاده در بند ِ دیوان درود
به مردان ِ راستین که خواهان ِ نیک اند ، درود
به آنان که پایدار ، به اخلاق نیک اند درود
و کج را نکوهش کنان ، باز سختی به بینند درود
به آنان که بَهر ِ خوشایند ِ بدکار ، تملق نگویند درود
به آنان که زیر ِ شکنجه ، ز ِ بَد ، بَد بگویند درود
به آنان که زندان ِ ظالم ، تب و درد ِ شلاق
تحمل نموده ، ز ِ بَد بودن ِ حاکمی بد ، بگویند درود
به آنان که فرزند وُ همسر ، پدر یا که مادر
به سختی به بینند وُ باز هم نکوهش ز ِ بد ها بگویند درود
به آنان که مردم و میهن ، ز ِ هَر چیز ، بالا بدانند درود
به آنان که در راه ِ میهن ، به سختی و دشوار ، پااایدارند درود
ز ِ بَد ، بَد بگویند ، اگرچه به سر ، تاااج یا که عمامه است
عمل پاس بدارند و از ظاهری خوش نما ، رو بگردند درود
به آنان که با وعده های فریب و نشان و مکان
ز ِ اخلاق ِ نیکو ، نگردند وُ پایدار به خوبی بمانند ، درود
..
سوز

کاک محمد صدیق کبودوند کورد است به همین خاطر بهش مرخصی نمیدهند اگر فارس(پارس!) بود.این همه اذیتش نمیکردند.
به ژی کورد و به ژی کوردستان.

“حکومت” جنازه دزدی میکند.”سلطنت طلب” تظاهرات دزدی میکند. و” اصلاح طلب” زندانی دزدی میکند. “خدا” یا “شیطان” یا هردو رحم کند به حال “صدیق کبودوند”.با این ملت و مملکت که از هر فرصتی جهت «فرست طلبی» و فقط «طرح خود» میخواهند استفاده حداکثزی کنند.

کبودوند بخواب،خاتمی بیدار است.و اصلاح طلبان برای بازگشت به قدرت و ثروت عجز و ناله و معامله میکنند. خاتمی با ذوق وشوق میگوید امیدی برای کاندیدایش هنوز هست. سازش و خواهش میکند هر روز هم بیشتر از قبل.
برای این جماعت کاسب و عاشق قدرت و پول متاسفانه تو فقط ابزاری برادر ،اگر در این راه مردید بزگترین خدمت به اینها و شریکانشان کردید. اینها از جنازه ات هم نمیگذرند. آزادی آزادی اینها همان درد پول و قدرت است و بس.وگرنه این همه کوتاه آمدن و خوش رقصی اصلاح طلبان برای چیست.آیا زندانیان سیاسی آزاد شدند؟یا کم شدند؟ یا وضع حقوق بشر بهتر شده؟ یا آزادی های سیاسی و اجتماعی بدتر و سخت تر و کمتر،

سلام.ممنون از رادیو زمانه و مانای عزیز.متاسفم بعضی کاربران به جای اینکه به اصل مطلب توجه کنند سر پارسی و فارسی و انگلیسی بحث میکنند.اینها احتمالن همانهایی هستند که خود را از نوادگان کوروش میدانند و به نژاد آریایی خودشان افتخار میکنند.فقط به سطح نگاه میکنند و در شعار دادن آنهم در فضای مجازی استادند.بابا اینکه کوروش کی بوده و ما آریایی بودیم حرفه.ببینید الآن چه هستیم.

اصلاح طلب ها به گفته خودشان آدمکش بودند( إعتراف های نوری زاد ) حالا آدم فروش شدند.(التماس های خاتمی را ببینید) پس این همه کشته و زندانی و زجر و تحریم و آوارگی برای چه بود ؟که خاتمی یک بار با خنده و یک بار با گریه رئیس جمهور شد( ظاهرا با رای مردم ،) که این بار با المتاس به رهبر به ریاست منصوب شود.
از بوین زهرا

در پرپاگاندا بیشتر به پیام توجه میشود نه در هنر،به همین خاطر است که در کشورهای دیکتاتوری سرمایه گذاری زیادی روی کاریکاتور و کارهای کارتنی میکنند از جمله کشور ما و کشورهای کمونیستی. هنر و هنرمند در دنیای مدرن به طور دیگری تعریف شده است. هنر و هنرمند برای کار سفارشی نیست. در خدمت نیست. به خدمت گرفته نمیشود و به خدمت در نماید. هنرمند مستقل است در خدمت سیاست نیست. آزاد است از هر نوع ایدئولوژی. از رنسانس به بعد هنر مهفوم پیشه و حرفه ای که پک کاری را با استادی بکند نیست.یعنی کارگر نیست. حتی کارگر خرفه اش نیست. کار هنری کلیشه و تکرار نیست . در کارتون و کاریکاتور و اصولادر پروپاگاندا نگارنده برای سهل فهمیدن عامه مجبور به افتادن در دام کلیشه های شناخنه شده و مستعمل و استفاده از واژه در کارش است که به تاکید پیامش بیافزاید. ولی هنر زبان غیرمستقیم و جند لایه دارد. در نگاه های اولیه خوانده و فهم نمیشود.فزصت تفکر و تعمق میخواهد.شخصیت هنرمند مستقل است.و بعد از جنگ جهانی دوم کارهای هنری ( رسما شناخته شده) محتوی نفزت و انتقام و تصویه حساب گروهی و حزبی نیست. مخاطبش همه اقشاز و توده های حامعه است. اصولا هنرمند دشمن هیچ کس نیست. کمبود میکشد گرسنگی می بیند تن به خدمت نمیدهد و نانش را مستقیم از این راه بدست نمیاورد.اغلب سیاست مدارها هم متوجه عمق کار او نمیشوند. و بعضا نسل های بعدی کار او ارح مینهند. اما در کشور ما همه موج سوارند.و غیر از کاریکاتور بقیه رشته های هنر تجسمی تعطیل است.ووکاریکاتوریست مثل شمشیری است. در دست حکومت یا در دست دشمن او.