مرهم زخم

عده ای در چرایی «انقلاب ٥٧ »منجمد شده اند،
گروه دیگری در« ٢ خرداد»، دسته ی در «انتخابات ٨٨ »
و بدتر از همه جماعتی است که در «تابستان ٦٠ »فسیل شده اند
آیا میشود از هنرمندی غیر از دفاع از صلح انتظار داشت؟
آیا مرگ اندیشی ، مرگ فروشی، مرگ کیشی را می شود از هنر خواست؟
آیا کینه، نفرت، انتقام و آزاد اندیشی به همدیگر راه دارند ؟
جواب من نه است به این پرسشها،
کارهای مانا بجز این کار و چند کار دیگر در ذات خود خشن ،سیاه،گروه زده، و طرفدار است.
انسانی،اجتماعی، (در معنای جهانی کلمه ) نیست.متاسفانه مثل ادبیات ما.
شاهد مدعا:نگاه کن به:
١- رنگ: سیاه و سفید رنگ غالب، بعد رنگ خون؛قرمز
٢-خطوط: مورب، با حضور سنگین هاشورها، عدم آزادی حرکت و رهایی خطوط (اسپونتانیت)
٣-سمبلها: خون.خنجر.شلاق.زنجیر.مشت.گرز.چکش.گیره.تابوت.تفنگ.بمب.پوتین و…
٤-عدم حضور طبیعت،خانه،خانواده،درخت،حیوانات اهلی خانگی،زندگی کودک و….

مانا دوست خوبم، همیشه کارهات زیبا هستند و ظلم حکومت بی‌شرم ایران را به تصویر می‌کشی، حکومت ایران همیشه در حال پاک کردن صورت مساله است تا جنایت خود را بپوشند ولی‌ غافل که مغز انسانها به تکامل خود رسیده و نیاز به قیم ندارد.

جالبه که موضوع این کاریکاتور چقدر با آدمی مثل خود شما و افکار شما مطابقت داره
مردم ایران در بدترین دورانهای خودشون هستن، و بیش از هر زمانی توی تاریخ خشونت و وحشی گری در مقابل خودشون می بینن و کاریکاتوریستها از نظر شما باید طبیعت و درخت و حیوانات اهلی خانگی (!!!) بکشن
کاریکاتور مانا هم همینو داره می گه، کاریکاتوریستی که باید به درمان دردهای اجتماع برسه از نظر حضرت متعالی باید به پنهان کردن واقعیتها کمک کنه

دوست عزیز و عصبانی،
بخش اول کامنت پایین در دفاع از مانا در جواب کامنت صحفه قبل بود «مبارزه برای صلح»که کاربری گفته:
«والا ماناهایی که خودشان را بخواب زده اند بیدار بشو نیستند. ……عوامل حزب الله لبنان …….و سبزهای اعزامی از ایران دست در دست هم فریاد «به ایران حمله نکنید» و «به بمباران ایران نه بگویید» سر میدهند…….یادشان رفته اگر تلاش معترضین همین نظام محبوب ایشان نبود یا در کهریزک پوسیده بود…..»لطفا انرا بخوانید.
اما بخش دوم که شما پیش قضاوت فرمودید.نظر دوست هلندی من بود.صداقت ایجاب میکرد که +ؤ – را با هم بگویم.نه به عنوان انتقاد بلکه فیدبک.
اما انتقادی اگرهم بر هنر ما هست بر همه ما ایرانیان است که همیشه عادت به شهید نمایی داریم.همه امام حسین مشویم.همه روزهایمان کربلاست، مخالف ما یزد میشود،شمر است،انسان نیست،خانه، خانواده ،بچه ،… ندارد و انگار این چیزها درزندگی ما نیست.
در ضمن، دوست گرامی کارهای مانا کاریکاتور نیست، کارتون است.( کاریکاتور سازی در اینجا،اروپا،یعنی تحرف حقیقت، خصوصأدر بحثهای سیاسی.اگر کسی مثلا بگوید طرف مقابل از موضوع کاریکاتور میسازد یعنی واقعیت را وارونه یا غیر واقعی نشان میدهد.)
من ازانتقاد شما دوست همدرد ممنونم.

خدایش باید قبول کرد در طرحهای مانا خشونت بصری زیاد است. نسبت به همکارهاش

این استریپ که توهین به خدمات پزشکان «صلیب سرخ» است!