سيما کوبان، نويسنده، مترجم، نقاش و ناشر ايرانی روز سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ در شهر استراسبورگ فرانسه درگذشت.

سردبير پيشين گاهنامه “چراغ” که متولد ۲۴ آبان ۱۳۱۸ در تهران بود به بیماری سرطان دچار شده بود.

سيما کوبان در سال ۱۳۶۲ به همراه پرتو نوری‌علا و منير بيضايی نخستين انتشارات زنان را در ايران به نام “انتشارات دماوند” تشکيل دادند که بعد از سه سال از سوی دولت تعطيل شد.

اين نويسنده مدتی نيز در بازداشت بود. خانم کوبان پس از آزادی از زندان در اوايل دهه ۷۰ خورشيدی ايران را ترک کرد و به فرانسه رفت.

وی تا سال ۱۳۵۹ خورشيدی رئيس بخش هنرهای حجمی دانشکده هنرهای زيبا دانشگاه تهران بود.

سيما کوبان از اعضای کانون نويسندگان ايران نيز بود. وی از جمله کسانی بود که در ۲۱ آبان ۷۳ نامه ۱۳۴ نويسنده ايرانی را با عنوان “ما نويسنده‌ايم” امضا کرد.

نويسندگان در اين نامه به سانسور در ايران اعتراض کرده بودند و گفته بودند: “حق طبيعی و اجتماعی و مدنی ماست که نوشته‌مان ـ اعم از شعر يا داستان، نمايشنامه يا فيلمنامه، تحقيق يا نقد، و نير ترجمه آثار ديگر نويسندگان جهان ـ آزادانه و بی هيچ مانعی به دست مخاطبان برسد. “