پرویز رجبی، ایران‌شناس، تاریخ‌دان، نویسنده و مترجم و منتقد اجتماعی ایران درگذشت.

 
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر پرویز رجبی شامگاه دیروز جمعه ۲۱ بهمن ماه در اثر بیماری سرطان از دنیا رفت.
 
وی که از سال ۱۳۷۹ براثر سکته مغزی و فلج شدن نیمی از بدنش خانه‌نشین شده بود و از پاییز ۱۳۸۹ یک دوره سخت بیماری و شیمی‌درمانی را سپری کرد.
 
کتاب‌های چون جشن‌های ایرانی، تخت جمشید بارگاه تاریخ،  هزاه‌های گم‌شده، سده‌های گم شده، ایران‌شناسی، تاریخ ایران در دوره عیلامی، تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان، کریم خان زند و زمان او  و از زبان داریوش از جمله تالیفات وی هستند
پرویز رجبی‌ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۸ از پدر و مادرى آذربایجانى در روستاى امام قلى چهل کیلومترى شمال قوچان به دنیا آمد. پدرش که از فعالان فرقه دمکرات بود، پس از سقوط حکومت پیشه‌وری به شوروی گریخت و او همراه مادر به قوچان رفت و با اندک آشنایی به زبان فارسی در کلاس اول دبستان نشست.
 
وی پس از گرفتن دیپلم در مشهد و استخدام در اداره فرهنگ قوچان، به شغل آموزگاری مشغول شد، اما از سال ۱۳۳۸ با استخدام در بانک صادرات تهران این حرفه را‌‌ رها کرد.
 
این نویسنده و مترجم، در سال ۱۳۴۲ به دانشگاه گوتینگن آلمان رفت و در سال ۱۳۴۹ با مدرک دکترا در رشته ایران‌شناسی و ترک‌شناسی این دانشگاه به ایران بازگشت.
 
پرویز رجبی‌ از سال ۱۳۷۳ ریاست بخش ایران‌شناسی دایره المعارف بزرگ اسلامی را بر عهده داشت و بیش از ۵۰ جلد کتاب و مقاله منتشر کرده است.
 
کتاب‌های چون جشن‌های ایرانی، تخت جمشید بارگاه تاریخ، مجموعه‌ پنج جلدی هزاه‌های گم‌شده، سده‌های گم شده، ایران‌شناسی، تاریخ ایران در دوره عیلامی، تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان، کریم خان زند و زمان او، و از زبان داریوش از جمله تالیفات وی هستند.
 
وی همچنین ترجمه مقالاتی از  وال‌تر هینتس و پروفسور ماری کخ را در کارنامه خود دارد.