در حالیکه محمود احمدینژاد، رئیس دولت دهم روز چهارشنبه، ۲۴ اسفندماه جاری برای پاسخ به سوالات نمایندگان در آخرین جلسه علنی مجلس در سال ۱۳۹۰، شرکت خواهد کرد، هفت نماینده مجلس، امروز با صدور بیانیهای که در صحن علنی مجلس قرائت شد، خواستار آن شدند که نمایندگان به جای “طرح سوال از رئیس جمهوری” با دعوت وی به مجلس در یک جلسه “تعاملی دوجانبه” با وی درباره مشکلات موجود به “گفتوگو” بنشینند.
در این بیانیه که از سوی احمد توکلی، حسین نجابت، پرویز سروری، الیاس نادران، زهره الهیان، حسین فدایی و علی زاکانی امضا شده، آمده است: “نگرانی ما این است که خواسته و ناخواسته به رغم اهتمام و دقت خوبی که نمایندگان و رئیس جمهور دارند، سئوال از حاشیهها به اغراض متعارف سیاسی، آلوده شود.”
طرح سوال از احمدینژاد از ابتدا تاکنون:پنجم تير ۱۳۹۰: علی مطهری اين طرح را با ۱۰۰ امضا تحويل هياٰت رئيسه مجلس داداول آبان: با کاهش شمار امضاکنندگان، اين طرح متوقف شدهشتم آبان: با اضافه شدن چند امضای ديگر، طرح سوال از احمدینژاد بار ديگر به جريان افتاد۳۰ آذر: طرح سوال از رئيسجمهور با ۷۹ امضا تحويل هيأت رئيسه مجلس داده شد، هيأت رئيسه مجلس نيز اين طرح را برای بررسی به کميسيونها فرستاد۱۶ بهمن: نمايندگان اعلام کردند از توضيحات دولت قانع نشدهاند و به اين ترتيب محمود احمدینژاد از زمان ابلاغ اين نظر نمايندگان، يک ماه فرصت دارد برای پاسخگويی به سوالات به مجلس برود۲۱ اسفند: نمایندگان مجلس اعلام کردهاند که محمود احمدینژاد در تاریخ ۲۴ اسفند برای پاسخ به پرسشهای آنها باید در مجلس حضور پیدا کند، همزمان شماری از نمایندگان در صدد منتفی کردن سوال از رئیس جمهوری هستند
این هفت نماینده مجلس نگران آن هستنند که سوال از رئیس جمهور با توجه به “وقت نامتوازن” اختصاص یافته به پرسش و پاسخ “مستمسکی در اختیار دشمنان قسم خورده ملت ایران قرار میدهد تا از گیجی ناشی از سیلی محکم انتخابات ۱۲ اسفند ماه خارج شوند و تیرهای زهر آگین خود را به سوی مجلس و دولت رها کنند.”
مدت طرح سؤال از طرف نماینده منتخب سؤالکنندگان حداکثر پانزدهدقیقه و مدت پاسخ رئیس جمهور حداکثر یک ساعت خواهد بود.
طرح سوال از رئیس جمهور بر اساس اصل هشتاد و هشتم قانون اساسی از سوی ۷۹ نفر از نمایندگان مجلس تقدیم هیأت رئیسه شد. این طرح از پنجم تیر ۱۳۹۰ در مجلس ایران مطرح ش و پس از مدتها مناقشه بود در ۳۰ آذر توسط هیأت رئیسه مجلس اعلام وصول شد و به جریان افتاد.
براساس ماده ۱۹۷ آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی رئیس جمهور موظف است ظرف مدت یک ماه از تاریخ دریافت سؤال در جلسه علنی مجلس حضور یابد و به سؤالهای نمایندگان پاسخ گوید مگر با عذر موجه با تشخیص مجلس شورای اسلامی. این نخستین بار در تاریخ ایران است که مجلس، رئیسجمهور را برای پاسخگویی فرا میخواند.
روح الله حسینیان، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی امروز به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) گفت که احتمال منتفی شدن سوال از رییس جمهوری وجود دارد و برخی از نمایندگان در تلاش هستند طرح سوال از رییس جمهوری در صحن مطرح نشود.
وی میگوید: “بهتر است طرح سوال از رییس جمهوری پس از مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی مطرح شود، چرا که حضور رییس جمهوری درصحن علنی مجلس بگومگوهای بین مجلس و دولت ایجاد میکند که خوب نیست.”
از سوی دیگر سید رضا اکرمی، نماینده اصولگرای مجلس با تاکید بر اینکه سئوال از رییس دولت عجیب نیست، میگوید در حالی که انتخابات “خوبی” هم برگزار شده است، نمایندگان نباید با سیاسی کردن این موضوع فضا را ملتهب کنند.
وی درگفتوگو با خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، میگوید اختلافات ایجاد شده در مجلس بر سر طرح سوال از رئیس جمهوری برای این است که ” تا کنون هیچ کدام از نفرات اول قوه مجریه مجبور به پاسخگویی به مجلسیها نبودهاند. “
“اجرا نشدن قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلانشهرها، ابهام درباره آمار اشتغال، اجرای نشدن قانون هدفمندکردن یارانهها در بخش تولید، مقاومت ۱۱ روزه احمدینژاد در برابر حکم” حکومتی “آیتالله خامنهای درباره ابقای حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات، سخنان احمدینژاد درباره” در رأس امور نبودن مجلس “، معرفی” غیرمعمول “وزیر ورزش و جوانان به مجلس، چگونگی هزینهشدن بودجه فرهنگی، عزل” تحقیرآمیز “منوچهر متکی از وزارت خارجه، همکاری نکردن دولت برای اجرای قانون عفاف و حجاب و ترویج نظریه مکتب ایرانی توسط اطرافیان رئیسجمهور و دورینکردن وی از جریان انحرافی” محورهای دهگانه سوالات نمایندگان مجلس از محمود احمدینژاد هستند.